الإفصاح عن متواتري من الأحاديث المسانيد و السنن و الصحاح: تفاوت میان نسخه‌ها

فصل اول کتاب درباره روایات عامه در صحاح در مورد ذات خداست. مواردی مانند روایت ابوهریره درباره این‌که خداوند قابل مشاهده است یا حرکت می‌کند و سخن می‌گوید که دلالت بر جسمانیت خداوند متعال دارد. لکن در روایتی از عایشه نقل شده است که با توجه به آیه شریفه «لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ» (انعام: 103) خداوند قابل رؤیت نیست. نووی به دلیل تمسک به قول دیگران و اینکه این روایت از روایات مرسل است و نیز این نظریه برداشت شخصی عایشه از ظاهر قرآن بوده، این روایت را نپذیرفته است. سپس می‌گوید این نظر عایشه با نظرات صحابه منافات دارد.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/37215/1/15 ر.ک: همان، ص15-22]</ref>

فصل دوم به بررسی روایاتی درباره قرآن پرداخته و در آن مباحث ذیل مطرح شده است؛ جمع‌آوری قرآن توسط ابوبکر، تفسیر «ثَمَانِيَةٌ» در آیه «وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ» (حاقه: 17﴾، تفسیر آیه شریفه «نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُوا حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ» ﴿بقره: 223﴾، اتهام به ابن مسعود که معوّذتین را از قرآن نمی‌دانست، استفاده از تعابیر جمعی در حق یک نفر مانند قوم در آیه 11 سوره مائده درباره (غورث بن حارث) و ناس در آیه 173 آل‌عمران درباره ابوسفیان و الذین آمنوا و... در آیه 55 سوره مائده درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و... و تأکید [[صحيح البخاري|بخاری]] و مسلم در صحاحشان بر وجود نقص در قرآن کریم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/37215/1/41 ر.ک: همان، ص41-65] </ref>