پرش به محتوا

النور الأبهر في الدفاع عن الشيخ الأکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع'
جز (جایگزینی متن - 'ه‏ها' به 'ه‌‏ها')
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ع' به 'ابن‌ ع')
خط ۲۷: خط ۲۷:
}}
}}


'''النور الأبهر في الدفاع عن الشيخ الأکبر'''، مجموعه‌ای است از هفت رساله درباره [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین ابن‌عربی]]، از نویسندگان مختلف که همگی آنها توسط [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] تحقیق و در اثر حاضر، جمع‌آوری شده است.
'''النور الأبهر في الدفاع عن الشيخ الأکبر'''، مجموعه‌ای است از هفت رساله درباره [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین ابن‌ عربی]]، از نویسندگان مختلف که همگی آنها توسط [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] تحقیق و در اثر حاضر، جمع‌آوری شده است.


==انگیزه نگارش==
==انگیزه نگارش==
مزیدی در مقدمه کتاب، انگیزه خویش از تألیف آن را تبیین اعتراضات و انتقاداتی که به ناحق، به ابن‌عربی وارد گردیده، عنوان نموده و همچنین بحث، بررسی و تحقیق پیرامون این انتقادات که خود عنوان «الأباطیل المصنوعة» بر آن نهاده را بر محققین و پژوهشگران، لازم دانسته است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=12&viewType=html مقدمه، ص12]</ref>.
مزیدی در مقدمه کتاب، انگیزه خویش از تألیف آن را تبیین اعتراضات و انتقاداتی که به ناحق، به ابن‌ عربی وارد گردیده، عنوان نموده و همچنین بحث، بررسی و تحقیق پیرامون این انتقادات که خود عنوان «الأباطیل المصنوعة» بر آن نهاده را بر محققین و پژوهشگران، لازم دانسته است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=12&viewType=html مقدمه، ص12]</ref>.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۸: خط ۵۸:
#:این رساله، اثر [[عمر بن طه بن شهاب عطار دمشقی شافعی]] می‌باشد. وی در سال 1242ق، در دمشق دیده به جهان گشود و در سال 1307ق و به نقلی سال 1308ق، دار فانی را وداع گفت. از جمله آثار وی، عبارت است از: «أين الإسلام»، «تحقیق معنی الوجود»، «شرح فصوص الحکم»، «شرح إیساغوجي في المنطق»، «مجع الأنوار شرح الإظهار في النحو» و «کشف الأسرار لصلاة المختار»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=135&viewType=html همان، ص135]</ref>. این رساله در اصل به دو قسمت کلی تقسیم می‌شود که قسمت نخست آن، در رد کتاب «أباطيل الفصوص» سعد تفتازانی بوده<ref>همان، ص133</ref> و قسمت دوم، در رد ملاعلی قاری است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=199&viewType=html همان، ص199]</ref>.
#:این رساله، اثر [[عمر بن طه بن شهاب عطار دمشقی شافعی]] می‌باشد. وی در سال 1242ق، در دمشق دیده به جهان گشود و در سال 1307ق و به نقلی سال 1308ق، دار فانی را وداع گفت. از جمله آثار وی، عبارت است از: «أين الإسلام»، «تحقیق معنی الوجود»، «شرح فصوص الحکم»، «شرح إیساغوجي في المنطق»، «مجع الأنوار شرح الإظهار في النحو» و «کشف الأسرار لصلاة المختار»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=135&viewType=html همان، ص135]</ref>. این رساله در اصل به دو قسمت کلی تقسیم می‌شود که قسمت نخست آن، در رد کتاب «أباطيل الفصوص» سعد تفتازانی بوده<ref>همان، ص133</ref> و قسمت دوم، در رد ملاعلی قاری است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=199&viewType=html همان، ص199]</ref>.
# «مناقب الشيخ محيي الدین»:
# «مناقب الشيخ محيي الدین»:
#:این رساله، از نوشته‌های [[مناوی، محمد عبدالرئوف|عبدالرؤف مناوی]] شافعی است. وی در سال 952ق به دنیا آمد و در 23 صفر 1031، به دیار باقی شتافت. از وی، آثار فراوانی ذکر شده است که از جمله آنها، می‌توان از «فيض القدير شرح الجامع الصغير»، «فتح الرؤف القدير شرح الجامع الصغير»، «التيسير شرح الجامع الصغير»، «شرح الشمائل الترمذية»، «شرح الباب الأول من کتاب الشفا لعياض»، «اليواقيت والدرر شرح نخبة ابن حجر»، «کنوز الحقايق في حديث خير الخلائق»، «المجموع الفائق من حديث خير الخلائق» و «الجامع الأزهر في حدیث النبي الأنور» نام برد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=265&viewType=html همان، ص265- 266]</ref>. در این رساله نیز ابتدا به شرح‌حال ابن‌عربی پرداخته شده<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=271&viewType=html همان، ص271]</ref> و سپس، به نحوه تعامل و برخورد سایرین با او، اشاره شده است: برخی او را دروغگوی زندیق خوانده‌اند، برخی او را واسطه عقد اولیا و رئیس اصفیا نامیده‌اند و برخی نیز از اظهارنظر درباره او، خودداری کرده‌اند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=272&viewType=html همان، ص272]</ref>. در ادامه رساله، به بیان اقوال و حکم منسوب به ابن‌عربی، پرداخته شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=279&viewType=html همان، ص279- 301]</ref>.
#:این رساله، از نوشته‌های [[مناوی، محمد عبدالرئوف|عبدالرؤف مناوی]] شافعی است. وی در سال 952ق به دنیا آمد و در 23 صفر 1031، به دیار باقی شتافت. از وی، آثار فراوانی ذکر شده است که از جمله آنها، می‌توان از «فيض القدير شرح الجامع الصغير»، «فتح الرؤف القدير شرح الجامع الصغير»، «التيسير شرح الجامع الصغير»، «شرح الشمائل الترمذية»، «شرح الباب الأول من کتاب الشفا لعياض»، «اليواقيت والدرر شرح نخبة ابن حجر»، «کنوز الحقايق في حديث خير الخلائق»، «المجموع الفائق من حديث خير الخلائق» و «الجامع الأزهر في حدیث النبي الأنور» نام برد<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=265&viewType=html همان، ص265- 266]</ref>. در این رساله نیز ابتدا به شرح‌حال ابن‌ عربی پرداخته شده<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=271&viewType=html همان، ص271]</ref> و سپس، به نحوه تعامل و برخورد سایرین با او، اشاره شده است: برخی او را دروغگوی زندیق خوانده‌اند، برخی او را واسطه عقد اولیا و رئیس اصفیا نامیده‌اند و برخی نیز از اظهارنظر درباره او، خودداری کرده‌اند<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=272&viewType=html همان، ص272]</ref>. در ادامه رساله، به بیان اقوال و حکم منسوب به ابن‌ عربی، پرداخته شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=279&viewType=html همان، ص279- 301]</ref>.
# «الإنتصار للشیخ الأکبر محيي الدين ابن عربي»:
# «الإنتصار للشیخ الأکبر محيي الدين ابن عربي»:
#:این رساله نوشته [[خضري، يوسف بن عبدالجليل|یوسف بن ملا عبدالجلیل خضری کردی موصلی]] است. وی واعظ حنفی اهل موصل معرفی شده که در سال 1241ق، وفات یافته و کتب زیر، از آثار او شناخته شده است: «الانتصار للأولیاء الأخیار»، «کشف الأسرار وذخائر الأبرار» و «الاستشفا بأحادیث المصطفی»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=305&viewType=html همان، ص305]</ref>. در این رساله کوتاه، به نقل از علما و بزرگانی همچون مجدالدین فیروزآبادی صاحب «القاموس»، عبدالغفار قوصی صاحب کتاب «الوحید»، سراج‌الدین مخزومی، قطب‌الدین حموی، کمال‌الدین زملکانی، صلاح‌الدین صفدی، ابوعبدالله ذهبی، مؤیدالدین جندی، شهاب‌الدین سهروردی، شیخ کمال‌الدین کاشانی، فخرالدین رازی، امام یافعی، شیخ محمد مغربی، جلال‌الدین سیوطی، شیخ عزالدین بن عبدالسلام و...، به ذکر فضایل و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن‌ عربی]]، پرداخته شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=307&viewType=html همان، ص307- 319]</ref>.
#:این رساله نوشته [[خضري، يوسف بن عبدالجليل|یوسف بن ملا عبدالجلیل خضری کردی موصلی]] است. وی واعظ حنفی اهل موصل معرفی شده که در سال 1241ق، وفات یافته و کتب زیر، از آثار او شناخته شده است: «الانتصار للأولیاء الأخیار»، «کشف الأسرار وذخائر الأبرار» و «الاستشفا بأحادیث المصطفی»<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=305&viewType=html همان، ص305]</ref>. در این رساله کوتاه، به نقل از علما و بزرگانی همچون مجدالدین فیروزآبادی صاحب «القاموس»، عبدالغفار قوصی صاحب کتاب «الوحید»، سراج‌الدین مخزومی، قطب‌الدین حموی، کمال‌الدین زملکانی، صلاح‌الدین صفدی، ابوعبدالله ذهبی، مؤیدالدین جندی، شهاب‌الدین سهروردی، شیخ کمال‌الدین کاشانی، فخرالدین رازی، امام یافعی، شیخ محمد مغربی، جلال‌الدین سیوطی، شیخ عزالدین بن عبدالسلام و...، به ذکر فضایل و کرامات [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن‌ عربی]]، پرداخته شده است<ref>[https://noorlib.ir/book/view/11044?pageNumber=307&viewType=html همان، ص307- 319]</ref>.