۱۰۶٬۷۵۴
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''برنامه سلوک در نامههای سالکان'''، مشتمل بر نامههای سلوک معنوی و عرفانی علمای معاصر شیعه چون امام خمینی(ره)، مولی حسینقلی همدانی و نیز چند تن از علمای قرون پیشین چون سید بن طاووس است. این اثر به کوشش علی شیروانی فراهم آمده است. | '''برنامه سلوک در نامههای سالکان'''، مشتمل بر نامههای سلوک معنوی و عرفانی علمای معاصر شیعه چون [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]]، مولی [[حسینقلی همدانی]] و نیز چند تن از علمای قرون پیشین چون [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] است. این اثر به کوشش [[شیروانی، علی|علی شیروانی]] فراهم آمده است. | ||
برنامه سلوک در آثار امام خمینی(ره) اولین مبحث کتاب است. این بحث مشتمل بر فرازهایی از چهار نامه عرفانی، گزیده کتاب چهل حدیث و کلمات قصار ایشان است. وی در عبارتی پرمغز انگیزه را میزان اعمال میداند: «پسرم! نه گوشهگیری صوفیانه دلیل پیوستن به حق است و نه ورود در جامعه و تشکیل حکومت، شاهد گسستن از حق. میزان در اعمال، انگیزههای آنهاست»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>. | برنامه سلوک در آثار [[موسوی خمینی، سید روحالله|امام خمینی(ره)]] اولین مبحث کتاب است. این بحث مشتمل بر فرازهایی از چهار نامه عرفانی، گزیده کتاب چهل حدیث و کلمات قصار ایشان است. وی در عبارتی پرمغز انگیزه را میزان اعمال میداند: «پسرم! نه گوشهگیری صوفیانه دلیل پیوستن به حق است و نه ورود در جامعه و تشکیل حکومت، شاهد گسستن از حق. میزان در اعمال، انگیزههای آنهاست»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18</ref>. | ||
در ذکر برنامه سلوک شهید اول، سه دستورالعمل از آن یگانه دوران ارائه شده است. در اولین آنها چنین میخوانیم: برادرانم را سفارش میکنم که همه توان خود را بهکار برند در جمع کردن بین دل و زبان هنگام تلاوت قرآن و سایر اذکار در رکوع و سجود و دیگر حالات و به این قانع نباشند که فقط جسمشان در حضور خدا باشد و حضور قلب نداشته باشند. هرچه اعضای بدن خود را در غیر نماز از کارهای بیهوده بازدارند، در نماز هم همانقدر حضور قلب خواهند داشت<ref>ر.ک: همان، ص310</ref>. | در ذکر برنامه سلوک [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، سه دستورالعمل از آن یگانه دوران ارائه شده است. در اولین آنها چنین میخوانیم: برادرانم را سفارش میکنم که همه توان خود را بهکار برند در جمع کردن بین دل و زبان هنگام تلاوت قرآن و سایر اذکار در رکوع و سجود و دیگر حالات و به این قانع نباشند که فقط جسمشان در حضور خدا باشد و حضور قلب نداشته باشند. هرچه اعضای بدن خود را در غیر نماز از کارهای بیهوده بازدارند، در نماز هم همانقدر حضور قلب خواهند داشت<ref>ر.ک: همان، ص310</ref>. | ||
ذکر شرح حال خودنوشت علامه طباطبایی و ذکر سلوک عملی علامه به نوشته آیتالله ابراهیم امینی بههمراه سه دستورالعمل از ایشان در بخش دیگری از مباحث مطرح شده است. ویژگی این دستورالعملها کوتاهی آنهاست. ایشان در دستورالعمل دوم پس از توصیه به یاد خدا و امتثال تکالیف عملی و مراقبه و محاسبه مینویسد: «فعلاً به این ترتیب که هر صبح که از خواب بیدار میشوید، تصمیم بگیرید خدا را فراموش نخواهید کرد. آنگاه بهطور استمرار، خود را در برابر خدا تصور کنید»<ref>ر.ک: همان، ص336-335</ref>. | ذکر شرح حال خودنوشت [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] و ذکر سلوک عملی علامه به نوشته [[امینی، ابراهیم|آیتالله ابراهیم امینی]] بههمراه سه دستورالعمل از ایشان در بخش دیگری از مباحث مطرح شده است. ویژگی این دستورالعملها کوتاهی آنهاست. ایشان در دستورالعمل دوم پس از توصیه به یاد خدا و امتثال تکالیف عملی و مراقبه و محاسبه مینویسد: «فعلاً به این ترتیب که هر صبح که از خواب بیدار میشوید، تصمیم بگیرید خدا را فراموش نخواهید کرد. آنگاه بهطور استمرار، خود را در برابر خدا تصور کنید»<ref>ر.ک: همان، ص336-335</ref>. | ||
علاوه بر برنامههای سلوکی مذکور، برنامه سلوک مولی حسینقلی | علاوه بر برنامههای سلوکی مذکور، برنامه سلوک مولی [[حسینقلی همدانی]]، [[سید احمد طهرانی]]، شیخ [[محمد بهاری همدانی]]، [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]]، [[ملکی تبریزی، جواد بن شفیع|میرزا جواد ملکی تبریزی]]، [[سید زینالعابدین طباطبایی]]، [[میر سید حسین قزوینی]]، [[شعرانی، ابوالحسن|میرزا ابوالحسن شعرانی]]، [[صدر، سید محمدباقر|سید محمدباقر صدر]]، [[بهجت، محمدتقی|محمدتقی بهجت]] و [[حسنزاده آملی، حسن|علامه حسنزاده آملی]] بههمراه شرح حال و آثار ایشان در کتاب مشاهده میشود. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |