۱۵٬۴۸۹
ویرایش
خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار: تفاوت میان نسخه‌ها
←اصل سوم و چهارم: «بخش قم و ساوه»
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
[[پرونده:NUR34664J1.jpg|160px|بندانگشتی|[[noorlib:34664|مطالعه و دانلود]]]] | [[پرونده:NUR34664J1.jpg|160px|بندانگشتی|[[noorlib:34664|مطالعه و دانلود]]]] | ||
این بخش را عبدالعلی ادیب برومند(1395-1303ش) و محمدحسین نصیری کهنمویی تصحیح کرده‌اند. در این بخش شرح حال 47 شاعر آمده است که آثارشان جز شعرهای حکیم شفایی به چاپ نرسیده است. مصححان اذعان دارند که آگاهی از برخی از این شاعران در دسترس نیست و شعرهایشان نیز در جایی یا اصلا دیده نشده و یا بیش از چند بیت شنیده نشده است. برای همین، بخش اصفهان از ارزش تاریخی والایی برخوردار است. شاعران برگزیده در این بخش عبارتند از: شکیبی اصفهانی، نوری، حکیم شفایی، ضمیری اصفهانی، پیری، نیکی اصفهانی و باباشاه و چند نفر دیگر که در مکتب وقوع و شیوۀ معنی طرازی اشعار آبداری از خود به یادگار گذاشته‌اند. شاعران اصفهان در دوره عباسی، بویژه از پادشاهی شاه طهماسب تا میانۀ عهد شاه عباس، بیشتر در سبک ساده و خودمانی «مکتب وقوع» شعر می‌سروده‌اند و به مکتب طرازی -که در استعاره، تمثیل، تشبیه و تفکر خلاق پیچیده است- توجه کمتری می‌شده است. مصححان ناخوانا بودن و یا بدخط بودن متن را با بهره‌گیری از وزن‌شناسی اصلاح کرده‌اند.<ref>ر.ک: عبدالعلی ادیب برومند و محمدحسین نصیری کهنمویی، اصل اصفهان، ص16-15</ref> | این بخش را عبدالعلی ادیب برومند(1395-1303ش) و محمدحسین نصیری کهنمویی تصحیح کرده‌اند. در این بخش شرح حال 47 شاعر آمده است که آثارشان جز شعرهای حکیم شفایی به چاپ نرسیده است. مصححان اذعان دارند که آگاهی از برخی از این شاعران در دسترس نیست و شعرهایشان نیز در جایی یا اصلا دیده نشده و یا بیش از چند بیت شنیده نشده است. برای همین، بخش اصفهان از ارزش تاریخی والایی برخوردار است. شاعران برگزیده در این بخش عبارتند از: شکیبی اصفهانی، نوری، حکیم شفایی، ضمیری اصفهانی، پیری، نیکی اصفهانی و باباشاه و چند نفر دیگر که در مکتب وقوع و شیوۀ معنی طرازی اشعار آبداری از خود به یادگار گذاشته‌اند. شاعران اصفهان در دوره عباسی، بویژه از پادشاهی شاه طهماسب تا میانۀ عهد شاه عباس، بیشتر در سبک ساده و خودمانی «مکتب وقوع» شعر می‌سروده‌اند و به مکتب طرازی -که در استعاره، تمثیل، تشبیه و تفکر خلاق پیچیده است- توجه کمتری می‌شده است. مصححان ناخوانا بودن و یا بدخط بودن متن را با بهره‌گیری از وزن‌شناسی اصلاح کرده‌اند.<ref>ر.ک: عبدالعلی ادیب برومند و محمدحسین نصیری کهنمویی، اصل اصفهان، ص16-15</ref> | ||
===اصل سوم و چهارم: «بخش قم و ساوه» === | ===اصل سوم و چهارم: «بخش قم و ساوه» === | ||
[[پرونده:NUR35810J1.jpg|160px|بندانگشتی|[[noorlib:35810|مطالعه و دانلود]]]] | [[پرونده:NUR35810J1.jpg|160px|بندانگشتی|[[noorlib:35810|مطالعه و دانلود]]]] | ||
کاشی این بخش را در سال 1000 هجری قمری تدوین کرده است. این بخش با تصحیح علی‌اشرف صادقی ارائه شده است. او از پنج نسخه برای تصحیح کتاب بهره گرفته است: دو نسخه در مجلس شورای اسلامی، دو نسخه در کتابخانه اینداآفیس و یک نسخه در مجلس سنای دوره پهلوی. از میان این‌ها، نسخه شماره 334 مجلس شورای اسلامی مبنای پژوهش او گشته و برای ویرایش آن از نسخه‌های دیگر بهره برده است. صادقی رسم الخط کتاب را به شیوۀ امروزی ویرایش نموده است.<ref>ر.ک: صادقی، علی‌اشرف، اصل قم و ساوه، ص13-11</ref> | کاشی این بخش را در سال 1000 هجری قمری تدوین کرده است. این بخش با تصحیح علی‌اشرف صادقی ارائه شده است. | ||
او از پنج نسخه برای تصحیح کتاب بهره گرفته است: | |||
دو نسخه در مجلس شورای اسلامی، دو نسخه در کتابخانه اینداآفیس و یک نسخه در مجلس سنای دوره پهلوی. از میان این‌ها، نسخه شماره 334 مجلس شورای اسلامی مبنای پژوهش او گشته و برای ویرایش آن از نسخه‌های دیگر بهره برده است. صادقی رسم الخط کتاب را به شیوۀ امروزی ویرایش نموده است.<ref>ر.ک: صادقی، علی‌اشرف، اصل قم و ساوه، ص13-11</ref> | |||
===اصل پنجم و ششم: «بخش قزوین، گیلان و دارُالمرز و نواحی آن»=== | ===اصل پنجم و ششم: «بخش قزوین، گیلان و دارُالمرز و نواحی آن»=== | ||