الرسائل الأدبية، رسائل الجاحظ: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‌‏اند'
جز (جایگزینی متن - 'زبان = عربي ' به 'زبان = عربی')
جز (جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‌‏اند')
خط ۳۸: خط ۳۸:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
در این مجموعه، 21 رساله از رساله‏‌های [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] گردآوری شده است. نام این مجموعه را «رسائل ادبی» نهاده‏اند؛ نه به معنای مصطلحی که از ادب مورد نظر است (یعنی همان فن زیبا که عاطفه و خیال بر آن حاکم است)، بلکه مراد از ادب در اینجا، اخلاق و نیز روایت و نقل دانش بین گروه‏‌ها به‌وسیله مؤدّب و معلّم و کتاب می‏‌باشد. پس ادب معنایی عام دارد؛ چنان‌که خود جاحظ در «المعلمين» می‌گوید.
در این مجموعه، 21 رساله از رساله‏‌های [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] گردآوری شده است. نام این مجموعه را «رسائل ادبی» نهاده‌‏اند؛ نه به معنای مصطلحی که از ادب مورد نظر است (یعنی همان فن زیبا که عاطفه و خیال بر آن حاکم است)، بلکه مراد از ادب در اینجا، اخلاق و نیز روایت و نقل دانش بین گروه‏‌ها به‌وسیله مؤدّب و معلّم و کتاب می‏‌باشد. پس ادب معنایی عام دارد؛ چنان‌که خود جاحظ در «المعلمين» می‌گوید.
نویسنده جز در موارد نادر، تألیف ادبی محض ندارد؛ چراکه وی در درجه اول، متفکر است و در مرتبه بعد ادیب؛ ازاین‌رو افکارش را با اسلوبی ادبی در آثار خود منعکس می‏سازد و بدین وسیله بین اندیشه و ادب جمع می‌کند.
نویسنده جز در موارد نادر، تألیف ادبی محض ندارد؛ چراکه وی در درجه اول، متفکر است و در مرتبه بعد ادیب؛ ازاین‌رو افکارش را با اسلوبی ادبی در آثار خود منعکس می‏سازد و بدین وسیله بین اندیشه و ادب جمع می‌کند.


خط ۵۱: خط ۵۱:
موضوع پنجم، به امور شخصی پرداخته است و رساله‏‌های: «الجد و الهزل»، «فصل ما بين العداوة و الحسد»، «رسالة إلی أبي‌الفرج بن نجاح الكاتب»، «المودة و الخلطة»، «استنجاز الموعد» و «التربيع و التدوير»، به این موضوع اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان</ref>.
موضوع پنجم، به امور شخصی پرداخته است و رساله‏‌های: «الجد و الهزل»، «فصل ما بين العداوة و الحسد»، «رسالة إلی أبي‌الفرج بن نجاح الكاتب»، «المودة و الخلطة»، «استنجاز الموعد» و «التربيع و التدوير»، به این موضوع اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان</ref>.


ویژگی‏ای که برای تمام آثار جاحظ ذکر کرده‏اند، این است که دارای الفاظی شیوا و ساده است و در آن‌ها، مناسبت لفظ و معنا، از هر نوعی (عامیانه، ادبی و...) حفظ شده است و با داشتن برخی انحرافات، نقش مهمی در روشن‌سازی اذهان دارد و به فراخور حال خواننده، از جدّی به شوخی می‌‏پردازد.
ویژگی‏ای که برای تمام آثار جاحظ ذکر کرده‌‏اند، این است که دارای الفاظی شیوا و ساده است و در آن‌ها، مناسبت لفظ و معنا، از هر نوعی (عامیانه، ادبی و...) حفظ شده است و با داشتن برخی انحرافات، نقش مهمی در روشن‌سازی اذهان دارد و به فراخور حال خواننده، از جدّی به شوخی می‌‏پردازد.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==