۱٬۵۹۵
ویرایش
برهان قاطع: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR110756J1.jpg | عنوان =برهان قاطع | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = برهان، محمدحسين بن خلف (نویسنده) معين، محمد (مصحح) دهخدا، علي‌اکبر (مقدمه نویس) پور داود، ابراهيم (مقدمه نویس) حکمت، علي اصغر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
'''برهان قاطع '''نوشته محمد حسین بن خلف تبریزی( .....) متخلص به برهان از مؤلفان و شاعران سده يازدهم هجرى ساكن هندوستان است این اثر در موضوع ادبیات( لغت ) تدوین شده و با تصحیح، توضیح و اهتمام دکتر محمد معین و مقدمه‌هایی از علی اکبر دهخدا، ابراهیم پورداوود، علی اصغر حکمت و سعید نفیسی منتشر شده است. | '''برهان قاطع '''نوشته محمد حسین بن خلف تبریزی( .....) متخلص به برهان از مؤلفان و شاعران سده يازدهم هجرى از اهالی تبریز و ساكن هندوستان است این اثر در موضوع ادبیات( لغت ) تدوین شده و با تصحیح، توضیح و اهتمام دکتر محمد معین و مقدمه‌هایی از علی اکبر دهخدا، ابراهیم پورداوود، علی اصغر حکمت و سعید نفیسی منتشر شده است. | ||
این کتاب به نام سلطان عبد الله قطب شاه(1035- 1083 ه) حاکم شیعی مذهب حیدر آباد دکن و از قطب شاهيان گلكنده نوشته شده و کتابت آن در سال یکهزار و شصت و دو هجری قمری آن را به اتمام رسیده است. <ref> مشار، خان بابا، ج2، ص: 734؛ صفا، ذبیح الله، ج5، ص: 384؛ مقدمه، ج1، ص پنجاه ودو و هفتاد و نه </ref> | این کتاب به نام سلطان عبد الله قطب شاه(1035- 1083 ه) حاکم شیعی مذهب حیدر آباد دکن و از قطب شاهيان گلكنده نوشته شده و کتابت آن در سال یکهزار و شصت و دو هجری قمری آن را به اتمام رسیده است. <ref> مشار، خان بابا، ج2، ص: 734؛ صفا، ذبیح الله، ج5، ص: 384؛ مقدمه، ج1، ص پنجاه ودو و هفتاد و نه </ref> | ||
نویسنده كتاب برهان قاطع را با استفاده از فرهنگ جهانگيرى، فرهنگ سرورى، سرمه سليمانى و صحاح الادويه حسين انصارى با حذف شواهد و مكررات و افزايش | نویسنده كتاب برهان قاطع را با استفاده از فرهنگ جهانگيرى، فرهنگ سرورى، سرمه سليمانى و صحاح الادويه حسين انصارى با حذف شواهد و مكررات و افزايش پارهای واژهها و استعارهها و تركيبهاى لغوى فراهم آورده و كار اصلى او در تأليف همين تهذيب و تنظيم و فراهم آوردن همه واژههاى آن كتابهاى اصلى در يك كتاب است. او حتى مقدمه كتاب خود را كه در بيان بعضى از قاعده‌هاى دستور فارسى است از كتاب فرهنگ جهانگيرى به صورت تلخیص اقتباس نموده است. <ref> صفا، ذبیح الله، ج5، ص 384 ؛ مقدمه، ج1، ص 81</ref> | ||
از آنجایی که نویسنده به نوشته‌های فرهنگی قبل از خود عنایت داشته و سعی نموده تا اثری حاوی تمام | از آنجایی که نویسنده به نوشته‌های فرهنگی قبل از خود عنایت داشته و سعی نموده تا اثری حاوی تمام آنها گردآوری نماید کتاب وی از جهت کمیت و عدد الفاظ بر تمام مؤلفات پیشین سبقت گرفته است. وی در ضمن بیست و نه گفتار بالغ بر بیست هزار و دویست و یازده کلمه را ذکر کرده است. <ref> مقدمه، ج1، ص هشتاد و هشت </ref> | ||
برهان قاطع در بيست و نه «گفتار» و هر گفتارى در چند «بيان» است و مقدّمه آن | برهان قاطع در بيست و نه «گفتار» و هر گفتارى در چند «بيان» است و مقدّمه آن در نه «فائده» تنظيم شده كه در آنها بزبان درى و پهلوى و فارسى، و حرفهاى تهجّى، و دال و ذال فارسى، و تبديل حرفهاى فارسى به‌يكديگر، و ضميرها، و برخى فرنهادهاى دستورى و انشائى ديگر پرداخته و در اين راه قسمتهایی از مقدمه فرهنگ جهانگيرى را كه در دوازده آيين تنظيم شده مورد استفاده قرار داده است.<ref> صفا، ذبیح الله ج5، ص 385 </ref> | ||
نویسنده لغات، زبانها و لهجه‌های مختلف ایرانی و غیر ایرانی از جمله عربی با لهجه‌های مختلف آن، حبشی، نبطی، عبری، سریانی، ترکی، هندی، یونانی، رومی، ارمنی و زند وپازند را آورده است. <ref> مقدمه، ج1، ص نود و هفت - صد و ده </ref> | نویسنده لغات، زبانها و لهجه‌های مختلف ایرانی و غیر ایرانی از جمله عربی با لهجه‌های مختلف آن، حبشی، نبطی، عبری، سریانی، ترکی، هندی، یونانی، رومی، ارمنی و زند وپازند را آورده است. <ref> مقدمه، ج1، ص نود و هفت - صد و ده </ref> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
کتاب برهان قاطع در میان کتب فرهنگ، دارای مزایا و ویژگی‌هایی است ضمن اینکه مورد اعتراض و نقد نیز واقع شده است. <ref> رک: همان، ص هشتاد و هفت </ref> | کتاب برهان قاطع در میان کتب فرهنگ، دارای مزایا و ویژگی‌هایی است ضمن اینکه مورد اعتراض و نقد نیز واقع شده است. <ref> رک: همان، ص هشتاد و هفت </ref> | ||
از ویژگی‌های مهم این اثر حجم کتاب و تعداد زیاد واژگان است. این امر موجب اقبال مردم ایرانیان و هندیان به آن شده و رواج کتاب را درپی داشته است ضمن اینکه | از ویژگی‌های مهم این اثر حجم کتاب و تعداد زیاد واژگان است. این امر موجب اقبال مردم ایرانیان و هندیان به آن شده و رواج کتاب را درپی داشته است ضمن اینکه کتابهای دیگر با این موضوع را تحت الشعاع قرار داده است. با این وجود این کتاب محل مناقشه، جدال و اثبات و ابطال برخی از نویسندگان بوده است. برخی علی رغم جامع دانستن این فرهنگ آن را نیازمند تصحیح و تنقیح دانسته‌اند. <ref> رک: همان، ص هشتاد و هشت – هشتاد و نه</ref> | ||
گفته شده است نویسنده برهان قاطع پایبند درستی و نادرستی لغت نبوده و هرچه پیدا کرده در فرهنگش جای داده است و | گفته شده است نویسنده برهان قاطع پایبند درستی و نادرستی لغت نبوده و هرچه پیدا کرده در فرهنگش جای داده است و به‌اندازه‌ای قوه نداشته تا لغات ترکی و عربی و هندی از هم امتیاز دهد و لغات ریشه و بندار فارسی را از لغات ساختگی بازشناسد. <ref> رک: همان، ص پنجاه و هفت </ref> وی برخی از لغات را از کتابی تحت عنوان دساتیر یا کهین‌نامه که مورد تردید و نقد است آورده و به جز در ذیل یک عبارت هیچ گونه اشاره‌ای به آن نکرده است. <ref> رک: همان، ص پنجاه و پنج و ص پنجاه و هشت</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||