عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف'''، نوشته [[سریحی یمنی، ابراهیم بن محمد|ابوعبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی]] است که منظومه صرفی نظم المقصود، اثر [[احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری]] (1302-1233ق) را شرح کرده است.

انگیزه مصنف - که خود، مدرس تجوید و قرائت‌ بوده - برای شرح نظم المقصود ازاین‌روست که این منظومه متن روانی دارد و به‌آسانی از بر می‌شود<ref>ر.ک: المقدمة، ص8</ref>. بااین‌حال، وی با این شرح خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد؛ او عبارت‌های ساده‌ای را برای رفع پیچیدگی‌های واژه‌های متن و روشن‌ شدن معناها و قاعده‌های فن صرف به‌کار بسته است و از نقل آرای مختلف پرهیز کرده است؛ چراکه هدف، فهم نص منظومه است. ازاین‌رو، ذهن محصلان نباید آشفته شود<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>.

طهطاوی از درج نشانی کتاب‌هایی که از آن‌ها برای این شرح بهره برده است، پرهیز کرده و نام آن‌ها را در پایان کتاب نوشته است<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>. او در مقدمه‌اش شرح حال و تألیف‌های ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن – که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است – به‌اختصار سخن گفته است<ref>ر.ک: مقدمة في علم الصرف، ص17</ref>.

دانش صرف یا همان تصریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغه‌های مختلف، که از هریک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمه‌سازی و تغییر و تحویل به دست نمی‌آید. در این علم درباره جامد و مشتق، مؤنث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن ‌و زمان‌های مختلف افعال و... بحث می‌شود<ref>ر.ک: طباطبایی، محمدرضا، ص12-11</ref>.

# المقدمة و مقدمة في علم الصرف.

# طباطبایی، محمدرضا، «صرف ساده»، دارالعلم، قم، چاپ 29، ۱۳۷۲ش.

[[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]]