عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف
عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف | |
---|---|
پدیدآوران | سریحی یمنی، ابراهیم بن محمد (نويسنده) |
ناشر | امید مهر ** سفارت کبرای جمهوری چین. اداره انتشارات |
مکان نشر | مصر - قاهره ** یمن - صنعا |
سال نشر | 1428ق - 2007م |
چاپ | 1 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
عون المعبود في شرح نظم المقصود في الصرف، نوشته ابوعبدالرحمن ابراهیم بن محمد، فقیه قادمی سریحی یمنی است که منظومه صرفی نظم المقصود، اثر احمد بن عبدالرحیم طهطاوی مصری (1302-1233ق) را شرح کرده است.
انگیزه مصنف - که خود، مدرس تجوید و قرائت بوده - برای شرح نظم المقصود ازاینروست که این منظومه متن روانی دارد و بهآسانی از بر میشود[۱]. بااینحال، وی با این شرح خواسته است که برخی مسائلی را که برای فهم طلاب پیچیده است، توضیح دهد؛ او عبارتهای سادهای را برای رفع پیچیدگیهای واژههای متن و روشن شدن معناها و قاعدههای فن صرف بهکار بسته است و از نقل آرای مختلف پرهیز کرده است؛ چراکه هدف، فهم نص منظومه است. ازاینرو، ذهن محصلان نباید آشفته شود[۲].
طهطاوی از درج نشانی کتابهایی که از آنها برای این شرح بهره برده است، پرهیز کرده و نام آنها را در پایان کتاب نوشته است[۳]. او در مقدمهاش شرح حال و تألیفهای ناظم را نگاشته است. همچنین، وی از فن صرف، مسائل و احکام آن – که حد، موضوع، غایت، استمداد، مسائل، نسبت، اسم، حکم، فضل و واضع است – بهاختصار سخن گفته است[۴].
دانش صرف یا همان تصریف، اصطلاحاً یعنی تحویل بردن و تغییر دادن یک اصل که همان مصدر باشد، به صیغههای مختلف، که از هریک معنایی جدا قصد شده باشد و این معنا جز با این کلمهسازی و تغییر و تحویل به دست نمیآید. در این علم درباره جامد و مشتق، مؤنث و مذکر، مفرد و جمع و تثنیه، اسم یا فعل و یا حرف بودن و زمانهای مختلف افعال و... بحث میشود[۵].
پانویس
منابع مقاله
- المقدمة و مقدمة في علم الصرف.
- طباطبایی، محمدرضا، «صرف ساده»، دارالعلم، قم، چاپ 29، ۱۳۷۲ش.