۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR58167J1.jpg | عنوان = | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''التحقيق و البيان في شرح البرهان في أصول الفقه''' عنوان کتابی است 4 جلدی به زبان عربی از [[ابیاری، علی بن اسماعیل|علی بن اسماعیل ابیاری]](متوفی 618 ه.) در موضوع اصول فقه. ابیاری این کتاب را در شرح، «البرهان فی اصول الفقه» جوینی، نگاشته است. این اثر بهعنوان پایاننامه دکتری توسط علی بن عبدالرحمن بسام جزایری، موردتحقیق قرارگرفته و دفاع شده است. | |||
از بارزترین عالمانی که در اهل سنت در وضع قواعد علم اصول و پیشرفت آن نقش داشتهاند، امام الحرمین [[امامالحرمین، عبدالملک بن عبدالله|ابوالمعالی عبدالملک بن عبدالله جوینی]](419-478 ه.) است. از مهمترین کتابهای وی «[[البرهان في أصول الفقه|البرهان فی اصول الفقه]]» را میتوان یادکرد که با تحقیق دکتر عبدالعظیم دیب، به چاپ رسیده است. کتاب [[جوینی، عطاملک بن محمد|جوینی]]، شرح خوبی با عنوان «التحقیق و البیان فی شرح البرهان» یعنی کتاب حاضر، داشته که اساتید الازهر، اعتقاد داشتند، این کتاب، مفقودشده است و به دستیابی به نسخهای از آن، امید نداشتند. تا اینکه دکتر علی عبدالرحمن بسام، به آن دست پیدا کرد و به تحقیق کتاب پرداخت و با این تحقیق به درجه دکترا در دانشگاه ام القری رسید.<ref>ر.ک: ج 1، تقدیم دکتر شعبان محمد اسماعیل بر کتاب، ص 8-9</ref> | |||
از بارزترین عالمانی که در اهل سنت در وضع قواعد علم اصول و پیشرفت آن نقش داشتهاند، امام الحرمین ابوالمعالی عبدالملک بن عبدالله جوینی(419-478 ه.) است. از مهمترین کتابهای وی | |||
دکتر شعبان محمد اسماعیل در مقدمهاش بر کتاب، درباره آن مینویسد: این کتاب را موسوعهای علمی یافتم که میان علم دانش فراوان، سبک هوشمندانه، امانت علمی و مقارنات دقیق میان آرای علما در مسائل اختلافی و تعامل بهعنوان یک ناقد بصیر با عبارات متقدمین، در عین التزام به قواعد تحقیقی که علما وضع کردهاند، جمع کرده است.<ref>ر.ک: ج 1، همان، ص 9</ref> | دکتر شعبان محمد اسماعیل در مقدمهاش بر کتاب، درباره آن مینویسد: این کتاب را موسوعهای علمی یافتم که میان علم دانش فراوان، سبک هوشمندانه، امانت علمی و مقارنات دقیق میان آرای علما در مسائل اختلافی و تعامل بهعنوان یک ناقد بصیر با عبارات متقدمین، در عین التزام به قواعد تحقیقی که علما وضع کردهاند، جمع کرده است.<ref>ر.ک: ج 1، همان، ص 9</ref> |