تاريخ امامان شيعه: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

پس از افزایش عناوین دروس معارف اسلامی به 16 عنوان و تأکید مرکز برنامه‌ریزی و تدوین متون درسی بر تعدد متن درسی در هر یک از عناوین، اثر حاضر، دومین کتاب در حوزه تاریخ امامت و تشیع است. نویسنده در این کتاب، تلاش کرده است با عنایت به رهیافت کلامی- تاریخی، به بحث از امامت، شئون و مراتب امام و دلایل و شواهد امامت امامان(ع) و نیز اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران زندگانی هر یک از عترت پیامبر(ص) و وضعیت تشیع در سده‌های نخستین<ref>ر.ک: سخن مرکز، ص6</ref>، در هفت فصل و یک ضمیمه، به شرح ذیل بپردازد:

امامت در اسلام، پیشینه‌ای به درازای تاریخ اسلام دارد. بر اساس آموزه‌های دین اسلام و قرآن کریم، امامت از مقام رفیع نبوت جدا نبوده و پیامبران افزون بر دارا بودن مقام نبوت، مقام و مسئولیت امامت نیز داشته‌اند و امامت به معنای زعامت و رهبری جامعه، از شئون پیامبر اسلام نیز هست. در اندیشه اسلامی، امامت مسأله جانشینی پیامبر(ص) در امر دین است. ازاین‌رو، پیامبر(ص) ابتدای رسالت خویش، در موقعیت‌های مناسب به طرح اندیشه امامت و معرفی مصداق آن می‌پرداخت؛ چنانکه به کرات از راویان و مورخان حکایت شده و در متون اهل سنت و شیعه نیز به وفور روایاتی مستند از این قضایا نقل گردیده است که در فصل دوم، به مواردی از آن پرداخته شده است<ref>متن کتاب، ص49</ref>.

در پایان کتاب، تاریخ تشیع، از عصر امامت تا غیبت و تشکیل دولت‌های فاطمیان، آل‌حمدان، علویان در شمال و آل‌بویه، به عنوان ضمیمه، افزوده شده است<ref>همان، ص261- 268</ref>.

{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]]

[[رده:مقالات بازبینی شده1]]