۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|نسب = | |نسب = | ||
|تخلص = | |تخلص = | ||
|نام پدر = | |نام پدر = محسن | ||
|ولادت = | |ولادت = 1250ق برابر با ۱۲۱۳ش | ||
|محل تولد = | |محل تولد = رحیمآباد اشکور گیلان | ||
|کشور تولد = | |کشور تولد = | ||
|محل زندگی = | |محل زندگی = | ||
|رحلت = | |رحلت = 1332ق برابر با 1292ش. | ||
|شهادت = | |شهادت = | ||
|مدفن = | |مدفن = آرامگاه ابن بابویه | ||
|طول عمر = | |طول عمر = | ||
|نام همسر = | |نام همسر = | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|پس از = | |پس از = | ||
|پیش از = | |پیش از = | ||
|اساتید = | |اساتید = [[قمشهای، محمدرضا|آقا محمدرضا قمشهای]]{{سخ}}[[زنوزی، علی بن عبدالله|آقا علی مدرس زنوزی]]{{سخ}}[[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] | ||
|مشایخ = | |مشایخ = | ||
|معاصرین = | |معاصرین = | ||
|شاگردان = | |شاگردان =[[سید محمدکاظم عصار]]{{سخ}}[[میرزا احمد آشتیانی]]{{سخ}}[[میرزا مهدی آشتیانی]] | ||
|اجازه اجتهاد از = | |اجازه اجتهاد از = | ||
|آثار = | |آثار = | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''میرزا هاشم اشکوری''' (1250ـ 1332ق)، | '''میرزا هاشم اشکوری''' (1250ـ 1332ق)، از اساتید فلسفه و عرفان، از شاگردان [[قمشهای، محمدرضا|حکیم قمشهای]]، [[زنوزی، علی بن عبدالله|آقا علی مدرس]]، [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزای جلوه]] | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
پس از گذراندن دوران کودکی، تحصیل را در مدرسه علمیه تنکابن آغاز نمود، سپس به رشت رفت. | پس از گذراندن دوران کودکی، تحصیل را در مدرسه علمیه تنکابن آغاز نمود، سپس به رشت رفت. | ||
سپس برای تحصیل چندی به شهر قزوین رفته و به تحصیل علوم اسلامی (سطوح فقه، اصول، کلام و مقدمات حکمت) مشغول شد. او کتاب قوانین اصول میرزا ابوالقاسم قمی را در حوزه ی درس آقا سیدعلی قزوینی که خود، صاحب کتاب حاشیه بر قوانین الاصول بود، تلمذ نمود. آنگاه برای تکمیل علوم متداول در روزگار تولیت میرزاابوالفضل تهرانی به تهران که آن زمان مرکز تدریس علوم اسلام به خصوص فنون عقلی بود، آمد. در تهران از محضر درس بزرگانی چون | سپس برای تحصیل چندی به شهر قزوین رفته و به تحصیل علوم اسلامی (سطوح فقه، اصول، کلام و مقدمات حکمت) مشغول شد. او کتاب قوانین اصول میرزا ابوالقاسم قمی را در حوزه ی درس آقا سیدعلی قزوینی که خود، صاحب کتاب حاشیه بر قوانین الاصول بود، تلمذ نمود. آنگاه برای تکمیل علوم متداول در روزگار تولیت میرزاابوالفضل تهرانی به تهران که آن زمان مرکز تدریس علوم اسلام به خصوص فنون عقلی بود، آمد. در تهران از محضر درس بزرگانی چون «[[قمشهای، محمدرضا|آقا محمدرضا قمشهای]]»، «[[زنوزی، علی بن عبدالله|آقا علی مدرس زنوزی]]» و « [[جلوه، سید ابوالحسن|میرزا ابوالحسن جلوه]] » بهرههای فراوان برد و او سرآمد شاگردان [[قمشهای، محمدرضا|آقامحمدرضا قمشهای]] صاحب حوزهی فلسفی و عرفانی در مدرسهی سپهسالار تهران بود. | ||
میرزا هاشم بعد از آن که در محضر این استادان به کمالات علمی و عرفان نظری و عملی آراسته گردید، برای کاربردی کردن آموخته ها و دانستهها به موطن خود بازگشت تا تهذیب و تزکیه نفس را پی گیرد، اما دانش ورانی که به مقامات فکری ومعنوی او واقف بودند، از این که چنین متفکر و حکیم عارفی تهران را ترک کرده است، به شدت تأسف میخوردند و میگفتند: باید زمینه مراجعت وی را به حوزه این شهر فراهم کنند. در آن زمان حاج میرزا ابوالفضل تهرانی که از شاگردان میرزای شیرازی و میرزا حبیبالله رشتی بود، ضمن تشکیل مجالس درس و بحث در تهران، تولیت مدرسهی سپهسالار جدید را نیز عهده دار بود. وی میکوشید کیفیت آموزش های مدرسه مزبور را ارتقا دهد. لذا از میرزا هاشم اشکوری خواست کرسی تدریس حکمت و عرفان را در این مکان بپذیرد.<ref>ر.ک: [http://erfanvahekmat.com/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7_%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85_%D8%A7%D8%B4%DA%A9%D9%88%D8%B1%DB%8C_%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن و عترت]</ref> | میرزا هاشم بعد از آن که در محضر این استادان به کمالات علمی و عرفان نظری و عملی آراسته گردید، برای کاربردی کردن آموخته ها و دانستهها به موطن خود بازگشت تا تهذیب و تزکیه نفس را پی گیرد، اما دانش ورانی که به مقامات فکری ومعنوی او واقف بودند، از این که چنین متفکر و حکیم عارفی تهران را ترک کرده است، به شدت تأسف میخوردند و میگفتند: باید زمینه مراجعت وی را به حوزه این شهر فراهم کنند. در آن زمان [[طهرانی، ابوالفضل بن ابوالقاسم|حاج میرزا ابوالفضل تهرانی]] که از شاگردان [[میرزای شیرازی]] و [[میرزا حبیبالله رشتی]] بود، ضمن تشکیل مجالس درس و بحث در تهران، تولیت مدرسهی سپهسالار جدید را نیز عهده دار بود. وی میکوشید کیفیت آموزش های مدرسه مزبور را ارتقا دهد. لذا از میرزا هاشم اشکوری خواست کرسی تدریس حکمت و عرفان را در این مکان بپذیرد.<ref>ر.ک: [http://erfanvahekmat.com/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7_%D9%87%D8%A7%D8%B4%D9%85_%D8%A7%D8%B4%DA%A9%D9%88%D8%B1%DB%8C_%DA%AF%DB%8C%D9%84%D8%A7%D9%86%DB%8C وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن و عترت]</ref> | ||
او شاگردان زیادی تربیت نموده که از آن جملهاند: سید محمدکاظم | او شاگردان زیادی تربیت نموده که از آن جملهاند: [[سید محمدکاظم عصار]]، [[میرزا احمد آشتیانی]](استاد [[سید جلالالدین آشتیانی]] و [[علامه حسنزاده]])، [[میرزا مهدی آشتیانی]]، [[میرزا محمدعلی شاه آبادی]](استاد عرفانی [[امام خمینی]])، [[محمدحسین فاضل تونی]] (استاد [[علامه حسنزاده]] و [[آیتالله جوادی آملی]]) <ref>[https://eview.blog.ir/post/68 ر.ک: وبگاه عرفان شیعی]</ref> | ||
== وفات == | == وفات == | ||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات کامل | [[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]] |
ویرایش