پرش به محتوا

الفكر التربوي الإسلامي عند الإمام جعفر بن محمد الصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'گي' به 'گی'
جز (رده‌افزایی)
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی')
خط ۲۷: خط ۲۷:
'''الفكر التربوي الإسلامي عند الإمام جعفر بن محمد الصادق'''، توسط [[دیالمه، حسناء|حَسنَاء دَيالمَه]]، به سال 2010م، در موضوع اخلاق و تربيت اسلامى و به زبان عربى، نگاشته شده است.
'''الفكر التربوي الإسلامي عند الإمام جعفر بن محمد الصادق'''، توسط [[دیالمه، حسناء|حَسنَاء دَيالمَه]]، به سال 2010م، در موضوع اخلاق و تربيت اسلامى و به زبان عربى، نگاشته شده است.


دغدغه نویسنده، براى بيان تفاوت نظام تربيتى اسلام با ساير مكاتب بشرى و ضرورت بازگشت به اين نظام تربيتى در جوامع اسلامى، همچنين علاقه‌مندى وى به تبيين و كشف فكر تربيتى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، انگيزه‌هاى نویسنده، براى موضوع تحقيقِ پایان‌نامه‌اش، عنوان شده است و نبود تحقيقاتى از اين دست، بيانگر اهميّت و جايگاه كتاب حاضر مى‌باشد.
دغدغه نویسنده، براى بيان تفاوت نظام تربيتى اسلام با ساير مكاتب بشرى و ضرورت بازگشت به اين نظام تربيتى در جوامع اسلامى، همچنين علاقه‌مندى وى به تبيين و كشف فكر تربيتى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، انگیزه‌هاى نویسنده، براى موضوع تحقيقِ پایان‌نامه‌اش، عنوان شده است و نبود تحقيقاتى از اين دست، بيانگر اهميّت و جايگاه كتاب حاضر مى‌باشد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۷: خط ۳۷:
استاد محمد منير سعد‌الدين، در مقدمه‌اش، بيان مى‌كند كه اين كتاب، رساله دكتراى نویسنده مى‌باشد و او كوشش بسيارى در جمع‌آورى مطالب آن نموده است. استاد در ادامه به شرح زندگى و مقام علمى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مى‌پردازد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/5 مقدمه اول، ص5]</ref>
استاد محمد منير سعد‌الدين، در مقدمه‌اش، بيان مى‌كند كه اين كتاب، رساله دكتراى نویسنده مى‌باشد و او كوشش بسيارى در جمع‌آورى مطالب آن نموده است. استاد در ادامه به شرح زندگى و مقام علمى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مى‌پردازد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/5 مقدمه اول، ص5]</ref>


نویسنده در مقدمه‌اى به بيان چهارچوب كلى تحقيقاتش پرداخته و به اهميّت و ضرورت تربيت در زندگى انسان و تأسف از اينكه نظام تربيتى حاكم در بلاد اسلامى، متأثر از تربيت غربى است، اشاره مى‌كند. وى در ادامه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را از شخصيت‌هاى اسلامى مى‌داند كه نقش برجسته‌اى در نظام تربيتى اسلام دارد. انگيزه مؤلّف از تأليف اين كتاب در اين موضوع، بيان چالش‌ها و سختى‌ها و روش تحقيقى اين پژوهش نيز از ديگر مسائل مطرح در مقدمه است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/9 مقدمه مؤلف، ص9]</ref>
نویسنده در مقدمه‌اى به بيان چهارچوب كلى تحقيقاتش پرداخته و به اهميّت و ضرورت تربيت در زندگى انسان و تأسف از اينكه نظام تربيتى حاكم در بلاد اسلامى، متأثر از تربيت غربى است، اشاره مى‌كند. وى در ادامه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را از شخصيت‌هاى اسلامى مى‌داند كه نقش برجسته‌اى در نظام تربيتى اسلام دارد. انگیزه مؤلّف از تأليف اين كتاب در اين موضوع، بيان چالش‌ها و سختى‌ها و روش تحقيقى اين پژوهش نيز از ديگر مسائل مطرح در مقدمه است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/9 مقدمه مؤلف، ص9]</ref>


فصل مقدماتى: مؤلف، تربيت را اساس رشد فكرى انسان و سخن از تربيت اسلامى را، سخن از خود اسلام مى‌داند؛ زيرا اسلام، راه و روشى الهى براى حيات بشر در دنيا و آخرت است. وى در اين فصل، ابتدا به تعريف لغوى و اصطلاحى تربيت، سپس به مباحث اهميّت و جايگاه تربيت اسلامى و عوامل مؤثر در آن، مانند: وراثت، محيطِ خانواده، مدرسه و جامعه، پرداخته است.
فصل مقدماتى: مؤلف، تربيت را اساس رشد فكرى انسان و سخن از تربيت اسلامى را، سخن از خود اسلام مى‌داند؛ زيرا اسلام، راه و روشى الهى براى حيات بشر در دنيا و آخرت است. وى در اين فصل، ابتدا به تعريف لغوى و اصطلاحى تربيت، سپس به مباحث اهميّت و جايگاه تربيت اسلامى و عوامل مؤثر در آن، مانند: وراثت، محيطِ خانواده، مدرسه و جامعه، پرداخته است.


نویسنده بيان مى‌كند كه مصادر نظام تربيتى اسلام، در ميان قرآن و سنت نبوى است و ويژى‌هایى مانند الهى بودن، شمول تمام جوانب انسان از جسم تا روح، توازن و اعتدال، سلوك عملى، استمرار، آسان و فطرى بودن، عالم‌گيرى و جاودنگى، تربيت اسلامى را از تربيت بشرى متمايز مى‌كند.
نویسنده بيان مى‌كند كه مصادر نظام تربيتى اسلام، در ميان قرآن و سنت نبوى است و ويژى‌هایى مانند الهى بودن، شمول تمام جوانب انسان از جسم تا روح، توازن و اعتدال، سلوك عملى، استمرار، آسان و فطرى بودن، عالم‌گیرى و جاودنگى، تربيت اسلامى را از تربيت بشرى متمايز مى‌كند.


ايشان اشاره دارد: هدف از تربيت اسلامى، رشد انسان در بندگى خداوند است كه با روش‌هایى چون نصيحت و اندرز، ايجاد الگو، بيان داستان، ترغيب و ترساندن، ضرب‌المثل و تربيت عملى، به بار مى‌نشيند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/15 متن كتاب، ص15]</ref>
ايشان اشاره دارد: هدف از تربيت اسلامى، رشد انسان در بندگى خداوند است كه با روش‌هایى چون نصيحت و اندرز، ايجاد الگو، بيان داستان، ترغيب و ترساندن، ضرب‌المثل و تربيت عملى، به بار مى‌نشيند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/15 متن كتاب، ص15]</ref>
خط ۶۵: خط ۶۵:
همچنين در بيان صفات متعلم از نظر امام، به اخلاص، بردبارى، تواضع، تعظيم عالم، طلب علم با كوشش، پشتكار و سؤال كردن و كتابت دروس اشاره شده است. مؤلف، بارزترين روش‌هاى تعليمى امام را فراهم كردن وسايل آموزشى، تشويق دانش‌آموزان، مثال زدن، تنظيم و تقسيم معلومات، روش سؤال و جواب، تعليم عملى، تمرين و ارزيابى كردن، دانسته است.
همچنين در بيان صفات متعلم از نظر امام، به اخلاص، بردبارى، تواضع، تعظيم عالم، طلب علم با كوشش، پشتكار و سؤال كردن و كتابت دروس اشاره شده است. مؤلف، بارزترين روش‌هاى تعليمى امام را فراهم كردن وسايل آموزشى، تشويق دانش‌آموزان، مثال زدن، تنظيم و تقسيم معلومات، روش سؤال و جواب، تعليم عملى، تمرين و ارزيابى كردن، دانسته است.


مبحث دوم، درباره جايگاه و پيوند عقل با دين و اخلاق، از نظر امام است. از نظر مؤلف، آموزش و تمرين عقل براى آزادى در تفكر و دورى از جمود و تقليد، برانگيختن عقل، توجه به حكمت هستى و سنن الهى، روش‌هاى امام براى رشد عقل و تفكر منطقى و علمى بوده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/195 همان، ص195]</ref>
مبحث دوم، درباره جايگاه و پيوند عقل با دين و اخلاق، از نظر امام است. از نظر مؤلف، آموزش و تمرين عقل براى آزادى در تفكر و دورى از جمود و تقليد، برانگیختن عقل، توجه به حكمت هستى و سنن الهى، روش‌هاى امام براى رشد عقل و تفكر منطقى و علمى بوده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/195 همان، ص195]</ref>


فصل چهارم، درباره بارزترين روش امام در تربيت اخلاقى و اجتماعى است كه مبحث اول آن شامل مباحث سلوك فردى انسان صالح و ماهيت اخلاق و جايگاه آن در افكار تربيتى امام مى‌باشد. همچنين ايجاد حالت حب و اقبال به فضائل اخلاقى و تقويت اراده فردى، از اصول و مبادى تربيت اخلاقى امام شمرده شده است.
فصل چهارم، درباره بارزترين روش امام در تربيت اخلاقى و اجتماعى است كه مبحث اول آن شامل مباحث سلوك فردى انسان صالح و ماهيت اخلاق و جايگاه آن در افكار تربيتى امام مى‌باشد. همچنين ايجاد حالت حب و اقبال به فضائل اخلاقى و تقويت اراده فردى، از اصول و مبادى تربيت اخلاقى امام شمرده شده است.


نویسنده، در مبحث دوم به جهت‌گيرى‌هاى امام در تربيت اخلاقى و کیفیت رشد شعور، به‌وسيله مسئولیت فرد، نسبت به خانواده، نزدیک ان، زيردستان و... پرداخته و به مهم‌ترين مبادى تربيتى امام در ايجاد سلوك اجتماعى مناسب، براى انسان صالح، مثل برادرى، هميارى، راست‌گويى، امانت‌دارى و اصلاح اجتماعى اشاره نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/257 همان، ص257]</ref>
نویسنده، در مبحث دوم به جهت‌گیرى‌هاى امام در تربيت اخلاقى و کیفیت رشد شعور، به‌وسيله مسئولیت فرد، نسبت به خانواده، نزدیک ان، زيردستان و... پرداخته و به مهم‌ترين مبادى تربيتى امام در ايجاد سلوك اجتماعى مناسب، براى انسان صالح، مثل برادرى، هميارى، راست‌گويى، امانت‌دارى و اصلاح اجتماعى اشاره نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/17169/1/257 همان، ص257]</ref>


فصل پنجم، درباره تربيت اقتصادى و شغلى است كه در دو مبحث آمده:
فصل پنجم، درباره تربيت اقتصادى و شغلى است كه در دو مبحث آمده:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش