لمعات (مصحح خواجوی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''لمعات''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان فارسی از [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|ابراهیم بن بزرگمهر عراقی]] معروف به [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین عراقی]] که با مقدمه و تصحیح [[خواجوی، محمد|محمد خواجوی]] به چاپ رسیده است. موضوع این رساله عرفان و خاصه عشق، است. این کتاب از کتابهای نثر فارسی قرن هفتم هجری است.

لمعات، کتابی است در بیان مراتب عشق و مشتمل است بر یک دیباچه و یک مقدمه و بیست و هشت لمعه. عراقی خود در دیباچه لمعات صراحتا گفته است: «اما بعد: کلمه‌ای چند در بیان مراتب عشق بر سنن سوانح به زبان وقت املا کرده می‌شود».<ref>ر.ک: صاحب اختیاری، بهروز، «شیخ فخرالدین عراقی و رساله لمعات»، ص135</ref>

لمعات که به نوعی آینة تمام‌نمای عرفان وحدت وجودی [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|ابن‌ عربی]] است و همچنین از مبانی عرفان عملی عارفان پیشین بهره گرفته است، می‌تواند به عنوان یکی از کتاب‌های مهم در تعریف این دو مفهوم در نظر گرفته شود. سخنان عراقی در این کتاب به گونه‌ای است که می‌توان گفت، او این دو مفهوم را از یک جنس می‌داند و تفاوتی بین آنها قائل نیست و یا آنکه معتقد است که یکی مقدمة به وجود آمدن دیگری است. در واقع باید گفت او به گونه‌ای، وحدت شهود را نمود عینی وحدت وجود به شمار می‌آورد.<ref>ر.ک: علینقی، حسین ؛ محسنی نیا، ناصر، «نمود وحدت وجود و وحدت شهود در لمعات فخرالدین عراقی»، ص195-196</ref>

#[[:noormags:1133503|علینقی، حسین ؛ محسنی نیا، ناصر، «نمود وحدت وجود و وحدت شهود در لمعات فخرالدین عراقی»، ادبیات عرفانی بهار و تابستان 1394 - شماره 12، ‎27 صفحه - از 195 تا 221]].

#[[:noormags:25877|صاحب اختیاری، بهروز، «شیخ فخرالدین عراقی و رساله لمعات»، کیهان اندیشه مرداد و شهریور 1370 - شماره 37 (‎17 صفحه - از 130 تا 146 )]].