۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دعویدار قمی، محمد بن سعد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''رکن‌الدین محمد بن سعد بن هبةالله بن دعویدار قمی''' ملک الشعراء، قاضی، متخلص به داعی شاعر ذواللسانین سده ششم و اوائل سده هفتم هجری که به دو زبان عربی و پارسی استادانه شعر سروده است. | '''رکن‌الدین محمد بن سعد بن هبةالله بن دعویدار قمی''' (حدود 540-607 یا 610ق)، ملک الشعراء، قاضی، متخلص به داعی شاعر ذواللسانین سده ششم و اوائل سده هفتم هجری که به دو زبان عربی و پارسی استادانه شعر سروده است. | ||
== خاندان == | == خاندان == | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
رکن‌الدین در حدود نیمه سده ششم در قم متولد شد. در مورد تاریخ تولد و وفات او چندان سخنی در تذکره‌ها گفته نشده و بیشتر به اینکه او از شاعران قرن ششم و اوایل قرن هفتم بوده است، بسنده کرده‌اند، اما با توجه به تاریخ زندگی ممدوحان وی، سال تولد و وفات وی حدود 540 -607 یا 610ق برآورده می‌شود. | |||
== فعالیت‌ها == | == فعالیت‌ها == | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
در آنجا «عزالدین یحیی» نقیب‌النقباء و بزرگ شیعیان ری و قم را مدح گفته و آخرالامر دیوان خود را به فرمان او گرد آورده است. در همان هنگام به جز حکام و بزرگان محلی، پادشاه مازندران -حسام الدین اردشیر بن الحسن - و تنی چند از وزرای خلیفه‌ی عباسی الناصرلدین الله را در قصائد خود ستوده است. سرانجام رحل اقامت به تبریز کشیده و در آنجا ساکن شده و خود را به مدح مظفرالدین اوزبک - آخرین اتابک آذربایجان واران - و وزیر او ربیب‌الدین ابوالقاسم و سایر بزرگان آن مرز و بوم اختصاص داده است.<ref>ر.ک: همان، ص5</ref> | در آنجا «عزالدین یحیی» نقیب‌النقباء و بزرگ شیعیان ری و قم را مدح گفته و آخرالامر دیوان خود را به فرمان او گرد آورده است. در همان هنگام به جز حکام و بزرگان محلی، پادشاه مازندران -حسام الدین اردشیر بن الحسن - و تنی چند از وزرای خلیفه‌ی عباسی الناصرلدین الله را در قصائد خود ستوده است. سرانجام رحل اقامت به تبریز کشیده و در آنجا ساکن شده و خود را به مدح مظفرالدین اوزبک - آخرین اتابک آذربایجان واران - و وزیر او ربیب‌الدین ابوالقاسم و سایر بزرگان آن مرز و بوم اختصاص داده است.<ref>ر.ک: همان، ص5</ref> | ||
او بنابر قرائنی تا سال 614ق زنده بوده است، سرگذشت او به نمونه‌ای از شعرش در اکثر تذکره‌ها و مجموعه‌های شعری مندرج است. او با خاقانی و فلکی شروانی و کمال‌الدین اسماعیل و اثیرالدین اومانی و عده‌ای دیگر از شعرا معاصر بوده و با برخی از آنها مکاتبه و دوستی داشته است.<ref>ر.ک: | او بنابر قرائنی تا سال 614ق زنده بوده است، سرگذشت او به نمونه‌ای از شعرش در اکثر تذکره‌ها و مجموعه‌های شعری مندرج است. او با خاقانی و فلکی شروانی و کمال‌الدین اسماعیل و اثیرالدین اومانی و عده‌ای دیگر از شعرا معاصر بوده و با برخی از آنها مکاتبه و دوستی داشته است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||