۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = 1 | | تعداد جلد = 1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =16613 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = 2079، 9567، 14614 | | کد پدیدآور = 2079، 9567، 14614 | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
بستانی درباره ادبیات [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] میگوید: ادب امام(ع) بنایی محکم در نقد اوضاع زمانه پر از ظلم از یک طرف و بیداری شخصیت اسلامی در زمینههای مختلف از سوی دیگر است. ادب امام(ع) شامل ادب سیاسی، ادب جتماعی، ادب اخلاقی و ادب دعایی است. او معتقد است: ادب امام(ع) نقش محوری در بیداری اسلام در مقابل سلطههای ظالمانه داشته است، زیرا محور اصلی ادب امام(ع) بر حذر داشتن از همکاری با نظام حاکم، آگاهی دادن از اسلام حقیقی و اوضاع اجتماعی و عقیدتی است.<ref>ر.ک: همتی، | بستانی درباره ادبیات [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] میگوید: ادب امام(ع) بنایی محکم در نقد اوضاع زمانه پر از ظلم از یک طرف و بیداری شخصیت اسلامی در زمینههای مختلف از سوی دیگر است. ادب امام(ع) شامل ادب سیاسی، ادب جتماعی، ادب اخلاقی و ادب دعایی است. او معتقد است: ادب امام(ع) نقش محوری در بیداری اسلام در مقابل سلطههای ظالمانه داشته است، زیرا محور اصلی ادب امام(ع) بر حذر داشتن از همکاری با نظام حاکم، آگاهی دادن از اسلام حقیقی و اوضاع اجتماعی و عقیدتی است.<ref>ر.ک: همتی، شهریار ....، ص134</ref> | ||
اشعار منسوب به [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] یکی از شاهکارهای ادبی است که بیشک دلالت بر بلاغت و مستحکم بودن سبک امام(ع) دارد. غالب مضامینی که در این اشعار بیان شده؛ تصویر واقعه کربلا و سختیهای خاندان پاک پیامبر اکرم(ص)، غم و اندوه امام(ع) در فراق شهدا، برپایی روز قیامت، شکوه از کوفیان، عدالت خداوند، پند گرفتن از گذشتگان، غفلت انسانها، ناپایداری و بیوفایی روزگار، حتمیت مرگ برای همگان و توبه پذیری خداوند، گوشزد کردن ظلم یزیدیان است. در واقع امام(ع) به دلیل خفقان سیاسی آن زمان هر آنچه را که نتوانسته بهطور مستقیم بیان کند در قالب اشعار و ادعیه نگاشته است؛ بنابراین این اشعار تصوری از زندگی اجتماعی، سیاسی و اعتقادی عصر است که در سبکی قرآنی و هدفی اجتماعی، سیاسی و تعلیمی سروده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص146</ref> | اشعار منسوب به [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] یکی از شاهکارهای ادبی است که بیشک دلالت بر بلاغت و مستحکم بودن سبک امام(ع) دارد. غالب مضامینی که در این اشعار بیان شده؛ تصویر واقعه کربلا و سختیهای خاندان پاک پیامبر اکرم(ص)، غم و اندوه امام(ع) در فراق شهدا، برپایی روز قیامت، شکوه از کوفیان، عدالت خداوند، پند گرفتن از گذشتگان، غفلت انسانها، ناپایداری و بیوفایی روزگار، حتمیت مرگ برای همگان و توبه پذیری خداوند، گوشزد کردن ظلم یزیدیان است. در واقع امام(ع) به دلیل خفقان سیاسی آن زمان هر آنچه را که نتوانسته بهطور مستقیم بیان کند در قالب اشعار و ادعیه نگاشته است؛ بنابراین این اشعار تصوری از زندگی اجتماعی، سیاسی و اعتقادی عصر است که در سبکی قرآنی و هدفی اجتماعی، سیاسی و تعلیمی سروده شده است.<ref>ر.ک: همان، ص146</ref> |
ویرایش