دیوان اشعار فارسی مولانا حکیم ملامحمد فضولی بیاتلی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دیوان اشعار فارسی مولانا حکیم ملامحمد فضولی بیاتلی''' مجموعه اشعار [[فضولی بغدادی، محمد بن سلیمان|حکیم ملا محمد بن سلیمان فضولی بغدادی]]،(متوفی 990ق) شاعر سه زبانه‌ای است که تأثیر عمیقی در تاریخ ادبیات ترکی، عربی و فارسی بر جای گذاشته با مقدمه، تصحیح و تحشیه حسین محمدزاده صدیق، به چاپ رسیده است.

اهمیت دیوان فضولی در آن است که زمینه و گستره مساعدی برای شهر و [[صائب، محمدعلی|صائب تبریزی]] و پیدایش سبک معروف به [[سبک هندی|هندی]]، داشته است<ref>مقدمه، ص45</ref>.

دیوان فارسی فضولی، در میان دواوین فارسی، از بلیغ‌ترین آن‌ها به‌شمار می‌رود و در تاریخ شعر فارسی، در واقع پلی میان سبک عراقی و سبک معروف به هندی شناخته می‌شود. وی پیش از صائب تبریزی، به این سبک روی آورده و در وی تأثیر گذاشته و در واقع آن شیوه را از امیر علیشیر نوایی اخذ کرده و به میرزا محمد علی صائب، دل سپرده است<ref>همان</ref>.

از جمله ویژگی‌های دیوان فضولی آن است که مضامین فلسفی عمیق در سراسر آن یافت می‌شود. وی در رباعیات، این مضامین را به صورت بسیار لطیفی می‌پرورد:

 

 

 

 

فضولی مانند جامی و دیگر شاعران فارسی‌سرای پیش از خود، مضامین اندیشگی فلسفی را به طور تصادفی وارد شعر نکرده است. او یک شاعر صددرصد مذهبی است، اما مذهبی اندیشمند که عقاید کلامی و فلسفی عمیقی دارد:

 

 

 

 

تفاوت بد و نیکی که هست، در نظر است<ref>همان</ref>.

از اشاره‌های ضمنی می‌توان دریافت که سراینده مطلع، از دقایق علم طب آگاه است<ref>همان، ص47</ref>.