۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
اغلب اشعار مدحی فصیحی، اعم از قصیده و ترکیببند و قطعه و ترجیعبند، در مدح [[حسین خان شاملو]]، حاکم هرات است. فقط یک قصیده در مدح پادشاه صفوی - [[شاه صفی]] - دارد و این نشان میدهد که او به هر علت، از دربار صفوی و محیطها و مناسبات اجتماعی گستردهتر، دور بوده است. بهجز خان، مابقی ممدوحان وی، اشخاص گمنام یا نهچندان معروفند که هیچیک منشأ کار یا اثر مهمی نبودهاند. شمار اینها زیاد نیست و شاعر اغلبشان را طی قطعههای کوتاه و دوستانه، ستوده است؛ چنانکه نمیتوان نام آنها را «مدح» به معنای سنتی و رسمی آن، به حساب آورد<ref>مقدمه، صفحه هفده</ref>. | اغلب اشعار مدحی فصیحی، اعم از قصیده و ترکیببند و قطعه و ترجیعبند، در مدح [[حسین خان شاملو]]، حاکم هرات است. فقط یک قصیده در مدح پادشاه صفوی - [[شاه صفی]] - دارد و این نشان میدهد که او به هر علت، از دربار صفوی و محیطها و مناسبات اجتماعی گستردهتر، دور بوده است. بهجز خان، مابقی ممدوحان وی، اشخاص گمنام یا نهچندان معروفند که هیچیک منشأ کار یا اثر مهمی نبودهاند. شمار اینها زیاد نیست و شاعر اغلبشان را طی قطعههای کوتاه و دوستانه، ستوده است؛ چنانکه نمیتوان نام آنها را «مدح» به معنای سنتی و رسمی آن، به حساب آورد<ref>مقدمه، صفحه هفده</ref>. | ||
در دیوان فصیحی، دو سه هجویه کوتاه هم دیده میشود که موضوع آنها اشخاص حامل ذکری هستند به نامهای نادم شاعر و سلیمان غور. چند ماده تاریخ هم در وفات و ولادت و امثال آن سروده که احتمالا نماینده نام دوستان اوست و در میانشان هیچ آدم مهمی دیده نمیشود. این همه نشان میدهد که مناسبات و روابط اجتماعی شاعر تا چه حد محدود بوده است. لیکن در حیطه همین فضا و روابط محدود هم شاعر آسوده نبوده و شکوهها | در دیوان فصیحی، دو سه هجویه کوتاه هم دیده میشود که موضوع آنها اشخاص حامل ذکری هستند به نامهای نادم شاعر و سلیمان غور. چند ماده تاریخ هم در وفات و ولادت و امثال آن سروده که احتمالا نماینده نام دوستان اوست و در میانشان هیچ آدم مهمی دیده نمیشود. این همه نشان میدهد که مناسبات و روابط اجتماعی شاعر تا چه حد محدود بوده است. لیکن در حیطه همین فضا و روابط محدود هم شاعر آسوده نبوده و شکوهها از «اقران» خود داشته که در کمین بودهاند تا شاید نقطعه ضعفی از او به دست آورند. | ||
ویژگی دیوان حاضر آن است که فضای ذهنی و معنوی شاعر آن، چندان وسعتی ندارد؛ در شعر او، از اندیشههای بلند عرفانی یا فلسفی خبری نیست؛ آنچه هست، برخی اصطلاحات صوفیانه است که بهمقدار اندک بهکار رفته است<ref>همان</ref>. | |||
ویژگی دیوان حاضر آن است که فضای ذهنی و معنوی شاعر آن، چندان وسعتی ندارد؛ در شعر او، از اندیشههای بلند عرفانی یا فلسفی خبری نیست؛ آنچه هست، برخی اصطلاحات صوفیانه است که | |||
==پانویس == | ==پانویس == |
ویرایش