۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'الأغاني' به 'الأغاني') |
جز (جایگزینی متن - 'ابوالفرج اصفهانى' به 'ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
ترتيب متن «سر المصون» نيز اينگونه است كه مؤلف ابتدا فصلى با عنوان «حرف الألف» آورده است و كتابهايى را كه عنوانشان با الف شروع مىشود ذكر كرده است، البتّه بدون توجه به موضوع و محتواى آنها. تعداد كتب اين فصل 225 عنوان است. پس از اين فصل، ترتيب كتاب بر اساس موضوع تنظيم شده و به ترتيب، موضوعات: علم الأدب (205 عنوان)، علم الاشتقاق (23 عنوان)، علم الأصول (173 عنوان)، علم الألغاز (96 عنوان)، فصل «حرف الباء» (15 عنوان كليات)، علم البديع (194 عنوان) <ref>همان</ref>. | ترتيب متن «سر المصون» نيز اينگونه است كه مؤلف ابتدا فصلى با عنوان «حرف الألف» آورده است و كتابهايى را كه عنوانشان با الف شروع مىشود ذكر كرده است، البتّه بدون توجه به موضوع و محتواى آنها. تعداد كتب اين فصل 225 عنوان است. پس از اين فصل، ترتيب كتاب بر اساس موضوع تنظيم شده و به ترتيب، موضوعات: علم الأدب (205 عنوان)، علم الاشتقاق (23 عنوان)، علم الأصول (173 عنوان)، علم الألغاز (96 عنوان)، فصل «حرف الباء» (15 عنوان كليات)، علم البديع (194 عنوان) <ref>همان</ref>. | ||
مؤلف در هر فصل، ابتدا تعريف و تقسيمبندى مختصرى از آن علم ارائه كرده و سپس به معرفى كتب وابسته آن علم پرداخته است؛ بهطور مثال در فصل علم الأدب پس از تعريفات و تقسيمبندىهاى متعدد، اصول و اركان علم ادب را چند كتاب و منبع مهم مىشمارد: «أدب الكاتب» از ابن قتيبه، «الكامل» از مبرد، «البيان و التبيين» از جاحظ، «النوادر» از ابىعلى القالى، «[[الأغاني]]» از ابوالفرج اصفهانى <ref>ر.ك: همان، ص310</ref>. | مؤلف در هر فصل، ابتدا تعريف و تقسيمبندى مختصرى از آن علم ارائه كرده و سپس به معرفى كتب وابسته آن علم پرداخته است؛ بهطور مثال در فصل علم الأدب پس از تعريفات و تقسيمبندىهاى متعدد، اصول و اركان علم ادب را چند كتاب و منبع مهم مىشمارد: «أدب الكاتب» از ابن قتيبه، «الكامل» از مبرد، «البيان و التبيين» از جاحظ، «النوادر» از ابىعلى القالى، «[[الأغاني]]» از ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى <ref>ر.ك: همان، ص310</ref>. | ||
مؤلف در فصول اشتقاق، اصول، الغاز، بديع و بيان نيز ابتدا، تعريفى از هركدام ارائه داده است و موضوعات هركدام را بهاختصار بيان كرده و سپس منابع آنها را ذكر كرده است كه از حيث اين روش و تقسيمبندى، مىتوان كتاب وى را يكى از مهمترين ذيلهاى «كشف الظنون» دانست كه مبتنى بر ارائه كتابشناسى روشمند موضوعى است <ref>ر.ك: همان</ref>. | مؤلف در فصول اشتقاق، اصول، الغاز، بديع و بيان نيز ابتدا، تعريفى از هركدام ارائه داده است و موضوعات هركدام را بهاختصار بيان كرده و سپس منابع آنها را ذكر كرده است كه از حيث اين روش و تقسيمبندى، مىتوان كتاب وى را يكى از مهمترين ذيلهاى «كشف الظنون» دانست كه مبتنى بر ارائه كتابشناسى روشمند موضوعى است <ref>ر.ك: همان</ref>. |
ویرایش