۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←آثار) |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
«منتخب اللغات» نخستین کتاب لغت وی میباشد که دیباچه آن، معتبرترین سندی است که درباره احوال او میتوان بدان استناد کرد. ابیاتی که در «تذکرة الشعرای» همیشه بهار از رشیدی نقل شده، برگفته از همین اثر است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/74119/271 ر.ک: همان]</ref>. | «منتخب اللغات» نخستین کتاب لغت وی میباشد که دیباچه آن، معتبرترین سندی است که درباره احوال او میتوان بدان استناد کرد. ابیاتی که در «تذکرة الشعرای» همیشه بهار از رشیدی نقل شده، برگفته از همین اثر است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/74119/271 ر.ک: همان]</ref>. | ||
رشیدی ماده تاریخ جلوس شاهجهان (1037ق) و عالمگیر (1069ق) را نیز در ابیات و عباراتی آورده که همگی از تقرب او به دربار حکایت میکند<ref>همان</ref>. | رشیدی ماده تاریخ جلوس شاهجهان (1037ق) و عالمگیر (1069ق) را نیز در ابیات و عباراتی آورده که همگی از تقرب او به دربار حکایت میکند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/74119/271 همان]</ref>. | ||
وی در زبان و ادب عربی و فارسی مهارت داشته است. شاهد این ادعا، کتاب «منتخب اللغات شاهجهانی» یا رشیدی عربی است که به سال 1046ق، به درگاه شاهجهان تقدیم کرده است. واژههای این کتاب، گزیدهای است برگرفته از لغتنامههای معتبر عربی کاربردی؛ یعنی از ذکر لغتهای غریب معرب که میان پارسیگویان متداول نیست، صرفنظر شده و مؤلف در شرح واژهها، سعی کرده است که از فارسی عامفهم خاصپسند، استفاده کند. این اثر یکبار در کلکته و بار دیگر در تهران به چاپ رسیده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/74119/271 همان]</ref>. | وی در زبان و ادب عربی و فارسی مهارت داشته است. شاهد این ادعا، کتاب «منتخب اللغات شاهجهانی» یا رشیدی عربی است که به سال 1046ق، به درگاه شاهجهان تقدیم کرده است. واژههای این کتاب، گزیدهای است برگرفته از لغتنامههای معتبر عربی کاربردی؛ یعنی از ذکر لغتهای غریب معرب که میان پارسیگویان متداول نیست، صرفنظر شده و مؤلف در شرح واژهها، سعی کرده است که از فارسی عامفهم خاصپسند، استفاده کند. این اثر یکبار در کلکته و بار دیگر در تهران به چاپ رسیده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/74119/271 همان]</ref>. |
ویرایش