۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن سينا' به 'ابن سينا') |
جز (جایگزینی متن - 'مجتبى مينوى' به 'مجتبى مينوى') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
خانلرى كرسى تاريخ زبان فارسى را در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران ايجاد كرد و تا سال 1357 خود متصدى تدريس آن بود. در همان اوايل دوران خدمت در دانشگاه تهران، در سال 1325 انتشارات دانشگاه تهران را بنيان گذاشت و خود به مدت پنج سال مديريت آن را به عهده داشت. | خانلرى كرسى تاريخ زبان فارسى را در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران ايجاد كرد و تا سال 1357 خود متصدى تدريس آن بود. در همان اوايل دوران خدمت در دانشگاه تهران، در سال 1325 انتشارات دانشگاه تهران را بنيان گذاشت و خود به مدت پنج سال مديريت آن را به عهده داشت. | ||
خانلرى از دوران دانشجويى، همكارى خود را با مطبوعات آغاز كرد و اشعار و نوشتههايش در مجله مهر انتشار مىيافت. در خاطرات خود به از جمعى از اديبان نامدار آن زمان همچون محمدتقى بهار، رشيد ياسمى و [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] ياد مىكند كه در دفتر مجله مهر گرد مىآمدند و مشهور به ادباى سبعه (هفتگانه) بودند. در مقابل آنها به چهار نفر جوان نوگرا و تحصيلكرده اروپا يعنى صادق هدايت، مجتبى | خانلرى از دوران دانشجويى، همكارى خود را با مطبوعات آغاز كرد و اشعار و نوشتههايش در مجله مهر انتشار مىيافت. در خاطرات خود به از جمعى از اديبان نامدار آن زمان همچون محمدتقى بهار، رشيد ياسمى و [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] ياد مىكند كه در دفتر مجله مهر گرد مىآمدند و مشهور به ادباى سبعه (هفتگانه) بودند. در مقابل آنها به چهار نفر جوان نوگرا و تحصيلكرده اروپا يعنى صادق هدايت، [[مینوی، مجتبی|مجتبى مينوى]]، بزرگ علوى و مسعود فرزاد اشاره مىكند كه در كافه رزنوار در خيابان لالهزار نو جمع مىشدند و به گروه ربعه مشهور شده بودند و خانلرى در حدود سال 1315 با آنان نيز آشنايى يافت. | ||
در خرداد 1322 نخستين شماره از مجله ادبى سخن را انتشار داد و با وجود وقفه ناخواستهاى كه پيش آمد تا سال 1357 انتشار آن را تداوم بخشيد. | در خرداد 1322 نخستين شماره از مجله ادبى سخن را انتشار داد و با وجود وقفه ناخواستهاى كه پيش آمد تا سال 1357 انتشار آن را تداوم بخشيد. |
ویرایش