۹٬۷۹۹
ویرایش
جز (ردهافزایی) |
|||
(۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|جعفری (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|جعفری (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمدتقی جعفری''' (۱۳۰۴ - ۱۳۷۷ش)، مشهور به علامه جعفری، از علمای شیعه در قرن ۱۵ق، حکیم، فیلسوف، متکلم، فقیه، و اصولی نامدار است. او شاگرد [[مرتضی طالقانی]] بود، و سراسر عمر خود را در تحصیل، تدریس و پژوهش و تحقیق سپری کرد. وی بیش از ۸۰ جلد کتاب تأليف کرده است. [[ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه (علامه جعفری)|ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه]] و [[تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلالالدین محمد بلخی (جعفری)|شرح مثنوی معنوی]] از معروفترین آثار اوست. [[صدوقیسها، منوچهر|منوچهر صدوقى سها]] داماد ایشان است. | |||
'''محمدتقی جعفری''' (۱۳۰۴ - ۱۳۷۷ش)، مشهور به علامه جعفری، از علمای شیعه در قرن ۱۵ق، حکیم، فیلسوف، متکلم، فقیه، و اصولی نامدار است. او شاگرد [[مرتضی طالقانی]] بود، و سراسر عمر خود را در تحصیل، تدریس و پژوهش و تحقیق سپری کرد. وی بیش از ۸۰ جلد کتاب تأليف کرده است. [[ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه (علامه جعفری)| | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
خط ۴۶: | خط ۴۲: | ||
قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود که وقتى در شش سالگى، براى اولین بار وارد مدرسه «اعتماد» تبریز شد، از همان آغاز، او را براى کلاس سوم پذیرفتند. | قرائت قرآن را از مادرش آموخت. او قرائت قرآن را چنان خوب فراگرفته بود که وقتى در شش سالگى، براى اولین بار وارد مدرسه «اعتماد» تبریز شد، از همان آغاز، او را براى کلاس سوم پذیرفتند. | ||
او هرچند بهخاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترک کرد و بهعنوان کارگر کفاش مشغول به کار شد، ولى بعد از آن، با برادرش، محمدجعفر تصمیم گرفتند نصف روز را کار کنند و نصف دیگر را مشغول تحصیل علم شوند. در این زمان، آنها وارد مدرسه طالبیه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف میر» را نزد استاد سیدحسن شربیانى و «[[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك | او هرچند بهخاطر فقر مالى، در هشت سالگى درس را ترک کرد و بهعنوان کارگر کفاش مشغول به کار شد، ولى بعد از آن، با برادرش، محمدجعفر تصمیم گرفتند نصف روز را کار کنند و نصف دیگر را مشغول تحصیل علم شوند. در این زمان، آنها وارد مدرسه طالبیه شدند. محمدتقى در آن مدرسه نخست «امثله» و «صرف میر» را نزد استاد سیدحسن شربیانى و «[[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك|البهجة المرضية]]» و «[[المطول|المطول]]» را نزد استاد میرزا علىاکبر اهرى فراگرفت. | ||
او در سال 1319ش، براى ادامه تحصیل، تبریز را به مقصد تهران ترک کرد. او در «مدرسه فیلسوف»، از استاد آیتالله حاج شیخ محمدرضا تنکابنى، «[[كتاب المكاسب|المكاسب]]» و «[[كفاية الأصول (طبع قدیم)|کفایه]]» و از آیتالله میرزا مهدى آشتیانى، حکمت «منظومه» [[سبزواری، هادی|حکیم ملاهادى سبزوارى]] و بخشى از امور عامه «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» را یاد گرفت. | او در سال 1319ش، براى ادامه تحصیل، تبریز را به مقصد تهران ترک کرد. او در «مدرسه فیلسوف»، از استاد آیتالله حاج شیخ محمدرضا تنکابنى، «[[كتاب المكاسب|المكاسب]]» و «[[كفاية الأصول (طبع قدیم)|کفایه]]» و از آیتالله میرزا مهدى آشتیانى، حکمت «منظومه» [[سبزواری، هادی|حکیم ملاهادى سبزوارى]] و بخشى از امور عامه «[[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]]» را یاد گرفت. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۰: | ||
وى بعد از مدتى در درسهاى آیتالله [[شهیدی تبریزی، میرفتاح|میرزا فتاح شهیدى]] شرکت کرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد و با جدیت مشغول تحصیل گردید و در درسهاى استادان بزرگى شرکت کرد و از آنان بهرهها برد؛ از جمله حضرات آیات: شیخ [[شیرازی، محمدکاظم|محمدکاظم شیرازى]] (طهارت و مکاسب محرمه)؛ [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]] (اصول فقه و مکاسب محرمه)؛ [[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودى]] (صید و ذباحه)؛ [[موسوی گلپایگانی، سید جمالالدین احمد|سید جمال گلپایگانى]] (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى میلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى ([[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]] و [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی)|شوارق الإلهام]])؛ مرتضى طالقانى (حکمت و عرفان)؛ [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادى شیرازى. | وى بعد از مدتى در درسهاى آیتالله [[شهیدی تبریزی، میرفتاح|میرزا فتاح شهیدى]] شرکت کرد. محمدتقى در سال 1363ق، وارد نجف شد و با جدیت مشغول تحصیل گردید و در درسهاى استادان بزرگى شرکت کرد و از آنان بهرهها برد؛ از جمله حضرات آیات: شیخ [[شیرازی، محمدکاظم|محمدکاظم شیرازى]] (طهارت و مکاسب محرمه)؛ [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]] (اصول فقه و مکاسب محرمه)؛ [[حسینی شاهرودی، محمود|سید محمود شاهرودى]] (صید و ذباحه)؛ [[موسوی گلپایگانی، سید جمالالدین احمد|سید جمال گلپایگانى]] (قاعده فراغ و تجاوز)؛ محمدهادى میلانى (فقه و اصول)؛ صدرا قفقازى ([[الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة|اسفار]] و [[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی)|شوارق الإلهام]])؛ مرتضى طالقانى (حکمت و عرفان)؛ [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم]] و سید عبدالهادى شیرازى. | ||
او در 23 سالگى از [[شیرازی، محمدکاظم|آیتالله محمدکاظم شیرازى]] اجازه اجتهاد دریافت کرد و اولین کتابش را در همان زمان به نام | او در 23 سالگى از [[شیرازی، محمدکاظم|آیتالله محمدکاظم شیرازى]] اجازه اجتهاد دریافت کرد و اولین کتابش را در همان زمان به نام «الأمر بين الأمرين» (تقریر درسهاى آیتالله [[خویی، ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویى]]) نشر داد. او در مسجد هندى تدریس «[[كتاب المكاسب|المكاسب]]» را نیز آغاز کرد. | ||
همچنین با مشورت [[شیرازی، محمدکاظم|آیتالله شیرازى]]، درسى را درباره مباحث فلسفى و سؤالات و شبهات روز، از جمله ارتباط انسان و جهان، وجدان، جبر و اختیار، براى طلاب نجف شروع کرد. شهید [[صدر، محمدباقر|سید محمدباقر صدر]] جزو شاگردان او بود. | همچنین با مشورت [[شیرازی، محمدکاظم|آیتالله شیرازى]]، درسى را درباره مباحث فلسفى و سؤالات و شبهات روز، از جمله ارتباط انسان و جهان، وجدان، جبر و اختیار، براى طلاب نجف شروع کرد. شهید [[صدر، محمدباقر|سید محمدباقر صدر]] جزو شاگردان او بود. | ||
خط ۷۱: | خط ۶۷: | ||
ر.ک: «گلشن ابرار»، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم زیر نظر پژوهشکده باقرالعلوم(ع) وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ج6، ص393، نشر معروف، قم، 1379. | ر.ک: «گلشن ابرار»، جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم زیر نظر پژوهشکده باقرالعلوم(ع) وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی، ج6، ص393، نشر معروف، قم، 1379. | ||
{{سرور شهیدان}} | |||
{{مهدویت}} | |||
{{فقیهان شیعه}} | {{فقیهان شیعه}} | ||
{{فیلسوفان شیعه}} | {{فیلسوفان شیعه}} | ||
{{نویسندگان}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
خط ۸۱: | خط ۸۲: | ||
[[منابع فقه]] | [[منابع فقه]] | ||
[[دومین یادنامه علامه طباطبائی]] | [[دومین یادنامه علامه طباطبائی]] | ||
[[از دریا به دریا (کشفالابیات مثنوی)]] | |||
[[مولوی و جهانبینیها]] | |||
[[عوامل جذابیت سخنان مولوی]] | |||
[[نیایش امام حسین(ع) در صحرای عرفات]] | |||
[[تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلالالدین محمد بلخی (جعفری)]] | [[تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلالالدین محمد بلخی (جعفری)]] | ||
[[اصلاحیه تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | |||
[[معجم اشعار در تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | |||
[[فکرواره مثنوی، فهرست تفصیلی تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | |||
[[ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه (علامه جعفری)]] | [[ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه (علامه جعفری)]] | ||
[[خلاصه ترجمه و تفسیر نهجالبلاغه محمدتقی جعفری]] | |||
[[ترجمه نهجالبلاغه (علامه جعفری)]] | [[ترجمه نهجالبلاغه (علامه جعفری)]] | ||
[[اخلاق و مذهب]] | [[اخلاق و مذهب]] | ||
[[ | [[حادثه کربلا در مثنوی]] | ||
[[اصلاحیه | [[المعجم المفهرس لالفاظ نهجالبلاغة]] | ||
[[اصلاحیه تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی]] | |||
[[امید و انتظار]] | [[امید و انتظار]] | ||
خط ۱۱۴: | خط ۱۳۳: | ||
[[فلسفه و هدف زندگی]] | [[فلسفه و هدف زندگی]] | ||
[[عرفان اسلامی (علامه جعفری)]] | [[عرفان اسلامی (علامه جعفری)]] | ||
[[خدا و جهان و انسان از ديدگاه علي بن ابيطالب و | [[خدا و جهان و انسان از ديدگاه علي بن ابيطالب و نهجالبلاغة]] | ||
[[جبر و اختيار]] | [[جبر و اختيار]] | ||
خط ۱۵۱: | خط ۱۶۸: | ||
[[حقوق الانسان فی الاسلام و الغرب]] | [[حقوق الانسان فی الاسلام و الغرب]] | ||
[[المعجم المفهرس لالفاظ | [[المعجم المفهرس لالفاظ نهجالبلاغة]] | ||
[[انسان در افق قرآن]] | [[انسان در افق قرآن]] | ||
خط ۱۶۲: | خط ۱۷۹: | ||
[[رده:سخنوران]] | [[رده:سخنوران]] | ||
[[رده:نویسندگان جدید و معاصر فلسفه اسلامی]] | [[رده:نویسندگان جدید و معاصر فلسفه اسلامی]] | ||
[[رده:فیلسوفان]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
[[رده:نهجالبلاغهپژوهان]] | |||
[[رده:درگذشتگان 1377]] | |||
[[رده:شاگردان امام خمینی]] | |||
[[رده:شاگردان آیتالله سید محسن حکیم]] | |||
[[رده:مترجمان نهجالبلاغه]] | |||
[[رده:عاشوراپژوهان]] | |||
[[رده:مهدویتپژوهان]] |