۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
کاوشهای علمی در رجال و اسانید روایات اهل سنت: تفاوت میان نسخهها
کاوشهای علمی در رجال و اسانید روایات اهل سنت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۱
، ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR22134J1.jpg | عنوان =کاوشهای علمی در رجال و اسانید رو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''کاوشهای علمی در رجال و اسانید روایات اهل سنت'''، اثر حاج میرزا حسن | '''کاوشهای علمی در رجال و اسانید روایات اهل سنت'''، اثر حاج [[غفاری، حسن|میرزا حسن غفاری]]، کتابی است پیرامون راویان و رجال اهل سنت. | ||
==انگیزه نگارش== | ==انگیزه نگارش== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
===مصادر و منابع کتاب=== | ===مصادر و منابع کتاب=== | ||
در نگارش و تدوین مطالب اثر حاضر، از منابع و مآخذ فراوانی استفاده شده است که برخی از آنها، عبارتند از: | در نگارش و تدوین مطالب اثر حاضر، از منابع و مآخذ فراوانی استفاده شده است که برخی از آنها، عبارتند از: «[[أسد الغابة في معرفة الصحابة|أسد الغابة]]» [[ابن اثیر، علی بن محمد|عزالدین بن اثیر جزری]]؛ «[[آداب العرب]]» [[رافعی، مصطفی صادق|مصطفی صادق رافعی مصری]]؛ «[[الإصابة في تمييز الصحابة|الإصابة]]» [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]؛ «[[إكمال الرجال]]» [[خطیب تبریزی]]؛ «[[أئمة الهدی]]» [[سید محمد عبدالغفار افغانی]]؛ «[[الاستيعاب في معرفة الأصحاب|الاستيعاب]]» [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]]؛ «[[السيرة الحلبية|إنسان العيون]]» شیخ [[حلبی، علی بن ابراهیم|علی حلبی شافعی]]؛ «[[تاريخ أصبهان (ذكر أخبار أصبهان)|أخبار إصفهان]]» [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعیم اصفهانی]]؛ «[[الأرواح النوافخ]]» [[مقبلی]]؛ «[[الإمامة و السياسة المعروف بتاريخ الخلفاء|الإمامة و السياسة]]» [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه دینوری]]؛ «[[أخبار القضاة]]» [[وکیع، محمد بن خلف|ابن وکیع]] و...<ref>ر.ک: مصادر و مآخذ کتاب، صفحه ا - ب</ref>. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در ادامه دیباچه، بعد از ذکر مختصری از معنای سنت از نظر لغت و اصطلاح<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> و اشاره به لزوم اتباع آن از نظر قرآن<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>، به بررسی ماهیت حدیث، خبر و اثر و فرقی که با یکدیگر دارند، پرداخته شده<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> و سپس، شرط اساسی و لازم در اخذ سنت که عبارت است از عدالت و ثقه بودن راوی، مورد بحث قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. در ادامه، کاوش مختصری در حالات ابوهریره که از لحاظ کثرت روایت، اولین راوی اهل سنت و جماعت میباشد، صورت گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص16-25</ref>. | در ادامه دیباچه، بعد از ذکر مختصری از معنای سنت از نظر لغت و اصطلاح<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> و اشاره به لزوم اتباع آن از نظر قرآن<ref>ر.ک: همان، ص9</ref>، به بررسی ماهیت حدیث، خبر و اثر و فرقی که با یکدیگر دارند، پرداخته شده<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> و سپس، شرط اساسی و لازم در اخذ سنت که عبارت است از عدالت و ثقه بودن راوی، مورد بحث قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>. در ادامه، کاوش مختصری در حالات ابوهریره که از لحاظ کثرت روایت، اولین راوی اهل سنت و جماعت میباشد، صورت گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص16-25</ref>. | ||
در ادامه، به ذکر، بررسی و رد اقوال و ادله علمایی از اهل سنت پرداخته شده است که اخباری را که در سند آنها، افراد ناصبی وجود داشته، حجت دانسته و روایاتی را که از طریق شیعه و دوستداران حضرت علی(ع) نقل شده، محکوم به عدم حجیت کردهاند. از جمله این افراد، عبارتند از ابن حجر عسقلانی<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>. | در ادامه، به ذکر، بررسی و رد اقوال و ادله علمایی از اهل سنت پرداخته شده است که اخباری را که در سند آنها، افراد ناصبی وجود داشته، حجت دانسته و روایاتی را که از طریق شیعه و دوستداران [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] نقل شده، محکوم به عدم حجیت کردهاند. از جمله این افراد، عبارتند از ابن حجر عسقلانی<ref>ر.ک: همان، ص25</ref>. | ||
===فصول ششگانه کتاب=== | ===فصول ششگانه کتاب=== | ||
در ادامه، در فصول ششگانه زیر، به ذکر قسمتی از تراجم احوال عدهای از صحابه و تابعین و غیره پرداخته شده است که شرح حالشان در کتابهای علمای اهل سنت آورده شده و به اعتقاد نویسنده، در عوض آنکه حق مطلب را ادا نمایند، در مقام اجمال واختصار و غرضورزی برآمدهاند: | در ادامه، در فصول ششگانه زیر، به ذکر قسمتی از تراجم احوال عدهای از صحابه و تابعین و غیره پرداخته شده است که شرح حالشان در کتابهای علمای اهل سنت آورده شده و به اعتقاد نویسنده، در عوض آنکه حق مطلب را ادا نمایند، در مقام اجمال واختصار و غرضورزی برآمدهاند: | ||
فصل دوم، در بیان و ذکر عدهای از دوستداران و خواص اتباع اهلبیت(ع) میباشد که علمای اهل سنت و جماعت، به جهت محبت و دوستی ایشان نسبت به حضرت علی(ع) و سایر ائمه(ع)، آنها را جرح نموده و روایات آنها را از حجیت ساقط کردهاند. از جمله این افراد، میتوان از اصبغ بن نباته تیمی کوفی، ثعلبة بن یزید حمانی کوفی و حارث بن عبدالله اعور همدانی ابوزهیر کوفی نام برد<ref>ر.ک: همان، ص98-107</ref>. | فصل اول، در بیان و ذکر عدهای از سادات و رجال اهلبیت(ع) و افاضل و بزرگان خاندان وحی میباشد که بعضی از علمای اهل سنت، مقام شامخ این بزرگان را رعایت ننموده و در مقام ایراد روایات، از این افراد، یا هیچ روایتی نقل نکرده و یا اینکه به مقدار اندکی قناعت نمودهاند. از جمله این افراد، عبارتند از: [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام جعفر صادق(ع)]]، حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابیطالب(ع)، حسین بن عبدالله بن عبیدالله بن عباس، عبدالله بن محمد بن حنفیة بن علی بن ابیطالب(ع)، علی بن جعفر صادق(ع) و محمد نفس زکیه<ref>ر.ک: متن کتاب، ص75-97</ref>. | ||
فصل دوم، در بیان و ذکر عدهای از دوستداران و خواص اتباع اهلبیت(ع) میباشد که علمای اهل سنت و جماعت، به جهت محبت و دوستی ایشان نسبت به [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] و سایر ائمه(ع)، آنها را جرح نموده و روایات آنها را از حجیت ساقط کردهاند. از جمله این افراد، میتوان از اصبغ بن نباته تیمی کوفی، ثعلبة بن یزید حمانی کوفی و حارث بن عبدالله اعور همدانی ابوزهیر کوفی نام برد<ref>ر.ک: همان، ص98-107</ref>. | |||
فصل سوم، در بیان و شرح حال افراد باایمانی است که به سبب دوستی با خاندان عصمت(ع)، به جهت تشیع و پیروی از ائمه(ع)، مورد ایذا و تهمت جرح قرار گرفته و در اثر ذم و طعن و تهدید، نام آنها در صفحات علم رجال و درایه و شرح حال روات، یا اصلا ذکر نشده و یا اینکه به انحای مختلف، مورد بیمهری و ظلم واقع شده و احادیث روایتشده از طریق آنان را از حجیت، ساقط نمودهاند که از جمله آنها، عبارتند از: احمد بن ازهر بن منیع بن سلیط عبدی ابوالازهر نیشابوری، حافظ بن عقده، اسماعیل بن ابان وراق کوفی، اسید بن زید جمال، ثویر بن ابیفاخته سعید بن علاقه، جعفر بن سلیمان ضبعی، حارث بن حصیره ازدی، حسن بن صالح بن حی، حسین بن حسن اشقر فزاری، حکم بن ظهیره فزاری، حکم بن عتیبه کندی و...<ref>ر.ک: همان، ص108-160</ref>. | فصل سوم، در بیان و شرح حال افراد باایمانی است که به سبب دوستی با خاندان عصمت(ع)، به جهت تشیع و پیروی از ائمه(ع)، مورد ایذا و تهمت جرح قرار گرفته و در اثر ذم و طعن و تهدید، نام آنها در صفحات علم رجال و درایه و شرح حال روات، یا اصلا ذکر نشده و یا اینکه به انحای مختلف، مورد بیمهری و ظلم واقع شده و احادیث روایتشده از طریق آنان را از حجیت، ساقط نمودهاند که از جمله آنها، عبارتند از: احمد بن ازهر بن منیع بن سلیط عبدی ابوالازهر نیشابوری، حافظ بن عقده، اسماعیل بن ابان وراق کوفی، اسید بن زید جمال، ثویر بن ابیفاخته سعید بن علاقه، جعفر بن سلیمان ضبعی، حارث بن حصیره ازدی، حسن بن صالح بن حی، حسین بن حسن اشقر فزاری، حکم بن ظهیره فزاری، حکم بن عتیبه کندی و...<ref>ر.ک: همان، ص108-160</ref>. | ||