دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

ظاهر این است که به‌خاطر انتساب خاری و ذلت به امام معصوم از جانب شاعر، ناشر در مقدمه، محتوای این بیت را ناصواب شمرده است.

شعر [[قمری، محمدتقی|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهل‎‌بیت(ع) و به‌خصوص امام حسین(ع) و یارانش می‌باشد، ولی اشعار عارفانه و ساقی‌نامه‌ها هم در شعرش به چشم می‌خورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل می‌باشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمری، محمدتقی|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل ‎بیت و یارانش از روضة‎ الشهدای کاشفی به‌عنوان سند تاریخی و از حدیقة ‎السعدای فضولی (چنان‌که خودش از مکتب فضولی پیروی می‌کرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمری، محمدتقی|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و به‌جز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم می‌باشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که می‌گوید:

# مقدمه و متن کتاب.

# سجادی، صالح، «ترک غزل (آنتولوژی غزل معاصر ترکی)»، «شعر»، بهار 1388، شماره 65 ‏(از صفحه 48 تا 56).

   

==وابسته‌ها==