۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
کفاية الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج'
جز (جایگزینی متن - 'صـ' به 'ص') |
جز (جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''كفاية الأصول'''، چاپ سنگی از نسخه خطی [[كفاية الأصول]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]] (متوفی 1329ق) با حواشی میرزا [[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|ابـوالحسن بـن عـبدالحسین مشکینی]] (متوفی 1358ق) است. این تعلیقه در عین سادگی از بهترین حواشی توضیحی و تحقیقی کفایه است. نگارش این نسخه به خط [[خوشنویس، طاهر|طاهر خوشنویس]] در سال 1364ق به پایان رسیده و در چاپخانه اسلامیه تهران منتشر شده است. | '''كفاية الأصول'''، چاپ سنگی از نسخه خطی [[كفاية الأصول]] [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]] (متوفی 1329ق) با حواشی میرزا [[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|ابـوالحسن بـن عـبدالحسین مشکینی]] (متوفی 1358ق) است. این تعلیقه در عین سادگی از بهترین حواشی توضیحی و تحقیقی کفایه است. نگارش این نسخه به خط [[خوشنویس، طاهر|طاهر خوشنویس]] در سال 1364ق به پایان رسیده و در چاپخانه اسلامیه تهران منتشر شده است. | ||
کتاب گران‌سـنگ و دقـیق کـفایه، که در سال‌های (1321ق) به بعد تألیف شده و برخی فهم آن را کما هو حقه ملاک اجتهاد (بـه معنی مصطلح) دانسته‌اند، دارای یک مقدمه - که مشتمل بر 13 امر است - و هشت مقصد و خاتمه‌ای در مبحث | کتاب گران‌سـنگ و دقـیق کـفایه، که در سال‌های (1321ق) به بعد تألیف شده و برخی فهم آن را کما هو حقه ملاک اجتهاد (بـه معنی مصطلح) دانسته‌اند، دارای یک مقدمه - که مشتمل بر 13 امر است - و هشت مقصد و خاتمه‌ای در مبحث اجتهاد و تقلید می‌باشد. این اثر قیّم بر اثر ایجاز و جامعیت و دشواری فهم و درک مطالب عمیق آن، از آغاز انـتشار مـورد توجه فقها و مدرّسان بزرگ و محور مبانی علمی و بحث‌های عالی اجتهادی در حوزه‌های علمی شـیعه واقـع گـردید و به‌عنوان آخرین کتاب درسی اصول فقه، قبل از درس خارج اصول، انتخاب شد و به همین جهت دانشمندان و محقّقان و پژوهشگران بسیاری برای حل معضلات و غوامض و نیز توضیح مقاصد نویسنده، بـر آن شـرح نـوشته یا حاشیه نگاشته‌اند<ref>ر.ک: باقری بیدهندی، ناصر، شماره 30، ص40-39</ref>. | ||
[[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|میرزا ابوالحسن بـن عبدالحسین مشکینی]] از جمله کسانی است که بر کفایه حاشیه نوشت. جزء اول آن در مباحث الفاظ و در نجف در سال 1347ق در 196 صفحه و تـمامی آن [نسخه حاضر] در حـاشیه کفایه چاپ تهران در سال 1364ق به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>. | [[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|میرزا ابوالحسن بـن عبدالحسین مشکینی]] از جمله کسانی است که بر کفایه حاشیه نوشت. جزء اول آن در مباحث الفاظ و در نجف در سال 1347ق در 196 صفحه و تـمامی آن [نسخه حاضر] در حـاشیه کفایه چاپ تهران در سال 1364ق به چاپ رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
# [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مکارم شیرازی]]: «حاشیه توضیحی، حاشیه مرحوم [[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|مشکینی]] است که هم شـاگرد شاگرد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|مرحوم آخوند]] بوده و هم در بیان و توضیح مقاصد کفایه و ریشه‌یابی مسائل خوب است...». | # [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مکارم شیرازی]]: «حاشیه توضیحی، حاشیه مرحوم [[مشکینی اردبیلی، ابوالحسن|مشکینی]] است که هم شـاگرد شاگرد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|مرحوم آخوند]] بوده و هم در بیان و توضیح مقاصد کفایه و ریشه‌یابی مسائل خوب است...». | ||
# [[سـید محمّدباقر طباطبایی]] مشهور به سلطانی: «هریک از شروح و حـواشی کـفایه یک ملاکی دارد؛ از نظر دقّت و مطالب علمی، حاشیه حاج شیخ محمّدحسین اصفهانی و از نـظر سـادگی مطالب، حاشیه مرحوم مشکینی... است». | # [[سـید محمّدباقر طباطبایی]] مشهور به سلطانی: «هریک از شروح و حـواشی کـفایه یک ملاکی دارد؛ از نظر دقّت و مطالب علمی، حاشیه حاج شیخ محمّدحسین اصفهانی و از نـظر سـادگی مطالب، حاشیه مرحوم مشکینی... است». | ||
# شیخ [[تبریزی، جواد| | # شیخ [[تبریزی، جواد|جواد تبریزی]]: «بهترین حاشیه توضیحی و تحقیقی، حـاشیه مـرحوم مشکینی... است». | ||
# [[مؤمن قمی، محمد|محمّد مؤمن قمی]]: «در مراحل ابـتدایی به نـظر مـی‌رسد حـاشیه مشکینی حاشیه توضیحی همراه با تـحقیق و خـوب است...». | # [[مؤمن قمی، محمد|محمّد مؤمن قمی]]: «در مراحل ابـتدایی به نـظر مـی‌رسد حـاشیه مشکینی حاشیه توضیحی همراه با تـحقیق و خـوب است...». | ||
# [[طاهری خرم‌آبادی، سید حسن|سید حسن طاهری خرم‌آبادی]]: «... حـواشی مرحوم مشکینی و فیروزآبادی و مرحوم آقای حکیم ضمن اینکه توضیحی است، اظهار نظر هم در آنها یافت می‌شود»<ref>ر.ک: باقری بیدهندی، ناصر، شماره 32، ص214-213</ref>. | # [[طاهری خرم‌آبادی، سید حسن|سید حسن طاهری خرم‌آبادی]]: «... حـواشی مرحوم مشکینی و فیروزآبادی و مرحوم آقای حکیم ضمن اینکه توضیحی است، اظهار نظر هم در آنها یافت می‌شود»<ref>ر.ک: باقری بیدهندی، ناصر، شماره 32، ص214-213</ref>. | ||