۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
در سایه سار مهر (جشن نامه‌ی دکتر کاظم محمّدی): تفاوت میان نسخه‌ها
در سایه سار مهر (جشن نامه‌ی دکتر کاظم محمّدی) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۰۳
، ۲۹ نوامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'نـ' به 'ن'
جز (جایگزینی متن - 'بایزید بسطامی' به 'بایزید بسطامی') |
جز (جایگزینی متن - 'نـ' به 'ن') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
کتاب در سایه سار مهر با موضوعیّتِ (جشن نامه‌ی دکتر [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمدی]])، نوشته‌ی بانو [[نرگس گلپروری راد]] است که با فعالیت و کوشش بسیار توانسته مقالات و مصاحبه‌ها و اشعاری را در همین باره جمع و در کتاب مورد نظر درج نماید. استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] نیز با قید مقدّمه‌ای مختصر مفهوم و معنای حقیقی پاسدات و جشن نامه را متذکّر شده و از بانیان این اثر به ویژه بانوی فرهیخته [[نرگس گلپروری راد]] تشکّر ویژه مبذول داشته است. از مهمترین مواردی که در این اثر وجود دارد شاید پیام رسای پروفسور [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]] باشد که متنی مهم و اثرگذار را در پیام خود برای این جشن نامه ارسال نموده است. در بخشی از پیام پروفسور نصر چنین آمده است: استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] از دانشمندانی هستند که عمر خود را وقف احیای میراث معنوی و عرفانی ایرانی و اسلامی کرده‌اند و طی چهل سال در راه بهتر شناسانیدن بزرگانی همچون [[ابوسعید]] و [[شبلی]] و [[علاءالدوله سمنانی]] و [[نجم‌الدین کبری]] و [[نجم‌الدین رازی]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و مخصوصاً [[مولانا]] قدمهای ستودنی برداشته‌اند و بیش از یکصد اثر در این وادی از خود به جا گذارده اند. به عنوان شاگردی که یک عمر در طلب معارف اسلامی‌بوده است به استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|محمّدی]] تبریک می‌گویم که خداوند متعال چنین توفیقی را به ایشان عطا کرده است و از درگاه او می‌طلبم که به ایشان عمری طویل توأم با سلامتی ارزانی دارد تا ایشـان | کتاب در سایه سار مهر با موضوعیّتِ (جشن نامه‌ی دکتر [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمدی]])، نوشته‌ی بانو [[نرگس گلپروری راد]] است که با فعالیت و کوشش بسیار توانسته مقالات و مصاحبه‌ها و اشعاری را در همین باره جمع و در کتاب مورد نظر درج نماید. استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] نیز با قید مقدّمه‌ای مختصر مفهوم و معنای حقیقی پاسدات و جشن نامه را متذکّر شده و از بانیان این اثر به ویژه بانوی فرهیخته [[نرگس گلپروری راد]] تشکّر ویژه مبذول داشته است. از مهمترین مواردی که در این اثر وجود دارد شاید پیام رسای پروفسور [[نصر، سید حسین|سید حسین نصر]] باشد که متنی مهم و اثرگذار را در پیام خود برای این جشن نامه ارسال نموده است. در بخشی از پیام پروفسور نصر چنین آمده است: استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] از دانشمندانی هستند که عمر خود را وقف احیای میراث معنوی و عرفانی ایرانی و اسلامی کرده‌اند و طی چهل سال در راه بهتر شناسانیدن بزرگانی همچون [[ابوسعید]] و [[شبلی]] و [[علاءالدوله سمنانی]] و [[نجم‌الدین کبری]] و [[نجم‌الدین رازی]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] و مخصوصاً [[مولانا]] قدمهای ستودنی برداشته‌اند و بیش از یکصد اثر در این وادی از خود به جا گذارده اند. به عنوان شاگردی که یک عمر در طلب معارف اسلامی‌بوده است به استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|محمّدی]] تبریک می‌گویم که خداوند متعال چنین توفیقی را به ایشان عطا کرده است و از درگاه او می‌طلبم که به ایشان عمری طویل توأم با سلامتی ارزانی دارد تا ایشـان بتوانند فعالیـتهای علمی‌پرارج خود را ادامه دهند و دُرَر نهفته‌ی دیگری را که در میراث غنی ما موجود است آشکار ساخته و در دسترس طالبان معرفت قرار دهند<ref>پیشگفتار، ص 16</ref>. | ||
متن پیام پروفسور نصر بسیار عالی است، زیرا هم به ارزش کار استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] اشاره کرده، هم به حدود آثار او و هم به موضوعات و محتویات کارهایی که پژوهش نموده است. در واقع تأییدی عالی از این بابت برای وی در این اثر ثبت شده است. در بخش جستاری در زندگی استاد، گفتگویی است که مؤلّف با استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] در خصوص زندگی او داشته است. این بخش هم بلندترین فصل کتاب است و هم نکاتی خاص در آن از زندگی درونی و سیر معنوی او را نشانه رفته است که قهراً برای خوانندگان می‌تواند بسیار مفید باشد. از سال و محل تولّد، از پدر و مادر و برادران، از پیشینه‌ی خانوادگی، از شجره‌ی صوری و دوران کودکی و بالندگی، از سفرهای دوران کودکی به آذربایجان، دیار پدری و مادری، از خوانشها و مطالعات، از حضورها و تدریسها و مقالات، تا سیر و سلوک و ورود به عالم معرفت و عرفان چیزی است که در این متن قابل مرور است. بخشی از این گفتگو به آشنایی با موسیقی و دوران شاگردی نزد استاد [[فریدون حافظی]] اختصاص یافته است که تا زمان حاضر نیز وی با موسیقی انسی داشته که در بخش با اهالی موسیقی دو استاد موسیقی در خصوص این دانش صحبتهای لازم را کرده‌اند. | متن پیام پروفسور نصر بسیار عالی است، زیرا هم به ارزش کار استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] اشاره کرده، هم به حدود آثار او و هم به موضوعات و محتویات کارهایی که پژوهش نموده است. در واقع تأییدی عالی از این بابت برای وی در این اثر ثبت شده است. در بخش جستاری در زندگی استاد، گفتگویی است که مؤلّف با استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] در خصوص زندگی او داشته است. این بخش هم بلندترین فصل کتاب است و هم نکاتی خاص در آن از زندگی درونی و سیر معنوی او را نشانه رفته است که قهراً برای خوانندگان می‌تواند بسیار مفید باشد. از سال و محل تولّد، از پدر و مادر و برادران، از پیشینه‌ی خانوادگی، از شجره‌ی صوری و دوران کودکی و بالندگی، از سفرهای دوران کودکی به آذربایجان، دیار پدری و مادری، از خوانشها و مطالعات، از حضورها و تدریسها و مقالات، تا سیر و سلوک و ورود به عالم معرفت و عرفان چیزی است که در این متن قابل مرور است. بخشی از این گفتگو به آشنایی با موسیقی و دوران شاگردی نزد استاد [[فریدون حافظی]] اختصاص یافته است که تا زمان حاضر نیز وی با موسیقی انسی داشته که در بخش با اهالی موسیقی دو استاد موسیقی در خصوص این دانش صحبتهای لازم را کرده‌اند. | ||