پرش به محتوا

مولانا و شهان آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۵: خط ۴۵:
کتاب '''مولانا و شهان آسمانی ''' اثر استاد مولوی شناس [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] یکی از معدود آثاری است که به نگاه مولانا در خصوص واقعه‌ی عاشورا و حرکت امام حسین (ع) و باران او می‌پردازد. مسلّماً دیدگاه مولانا به عنوان یک عارف مسلمان در این واقعه باید بسیار خاص باشد، گر چه ممکن است که برخی رأی و نظر او را نپذیرند ولی در عین حال اندیشه‌های او در دل آثار او موجود است. استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] تلاش کرده در طّیّ چندین برنامه‌ی رادیویی با عنوان «نقد حال» که وام از مثنوی دارد در این باره سخن بگوید و ماحصل چندین برنامه‌ی رادیویی که پر مخاطب هم بوده این کتاب است که انون مدّ نظر ما قرار گرفته است.
کتاب '''مولانا و شهان آسمانی ''' اثر استاد مولوی شناس [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] یکی از معدود آثاری است که به نگاه مولانا در خصوص واقعه‌ی عاشورا و حرکت امام حسین (ع) و باران او می‌پردازد. مسلّماً دیدگاه مولانا به عنوان یک عارف مسلمان در این واقعه باید بسیار خاص باشد، گر چه ممکن است که برخی رأی و نظر او را نپذیرند ولی در عین حال اندیشه‌های او در دل آثار او موجود است. استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] تلاش کرده در طّیّ چندین برنامه‌ی رادیویی با عنوان «نقد حال» که وام از مثنوی دارد در این باره سخن بگوید و ماحصل چندین برنامه‌ی رادیویی که پر مخاطب هم بوده این کتاب است که انون مدّ نظر ما قرار گرفته است.


بحث نویسنده در فصل نخست آن است که جهان در حکم زندان است و باید از این زندان خلاصی جست و استناد استاد هم به یک حدیث نبوی است که منابعی چند و معتبر آن را تأیید و روایت کرده اند، مانند [[من لا یحضره الفقیه]]، [[تحف العقول]]، [[تاریخ بغداد]] و نیز [[العقد الفرید]] و آن حدیث این است: «الدنیا سجن المؤمن و جنّة الکافر». و مولانا نیز این مطلب را در دفتر اوّل مثنوی روایت کرده است و در جایی هم با صراحت آن را تشریح و تحکیم می‌کند: {{شعر}}
بحث نویسنده در فصل نخست آن است که جهان در حکم زندان است و باید از این زندان خلاصی جست و استناد استاد هم به یک حدیث نبوی است که منابعی چند و معتبر آن را تأیید و روایت کرده اند، مانند [[من لا یحضره الفقیه]]، [[تحف العقول]]، [[تاریخ بغداد]] و نیز [[العقد الفرید]] و آن حدیث این است: «الدنیا سجن المؤمن و جنّة الکافر». و مولانا نیز این مطلب را در دفتر اوّل مثنوی روایت کرده است و در جایی هم با صراحت آن را تشریح و تحکیم می‌کند:  
 
{{شعر}}
{{ب|''این جهان زندان و ما زندانیان''|2=''حفره کن زندان و خود را وارهان''<ref>مثنوی، د1، بیت 985</ref>}}
{{ب|''این جهان زندان و ما زندانیان''|2=''حفره کن زندان و خود را وارهان''<ref>مثنوی، د1، بیت 985</ref>}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
بر این اساس چون ایشان حر و آزاده‌اند و در حکم شاهان این جهانند طبیعی است که زندان را بر نمی‌تابند و در صدد یافتن آزادی خویشند:  
بر این اساس چون ایشان حر و آزاده‌اند و در حکم شاهان این جهانند طبیعی است که زندان را بر نمی‌تابند و در صدد یافتن آزادی خویشند:  
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''تلخ نبود پیش ایشان مرگ تن''|2=''چون روند از چاه و زندان در چمن''<ref>مثنوی، د5، بیت 1713</ref>}}
{{ب|''تلخ نبود پیش ایشان مرگ تن''|2=''چون روند از چاه و زندان در چمن''<ref>مثنوی، د5، بیت 1713</ref>}}
خط ۵۷: خط ۶۰:


در فصل سوّم به انواع جهاد اهتمام کرده و دیدگاه [[مولانا]] را در امر جهاد و گون گونی آن را مدّ نظر قرار داده است. چنانکه می‌گوید:  
در فصل سوّم به انواع جهاد اهتمام کرده و دیدگاه [[مولانا]] را در امر جهاد و گون گونی آن را مدّ نظر قرار داده است. چنانکه می‌گوید:  
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''گر بریزد خون من آن دوست رو''|2=''پای گوبان جان بر افشانم ز هو''}}
{{ب|''گر بریزد خون من آن دوست رو''|2=''پای گوبان جان بر افشانم ز هو''}}
خط ۷۹: خط ۸۳:


از انتهای بحث فصل آخر چنین فهمیده می‌شود که مسئله از سوی استاد هنوز کامل نشده و بحث ادامه دارد ولی از آنجا که این بحث در ایام محرّم صورت گرفته با اتمام محرّم هنوز مقولاتی باقی مانده که به زمانی دیگر موکول شده است، چنانکه می‌گوید: امّا هر چند که بحث ما با این چندین برنامه در ایام محرم به پایان نرسید و اصطلاحات مولانا و واژگانی که وی در این باره لحاظ کرده بسیار قوی و گسترده است و برای شرح و تفسیر آن زمانی واسع و مجالی فراخ می‌طلبد تا بتوان در خلال اندیشه‌های نغز و پر مغز مولانا سباحه کرد و البتّه جا دارد که در خصوص شهات شهیدان راه خدا، و خاصه در خصوص شهیدان کربلا و یاران امام حسین از منظر مولانا بهتر و بیشتر بحث و بررسی صورت بگیرد ولی با اندک بودن مجال ما و محدود بودن زمانی که در اختیار داریم عملاً امکان این کار نیست و باید به وقتی دیگر موکول گردد<ref>متن، ص 204</ref>.
از انتهای بحث فصل آخر چنین فهمیده می‌شود که مسئله از سوی استاد هنوز کامل نشده و بحث ادامه دارد ولی از آنجا که این بحث در ایام محرّم صورت گرفته با اتمام محرّم هنوز مقولاتی باقی مانده که به زمانی دیگر موکول شده است، چنانکه می‌گوید: امّا هر چند که بحث ما با این چندین برنامه در ایام محرم به پایان نرسید و اصطلاحات مولانا و واژگانی که وی در این باره لحاظ کرده بسیار قوی و گسترده است و برای شرح و تفسیر آن زمانی واسع و مجالی فراخ می‌طلبد تا بتوان در خلال اندیشه‌های نغز و پر مغز مولانا سباحه کرد و البتّه جا دارد که در خصوص شهات شهیدان راه خدا، و خاصه در خصوص شهیدان کربلا و یاران امام حسین از منظر مولانا بهتر و بیشتر بحث و بررسی صورت بگیرد ولی با اندک بودن مجال ما و محدود بودن زمانی که در اختیار داریم عملاً امکان این کار نیست و باید به وقتی دیگر موکول گردد<ref>متن، ص 204</ref>.


==ویژگیها==
==ویژگیها==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش