۵۳٬۳۲۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
#:در دانش معانی، میآموزیم که واژه ها را با چه چینشی در کنار هم بگذاریم تا سخن، در عین «درستی» و «شیوایی» با «مقتضای حال» سازگار شود. برای دست یافتن به این منظور، در این دانش مفصلا از «فصاحت» و «بلاغت» سخن به میان میآید. | #:در دانش معانی، میآموزیم که واژه ها را با چه چینشی در کنار هم بگذاریم تا سخن، در عین «درستی» و «شیوایی» با «مقتضای حال» سازگار شود. برای دست یافتن به این منظور، در این دانش مفصلا از «فصاحت» و «بلاغت» سخن به میان میآید. | ||
#:«فصاحت و بلاغت که آن را به فارسی، «گشادهزبانی» و «سخندانی» نیز میگوییم، آن است که سخن، درست و شیوا و مناسب حال و مقام باشد که گفتهاند: هر سخن، جایی و هر نکته مکانی دارد». | #:«فصاحت و بلاغت که آن را به فارسی، «گشادهزبانی» و «سخندانی» نیز میگوییم، آن است که سخن، درست و شیوا و مناسب حال و مقام باشد که گفتهاند: هر سخن، جایی و هر نکته مکانی دارد». | ||
بنابراین «فایده علم معانی، متعدد است؛ فایده اصلی آن این است که ما را با امکانات فراوان زبان، آشنا میسازد تا بتوانیم به مقتضای حالات مختلف، از آن امکانات استفاده کنیم و سخن مؤثر بگوییم، در مطالعه آثار هنری متوجه لطایف و مقصود هنرمند شویم و دریابیم که [به قول نظامی عروضی]: درآمد و بیرون شدن ایشان از مضایق و دقایق سخن بر چه وجه بوده است». | #:بنابراین «فایده علم معانی، متعدد است؛ فایده اصلی آن این است که ما را با امکانات فراوان زبان، آشنا میسازد تا بتوانیم به مقتضای حالات مختلف، از آن امکانات استفاده کنیم و سخن مؤثر بگوییم، در مطالعه آثار هنری متوجه لطایف و مقصود هنرمند شویم و دریابیم که [به قول نظامی عروضی]: درآمد و بیرون شدن ایشان از مضایق و دقایق سخن بر چه وجه بوده است». | ||
#دانش بیان | #دانش بیان | ||
#:یکی از شگفتیهای آفرینش انسان این است که معانی پنهان در اندرون خویش را از راه دهان و با چرخش زبان در قالب واژهها آشکار میسازد؛ به عبارت دیگر، او معانی گوناگون و رنگارنگ را در درون خویش مییابد، ولی چون نمیتواند دست دیگران را بگیرد و به حریم درون خویش ببرد و به تماشای عروسان معانی بنشاند، دست به ابتکاری شگفت میزند؛ همان عروسان معانی را با ابزار حنجره و زبان و دهان، به شکل واژگان میآفریند و به دیگران می نمایاند؛ بیآنکه ذرهای خراش بر رخسار نازنینشان نشیند. شگفتانگیزتر اینکه گاه، یک عروس معنا را بهصورتهای گوناگون میآراید و آن را چندین شکل متنوع و خیالانگیز میبخشد. دانش بیان، از این کار شگفتانگیزتر آدمی سخن میگوید. | #:یکی از شگفتیهای آفرینش انسان این است که معانی پنهان در اندرون خویش را از راه دهان و با چرخش زبان در قالب واژهها آشکار میسازد؛ به عبارت دیگر، او معانی گوناگون و رنگارنگ را در درون خویش مییابد، ولی چون نمیتواند دست دیگران را بگیرد و به حریم درون خویش ببرد و به تماشای عروسان معانی بنشاند، دست به ابتکاری شگفت میزند؛ همان عروسان معانی را با ابزار حنجره و زبان و دهان، به شکل واژگان میآفریند و به دیگران می نمایاند؛ بیآنکه ذرهای خراش بر رخسار نازنینشان نشیند. شگفتانگیزتر اینکه گاه، یک عروس معنا را بهصورتهای گوناگون میآراید و آن را چندین شکل متنوع و خیالانگیز میبخشد. دانش بیان، از این کار شگفتانگیزتر آدمی سخن میگوید. |
ویرایش