مشار، خان‌بابا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خان بابا مشار''' (1279-1359ش)، کتاب‌‏شناس و فهرست‏‌نگار، بنیان‌گذار کتاب‏شناسی ایران، و مؤلف دو کتابشناسی‌مشهور'' مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی ''(1340ش.)، و'' فهرست کتاب‌های چاپی فارسی''

خانبابا مشار، فرزند مصطفی، در سال 1279ش در تهران، در خانواده‌اى از دودمان قاجار زاده شد. خانواده وى از ملاکین دوره قاجارى بوده و لذا وى مى‌توانست با تکیه بر درآمد آن املاک، زندگى راحتى داشته باشد. اما عشق و علاقه به کتاب و کتابخوانى که از همان دوران کودکى همراه او بود، وى را به راهى کشاند که با تحمل رنج‌ها و سختى‌هاى بسیار روزگار بگذراند و براى رسیدن به هدف از هیچ تلاشى فروگذار نکند.

وى که از همان کودکى پول‌هاى عیدى و توجیبى خود را صرف خرید کتاب مى‌کرد، به فکر تدوین فهرست کتاب‌هایش افتاد تا هنگام خرید کتاب، یک کتاب را دوبار نخرد. همین امر مقدمه‌اى شد براى کار بزرگى که مدت سى سال از بهترین روزهاى زندگى او را شامل شد. او پس از اتمام تحصیلات مقدماتى و متوسطه، از سال 1298ش، در وزارت مالیه به کار مشغول شد. همزمان نزد اساتید وقت به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. در وزارت مالیه در قسمت بایگانى کار مى‌کرد. چند کلاس مالى را هم که براى کارمندان وزارت خانه تشکیل شده بود، اداره می‎کرد. در سال 1325ش به تقاضاى خود، پس از بیست و یک سال خدمت، بازنشسته شد و به امور کشاورزى پرداخت. بعد از این سال، کار تدوین فهرست را به طور جدى شروع کرد. امرى که بسیار مورد علاقه‌اش بود و از سال‌ها پیش مقدماتش را فراهم کرده بود. مشار با وجود بیمارى که داشت و از بیمارى لرز شبانه که مدت دو سال گریبانگیر وى بود، رنج مى‌برد، ولى همچنان مشغول کار بود و به قول خودش با جان کندن به کار اشتغال داشت.