۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[حکیمی، محمدرضا|محمدرضا حكيمى]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR02213.jpg|بندانگشتی|حکیمی، محمدرضا|175px]] | ||
''' | '''محمدرضا حكيمى''' (1314-1400ش)، فقیه، مجتهد، پژوهشگر، نویسنده، محقق، حکیم، از اندیشمندان مکتب تفکیک | ||
در سال 1314ش در مشهد زاده شد. پدرش مرحوم حاج عبدالوهاب حكيمى از متشرعان و محترمين بازار مشهد بود. | |||
محمدرضا در سال 1320ش ابتدا راهى مكتب و سپس مدرسه گرديد و در سال 1326ش به حوزه علميه خراسان وارد شد و بيست سال به علماندوزى و خودسازى پرداخت. | |||
ايشان در طى اين مدت به فراگيرى دروس مقدمات و سطح و بعد از آن به درس خارج پرداخت و در كنار آن ساليان درازى به تحصيل فلسفه و كلام، همت گماشت و ادبيات عرب را نزد شيخ [[محمدتقى اديب نيشابورى]] فرا گرفت. | |||
حكيمى همچنين از محضر استادانى همچون آيات عظام: شيخ [[مجتبى قزوينى خراسانى]]، [[میلانی، سید محمدهادی|سيد محمدهادى ميلانى]] و [[ميرزا احمد مدرس يزدى]] بهرهها برد و جهت فراگيرى نجوم، تقويم و برخى علوم ديگر به محضر استادانى چون حاج شيخ [[اسماعيل نجوميان]]، حاج [[سيد ابوالحسن حافظيان]] و حاجى خان مخيرى و... شتافت. وى در سال 1348ش، اجازه اجتهاد را از شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] دريافت داشت. | |||
وى در ميان استادانش بيش از همه از شيخ [[مجتبى قزوينى]] تاثير گرفت و اين تاثير سرانجام با تاسيس مكتب تفكيك توسط حكيمى انجاميد. | |||
دغدغه اصلى حكيمى از آغاز تا كنون، ترسيم سيماى ويژهاى از اسلام و تشيع بوده است، اسلامى كه بر محور عدالت در اجتماع و آزادگى در فرد مىچرخد و تكيه اصلىاش در سالهاى اوليه بيشتر بر نشان دادن الگوهاى عملى بوده و در سالهاى پايانى تبين مبانى نظرى. قلب تفكر وى در اين ماجرا جدايى افكندن ميان دادههاى وحيانى و فرآوردهاى بشرى بوده است كه خودش اين تفكر را «مكتب تفكيك» ناميده است. | |||
استاد حکیمی در شامگاه یکشنبه 31 مرداد ماه سال 1400ش در سن 86 سالگی در تهران درگذشت. <div class="mw-ui-button">[[حکیمی، محمدرضا|'''ادامه''']]</div> |
ویرایش