۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الإعراب المفصل لكتاب الله المرتل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'صالح، بهجت عبدالواحد' به 'شيخلي، بهجت عبدالواحد'
جز (جایگزینی متن - 'صالح، بهجت عبدالواحد' به 'شيخلي، بهجت عبدالواحد') |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[شيخلي، بهجت عبدالواحد]] (نويسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''الإعراب المفصل لكتاب الله المرتل'''، تألیف نویسنده معاصر، [[ | '''الإعراب المفصل لكتاب الله المرتل'''، تألیف نویسنده معاصر، [[شيخلي، بهجت عبدالواحد|بهجت عبدالواحد صالح]] و تصحیح «مؤسسة دارالكفر للطباعة و النشر و التوزيع»، کتابی است در ترکیب واژگان قرآن به زبان عربی. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
[[ | [[شيخلي، بهجت عبدالواحد|بهجت عبدالواحد]]، معتقد است که قرآن نقش بسزایی در تطور علم لغت داشته است و این چیزی است که علمای تفسیر را برانگیخته تا به کشف اسرار اعجاز قرآن و شرح مفرداتی از قرآن که متصف به فصاحت است و نیز توضیح واژگان جادویی قرآن که محیر العقول هستند، بپردازند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/6 ر.ک: مقدمه، ج1، ص6]</ref>. | ||
نویسنده این اثر را به مدت پنج سال نوشته و سعی نموده تفاسیری از قرآن را که خالی از ترکیب مفردات قرآن است و یا اینکه کمتر به این مسئله پردخته‌اند، تکمیل نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/6 ر.ک: همان]</ref>. | نویسنده این اثر را به مدت پنج سال نوشته و سعی نموده تفاسیری از قرآن را که خالی از ترکیب مفردات قرآن است و یا اینکه کمتر به این مسئله پردخته‌اند، تکمیل نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/6 ر.ک: همان]</ref>. | ||
ایشان ترکیب آیات قرآن را به‌ترتیب از سوره حمد آغاز و به سوره ناس ختم نموده است. ایشان ذیل هر آیه، مفرادت آن آیه را آورده و به ترکیب و گاه تجزیه آنها پرداخته است. برای روشن شدن روش کار نویسنده به دو نمونه از آن اشاره می‌شود: | ایشان ترکیب آیات قرآن را به‌ترتیب از سوره حمد آغاز و به سوره ناس ختم نموده است. ایشان ذیل هر آیه، مفرادت آن آیه را آورده و به ترکیب و گاه تجزیه آنها پرداخته است. برای روشن شدن روش کار نویسنده به دو نمونه از آن اشاره می‌شود: | ||
# [[ | # [[شيخلي، بهجت عبدالواحد|بهجت عبدالواحد]] کتاب را با ترکیب '''بسم الله الرحمن الرحيم''' (حمد: 1)، آغاز نموده است. او می‌گوید: «باء» در «بسم» حرف جر است که علما در آن اختلاف نموده اند؛ برخی معتقدند این حرف در اینجا برای استعانت و گروهی دیگر معتقدند برای سببیت... استعمال شده است. «سم» مجرور به حرف بای جاره و علامت جر آن کسره است. اصل آن «اسم» بوده که الف آن به‌خاطر اختصار افتاده است. «اسم» اضافه به «الله» شده است. «الله» لفظ جلاله و مجرور به اضافه و علامت جر آن کسر است. «الله» در اصل «الإله» بوده که همزه آن به‌خاطر اختصار حذف شده و لام در لام ادغام شده و مشدد گردیده است. برخی درباره اینکه اصل «الله» چه بوده نظرات دیگری دارند که نویسنده به آنها نیز اشاره نموده است. «الرحمن الرحيم» دو صفت برای لفظ جلاله «الله» و مجرور هستند و علامت جر آنها کسره ظاهر است. دلیل مشدد شدن «راء» به خاطر قلب لام به راء و یا ادغام لام به راء است... و به‌خاطر این است که «راء» از حروف شمسی است. «رحمن» بر «رحیم» مقدم شده؛ زیرا رحمن اسم خاص خداوند است و رحیم اسم مشترک برای خداوند و غیر خداوند است...<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/7 ر.ک: متن کتاب، ج1، ص7-8]</ref>. | ||
# ایشان آیه دوم سوره فاتحه را دو بخش «الحمد لله» و «رب العالمين» تقسیم نموده است. «الحمد» در «الحمد لله» مبتدا و مرفوع به ضمه است. لام در «لله» حرف جر و به معنای اختصاص آمده است. «الله» اسم مجروری است که علامت جر آن کسره است. جار و مجرور «لله» متعلق به خبر مبتدا که محذوف است، می‌باشد (الحمد مختص لله). | # ایشان آیه دوم سوره فاتحه را دو بخش «الحمد لله» و «رب العالمين» تقسیم نموده است. «الحمد» در «الحمد لله» مبتدا و مرفوع به ضمه است. لام در «لله» حرف جر و به معنای اختصاص آمده است. «الله» اسم مجروری است که علامت جر آن کسره است. جار و مجرور «لله» متعلق به خبر مبتدا که محذوف است، می‌باشد (الحمد مختص لله). | ||
«رب» در «رب العالمين» صفت «الله» یا بدل از آن است که علامت جر آن کسره ظاهر است. «العالمين» مضاف‌الیه و علامت جر آن حرف «یاء» است؛ چون به قول بعضی، ملحق به جمع مذکر سالم می‌باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>. | «رب» در «رب العالمين» صفت «الله» یا بدل از آن است که علامت جر آن کسره ظاهر است. «العالمين» مضاف‌الیه و علامت جر آن حرف «یاء» است؛ چون به قول بعضی، ملحق به جمع مذکر سالم می‌باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/28258/1/9 ر.ک: همان، ص9]</ref>. | ||