۱۴۶٬۵۵۱
ویرایش
احمد بن یحیی بن مرتضی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'ش ها' به 'شها'
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ش ها' به 'شها') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |برادرشهادی بن یحیی | ||
داییش علی بن محمد بن علی | داییش علی بن محمد بن علی | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
وى سپس قرآن را در مكتبخانه فرا گرفت و علوم عربى، صرف و نحو و معانى بيان را به مدت هفت سال در نزد برادرش آموخت و پس از آن در لغت عرب مرجع و سرآمد عصر خود شد. | وى سپس قرآن را در مكتبخانه فرا گرفت و علوم عربى، صرف و نحو و معانى بيان را به مدت هفت سال در نزد برادرش آموخت و پس از آن در لغت عرب مرجع و سرآمد عصر خود شد. | ||
نزد علمای عصرش در یمن علم آموخت و از جمله آنها نزد | نزد علمای عصرش در یمن علم آموخت و از جمله آنها نزد برادرشهادی بن یحیی و داییش علی بن محمد بن علی و قاضی محمد بن یحیی مزحجی، منطق و اصول فقه آموخت و نزد قاضی علی بن ابیالخیر اصول معتزله را فرا گرفت. و نیز نزد علی بن صلاح و ابن نساج، و امام زیدی ناصر صلاحالدین و دیگر علما درس خواند. | ||
فهم، ذوق، درك، تفكر عمیق و قدرت بيان گوشهاى از برجستگیهاى خاص مؤلف است كه موجب برترى وى بر همرديفان و همسالان او شد. | |||
مؤلف کتاب طبقات المعتزله عالمى فقيه، مجتهد، زيدىمذهب بود كه به اعتزال گرايش پيدا كرد وى محل رجوع طلاب زيدى و امام آنها محسوب مىشد. | مؤلف کتاب طبقات المعتزله عالمى فقيه، مجتهد، زيدىمذهب بود كه به اعتزال گرايش پيدا كرد وى محل رجوع طلاب زيدى و امام آنها محسوب مىشد. | ||
اما هركس کتاب طبقات المعتزله بخواند شك نمىكند كه مؤلف صد در صد معتزلى و در عين حال زيدى است، بعد از فوت صلاحالدين محمد بن على بن محمد در سال 793 ق علماء با احمد بن يحيى بعنوان امام مذهب بيعت كردند، بقيه علماء و مشايخ قبائل اطراف و اكناف در بيشتر جاهاى يمن هم این بيعت را پذيرفتند، ولى فرزند صلاحالدين خود را برای این منصب شايستهتر مىديد، لذا وزراء دولت وقت با او بيعت كردند و به او لقب منصور دادند، اختلافات و نزاعها شروع شد تا اينكه احمد بن يحيى در سال 794 ق در سن 30 سالگى | اما هركس کتاب طبقات المعتزله بخواند شك نمىكند كه مؤلف صد در صد معتزلى و در عين حال زيدى است، بعد از فوت صلاحالدين محمد بن على بن محمد در سال 793 ق علماء با احمد بن يحيى بعنوان امام مذهب بيعت كردند، بقيه علماء و مشايخ قبائل اطراف و اكناف در بيشتر جاهاى يمن هم این بيعت را پذيرفتند، ولى فرزند صلاحالدين خود را برای این منصب شايستهتر مىديد، لذا وزراء دولت وقت با او بيعت كردند و به او لقب منصور دادند، اختلافات و نزاعها شروع شد تا اينكه احمد بن يحيى در سال 794 ق در سن 30 سالگى دستگیر شد و در صنعاء همراه با چهار نفر از علماء بزرگ زندانى شد. | ||
در زندان توفيق يارش شد و برای تألیف فراغت يافت، و آثار مهمى را تألیف كرد. | در زندان توفيق يارش شد و برای تألیف فراغت يافت، و آثار مهمى را تألیف كرد. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
آنگاه در ادامه تكملة الاحكام من البحر الزخار را تألیف كرد پس از آن به حراز كوچ كرد و کتاب دامغ الأوهام را كامل كرد و کتاب ديگر بنام المنهاج را هم تألیف كرد. | آنگاه در ادامه تكملة الاحكام من البحر الزخار را تألیف كرد پس از آن به حراز كوچ كرد و کتاب دامغ الأوهام را كامل كرد و کتاب ديگر بنام المنهاج را هم تألیف كرد. | ||
وى برای ديدار اولادش به مسور برگشت و در همان زمان القمر الانوار را نوشت و سپس در الدقائق از بلاد لاعه فرود آمد و حياة القلوب را پديد آورد | وى برای ديدار اولادش به مسور برگشت و در همان زمان القمر الانوار را نوشت و سپس در الدقائق از بلاد لاعه فرود آمد و حياة القلوب را پديد آورد | ||
== وفات == | == وفات == | ||