في رحاب أهل‌البيت(ع): علم الأئمة الاثني‌عشر(ع) بالغيب: تفاوت میان نسخه‌ها

في رحاب أهل‌البيت(ع): علم الأئمة الاثني‌عشر(ع) بالغيب (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۴۰

۳ بایت حذف‌شده ، ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'

A-esmaili@noornet.net

۶۱٬۱۸۹

ویرایش

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 در فصل دوم، به تبیین رابطه میان عصمت و علم به غیب، پرداخته شده<ref>ر.ک: همان، ص27-‌37</ref> و در فصل سوم، ضمن هفت امر زیر، دیدگاه قرآن و سنت پیرامون علم غیب، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است:
-# آیاتی که حاکی از وجود علم غیب نزد انبیا و صالحین در زمان حیاتشان است که از جمله آنها، عبارت است از: آیات 93-96 سوره یوسف '''اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يأْتِ بَصِيراً وَ أْتُونِي بِأَهْلِكمْ أَجْمَعِينَ‌ وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يوسُفَ لَوْ لاَ أَنْ تُفَنِّدُونِ‌ قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّك لَفِي ضَلاَلِك الْقَدِيمِ‌ فَلَمَّا أَنْ جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيراً قَالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَكمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ''' (این پیراهن مرا ببرید و آن را بر چهره پدرم بیفکنید [تا] بینا شود و همه کسان خود را نزد من آورید و چون کاروان رهسپار شد، پدرشان گفت اگر مرا به کم‏خردى نسبت ندهید، بوى یوسف را می‌‏شنوم؛ گفتند: به خدا سوگند که تو سخت در گمراهى دیرین خود هستى؛ پس چون مژده‏رسان آمد، آن [پیراهن] را بر چهره او انداخت، پس بینا گردید؛ گفت: آیا به شما نگفتم که بى‏شک من از [عنایت] خدا چیزهایى می‌‏دانم که شما نمی‌‏دانید) <ref>ر.ک: همان، ص38-‌39</ref>.
+# آیاتی که حاکی از وجود علم غیب نزد انبیا و صالحین در زمان حیاتشان است که از جمله آنها، عبارت است از: آیات 93-96 سوره یوسف '''اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يأْتِ بَصِيراً وَ أْتُونِي بِأَهْلِكمْ أَجْمَعِينَ‌ وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يوسُفَ لَوْ لاَ أَنْ تُفَنِّدُونِ‌ قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّك لَفِي ضَلاَلِك الْقَدِيمِ‌ فَلَمَّا أَنْ جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَى وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيراً قَالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَكمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ''' (این پیراهن مرا ببرید و آن را بر چهره پدرم بیفکنید [تا] بینا شود و همه کسان خود را نزد من آورید و چون کاروان رهسپار شد، پدرشان گفت اگر مرا به کم‏خردى نسبت ندهید، بوى یوسف را می‌‏شنوم؛ گفتند: به خدا سوگند که تو سخت در گمراهى دیرین خود هستى؛ پس چون مژده‏رسان آمد، آن [پیراهن] را بر چهره او انداخت، پس بینا گردید؛ گفت: آیا به شما نگفتم که بى‏شک من از [عنایت] خدا چیزهایى می‌‏دانم که شما نمی‌‏دانید)<ref>ر.ک: همان، ص38-‌39</ref>.
 # آیاتی که علم غیب را منحصر در خداوند دانسته و آن را از غیر او، نفی می‌کند، مانند: آیه 65 سوره نمل: '''قُلْ لاَ يعْلَمُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيبَ إِلاَّ اللَّهُ''' (بگو هرکه در آسمان‌ها و زمین است جز خدا غیب را نمی‌‏شناسند)؛ آیه 59 سوره انعام: '''وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيبِ لاَ يعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ''' (و کلیدهاى غیب، تنها نزد اوست جز او [کسى] آن را نمی‌‏داند)<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>.
-# آیاتی که امکان علم غیب را برای غیر خداوند اثبات می‌کند، مانند آیه 66 سوره کهف: '''هَلْ أَتَّبِعُك عَلَى أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْداً''' (آیا تو را به شرط اینکه از بینشى که آموخته شده‏‌اى به من یاد دهى، پیروى کنم) و آیه 188 سوره اعراف: '''وَ لَوْ كنْتُ أَعْلَمُ الْغَيبَ لاَسْتَكثَرْتُ مِنَ الْخَيرِ''' (و اگر غیب می‌‏دانستم قطعاً خیر بیشترى می‌اندوختم) <ref>ر.ک: همان، ص47</ref>.
+# آیاتی که امکان علم غیب را برای غیر خداوند اثبات می‌کند، مانند آیه 66 سوره کهف: '''هَلْ أَتَّبِعُك عَلَى أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْداً''' (آیا تو را به شرط اینکه از بینشى که آموخته شده‏‌اى به من یاد دهى، پیروى کنم) و آیه 188 سوره اعراف: '''وَ لَوْ كنْتُ أَعْلَمُ الْغَيبَ لاَسْتَكثَرْتُ مِنَ الْخَيرِ''' (و اگر غیب می‌‏دانستم قطعاً خیر بیشترى می‌اندوختم)<ref>ر.ک: همان، ص47</ref>.
-# آیاتی که اعطای علم غیب به خاتم‌الانبیاء(ص) را اثبات می‌کند، مانند: آیه 3 و 4 سوره نجم: '''وَ مَا ينْطِقُ عَنِ الْهَوَى‌ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْي يوحَى''' (و از سر هوس سخن نمى‌گوید؛ این سخن به‌جز وحی‌اى که وحى می‌‏شود نیست)، آیه 44 سوره آل عمران: '''ذٰلِك مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيبِ نُوحِيهِ إِلَيك''' (این [جمله] از اخبار غیب است که به تو وحى می‌کنیم) <ref>ر.ک: همان، ص49</ref>.
+# آیاتی که اعطای علم غیب به خاتم‌الانبیاء(ص) را اثبات می‌کند، مانند: آیه 3 و 4 سوره نجم: '''وَ مَا ينْطِقُ عَنِ الْهَوَى‌ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْي يوحَى''' (و از سر هوس سخن نمى‌گوید؛ این سخن به‌جز وحی‌اى که وحى می‌‏شود نیست)، آیه 44 سوره آل عمران: '''ذٰلِك مِنْ أَنْبَاءِ الْغَيبِ نُوحِيهِ إِلَيك''' (این [جمله] از اخبار غیب است که به تو وحى می‌کنیم)<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>.
 # نصوصی که دربردارنده اثبات اعطای علم غیب به ائمه(ع) هستند، مانند: آیه 40 سوره نمل: '''قَالَ الَّذِي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكتَابِ أَنَا آتِيك بِهِ قَبْلَ أَنْ يرْتَدَّ إِلَيك طَرْفُك''' (کسى که نزد او دانشى از کتاب [الهى] بود، گفت: من آن را پیش از آنکه چشم خود را بر هم زنى برایت می‌آورم) و آیه 33 سوره احزاب: '''إِنَّمَا يرِيدُ اللَّهُ لِيذْهِبَ عَنْكمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيتِ وَ يطَهِّرَكمْ تَطْهِيراً''' (خدا فقط می‌خواهد آلودگى را از شما خاندان [ پیامبر ] بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند)<ref>ر.ک: همان، ص51-‌53</ref>.
 # نصوصی که بر وجود علم غیب نزد امام علی(ع) دلالت دارند، مانند آیه 32 سوره فاطر: '''ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَينَا مِنْ عِبَادِنَا''' (سپس این کتاب را به آن بندگان خود که [آنان را] برگزیده بودیم، به میراث دادیم) و آیه 12 سوره الحاقه: '''تَعِيهَا أُذُنٌ وَاعِيةٌ''' (و گوش‌هاى شنوا آن را نگاه دارد)<ref>ر.ک: همان، ص58-‌59</ref>. لازم به ذکر است که نویسندگان محترم، آیات مزبور را به کمک روایات، بر ائمه(ع) تطبیق نموده‌اند.