۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[رسائل فارسی أدهم خلخالی]] | ||
ذکر الهیه | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۴۰: | خط ۴۱: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
عُزلتى از معاصرین و مُستَفیدانِ شیخ بهایى ([[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهاءالدین عاملى]]) و نیز [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|میرداماد]] (میر برهانالدین محمدباقر استرآبادى) بود. او در جوانى و در شهر اصفهان به تحصیل و کسب علم و معرفت پرداخت. بعد از اتمام تحصیل و نیل به مدارج بالاى علمى در دارُالارشاد (اردبیل) به کار آموزگارى پرداخت و چون در ملحقات ولایت تبریز با درویشى روشنضمیر و صاحبدل آشنا شد، تحت تأثیر او، ترک رسوم و عادات ظاهرى و نیز امر تدریس کرده و منش صوفیانه و راه اهلِ طریقت را در پیش گرفت و مدتى در ده خَرَقان (از دهستانهاى شهرستان قزوین) کنج عزلت گزید. در آنجا ضمن ارشاد و راه نمودن مردم، به آفرینش آثار نظم و نثر خود همت گمارد. | عُزلتى از معاصرین و مُستَفیدانِ [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] ([[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهاءالدین عاملى]]) و نیز [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|میرداماد]] (میر برهانالدین محمدباقر استرآبادى) بود. او در جوانى و در شهر اصفهان به تحصیل و کسب علم و معرفت پرداخت. | ||
بعد از اتمام تحصیل و نیل به مدارج بالاى علمى در دارُالارشاد (اردبیل) به کار آموزگارى پرداخت و چون در ملحقات ولایت تبریز با درویشى روشنضمیر و صاحبدل آشنا شد، تحت تأثیر او، ترک رسوم و عادات ظاهرى و نیز امر تدریس کرده و منش صوفیانه و راه اهلِ طریقت را در پیش گرفت و مدتى در ده خَرَقان (از دهستانهاى شهرستان قزوین) کنج عزلت گزید. در آنجا ضمن ارشاد و راه نمودن مردم، به آفرینش آثار نظم و نثر خود همت گمارد. | |||
== بیان دیگران از خلخالی == | == بیان دیگران از خلخالی == |
ویرایش