کوثری، محمد بن زاهد: تفاوت میان نسخه‌ها

| data-type="authorfatherName" |

| data-type="authorbirthDate" |

| data-type="authorBirthPlace" |

| data-type="authorDeathDate" |

| data-type="authorTeachers" |[[          |            ]]

 

| data-type="authorWritings" |[[             ]]

[[                 ]]

==زادروز، زادگاه و تبار==

«شیخ عبدالفتاح ابوغُده» از معروف‌ترین شاگردان اوست که از‌ دانش‌آموختگانِ دانشگاه الأزهرِ مصر بود. سید احمد خیری، از دیگر شاگردان وی است.

محمد زاهد کوثری، حنفی‌مذهب بود و تعصب زیادی به ابوحنیفه داشت؛ به‌حدی که‌ او‌ را‌ «مجنون ابوحنیفه» خواندند. همچنین در پاسداری از‌ آرا‌ و افکار‌ دینیِ‌ خود‌، که‌ بر اساس آرای ابوحنیفه و شاگردانش بود، حساسیت نشان می‌داد؛ لذا با هر فرقه، گروه یا شخصی که آرا و نظریه‌های او را در تنافی با معتقدات اسلام می‌دید‌، تقابل جدی داشت. بر این اساس، حتی وی با برخی علمای زمانِ خود همچون مراغی، عبدالمجید سلیم و شلتوت، که پیروِ رویکرد اصلاحیِ «محمد عبده» بودند، به تقابل فکری پرداخت و در‌ آثارِ‌ خود همواره آرا و افکارِ محمد عبده را نقد می‌کرد.

وی بر پایه تعصب یادشده، با آرا و افکار‌ اکثر‌ اهل ‌حدیث، چه متقدمان و چه متأخرانِ‌ آنان‌، سرسختانه مبارزه می‌کرد. او معتقد بود از حیث عمل و اعتقاد نمی‌توان به احمد بن حنبل خرده گرفت، اما شاگردان فکریِ ابن ‌حنبل چیزهایی را به‌ احمد‌ و مذهب او نسبت دادند‌ که‌ با اندیشه او سازگاری نداشت. برای نمونه، فرزندش عبدالله در کتاب خود به ‌نام السنة، تحت ‌تأثیر جریان حشویه مطالبی را در کتابِ خود نگاشت که با دین خدا در تنافی بود‌؛ به‌ همین دلیل، علمای اسلام به‌خاطر فضاحت‌هایی که کتاب عبدالله بن احمد داشت، هیچ‌گاه درصدد اظهار آن برنمی‌آمدند.

<references/>