۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ايساغوجي و مقولات' به 'ایساغوجی و مقولات') |
جز (جایگزینی متن - 'عبدالمحمد آيتى' به 'عبدالمحمد آیتی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
در عرصه تدريس در دانشگاه، علاوه بر فلسفه و بهخصوص منطق كه بعدها بهصورت شاخصترين تخصصش درآمد و به مقتضاى ويژگىهاى رشته فلسفه در آن روزگار، به تدريس علوم تربيتى، روانشناسى و جامعهشناسى نيز مىپرداخت. | در عرصه تدريس در دانشگاه، علاوه بر فلسفه و بهخصوص منطق كه بعدها بهصورت شاخصترين تخصصش درآمد و به مقتضاى ويژگىهاى رشته فلسفه در آن روزگار، به تدريس علوم تربيتى، روانشناسى و جامعهشناسى نيز مىپرداخت. | ||
بدين ترتيب او كه از عهده تدريس درسهايى چون روانشناسى و علوم تربيتى، بهخوبى برمىآمد، همزمان چندين درس ديگر، از جمله تدريس منطق صورى را نيز در دانشگاه عهدهدار شد و عجيب اينكه در مدت زمانى اندك در امر تدريس موفقيتى چشمگير يافت؛ بهگونهاى كه كلاسهاى درسش از شلوغترين كلاسها بشمار مىآمد و اين موضوع در آن مقطع براى بسيارى از اساتيد و همكارانش امرى شگفتآور به نظر مىرسيد. [[آیتی، عبدالمحمد|عبدالمحمد | بدين ترتيب او كه از عهده تدريس درسهايى چون روانشناسى و علوم تربيتى، بهخوبى برمىآمد، همزمان چندين درس ديگر، از جمله تدريس منطق صورى را نيز در دانشگاه عهدهدار شد و عجيب اينكه در مدت زمانى اندك در امر تدريس موفقيتى چشمگير يافت؛ بهگونهاى كه كلاسهاى درسش از شلوغترين كلاسها بشمار مىآمد و اين موضوع در آن مقطع براى بسيارى از اساتيد و همكارانش امرى شگفتآور به نظر مىرسيد. [[آیتی، عبدالمحمد|عبدالمحمد آیتی]]، نویسنده و مترجم بزرگ معاصر، كه خود از شاگردان درس روانشناسى خوانسارى در دانشكده معقول و منقول دانشگاه تهران بوده است، بيان مىكند كه خوانسارى بهرغم سن كمش در آن زمان، بسيار خوب تدريس مىكرد و بهراحتى از عهده اداره كردن كلاسى 100 نفرى برمىآمد. | ||
در حين تدريس در دانشگاه، تحصيلاتش را در رشته ادبيات فارسى آغاز نمود و در سال 1329 با احراز رتبه اول در آن رشته نيز موفق به كسب مدرک ليسانس شد. در فاصله سالهاى 1332 تا 1339ش، موفق به گذراندن تمامى دروس دوره دكتراى زبان و ادبيات فارسى شد. موضوع رساله خود را «توصيف كيفيات نفسانى در مثنوى مولانا» قرار داد و استاد راهنمايش در اين رساله، [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]] بود. | در حين تدريس در دانشگاه، تحصيلاتش را در رشته ادبيات فارسى آغاز نمود و در سال 1329 با احراز رتبه اول در آن رشته نيز موفق به كسب مدرک ليسانس شد. در فاصله سالهاى 1332 تا 1339ش، موفق به گذراندن تمامى دروس دوره دكتراى زبان و ادبيات فارسى شد. موضوع رساله خود را «توصيف كيفيات نفسانى در مثنوى مولانا» قرار داد و استاد راهنمايش در اين رساله، [[فروزانفر، بدیعالزمان|بديعالزمان فروزانفر]] بود. |
ویرایش