۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تفسير التحرير و التنوير المعروف بتفسير ابن عاشور (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۱۷
، ۸ اکتبر ۲۰۱۶بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type='automationCode'| | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE1389AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
يكى از راههاى درك روش تفسيرى هر مفسر و همچنين جايگاه تفسير وى، مراجعه به منابع تفسيرى او است. ابن عاشور در اين تفسير منابع فراوان و مختلفى را مورد مراجعه قرار داده است كه از آن جمله مىتوان به: الكشاف، المحرر الوجيز،مفاتيح الغيب و درة التنزيل اشاره كرد. با نگاهى اجمالى به اين منابع پى مىبريم كه پارهاى از آنها علاوه بر توجه لازم به لغت، تلاش فراوانى در اشراب عقلگرايى در تفسير نموده و كوشش كردهاند كه سمتوسوى تفسير را تحقيقى كنند. | يكى از راههاى درك روش تفسيرى هر مفسر و همچنين جايگاه تفسير وى، مراجعه به منابع تفسيرى او است. ابن عاشور در اين تفسير منابع فراوان و مختلفى را مورد مراجعه قرار داده است كه از آن جمله مىتوان به: الكشاف، المحرر الوجيز،مفاتيح الغيب و درة التنزيل اشاره كرد. با نگاهى اجمالى به اين منابع پى مىبريم كه پارهاى از آنها علاوه بر توجه لازم به لغت، تلاش فراوانى در اشراب عقلگرايى در تفسير نموده و كوشش كردهاند كه سمتوسوى تفسير را تحقيقى كنند. | ||
ابن عاشور ضمن رعايت اصول كلى حاكم بر تفاسير مغرب اسلامى در تمام تفسيرش، در هر سورهاى ابتدا به تبيين نام سوره مىپردازد؛ به دنبال آن ترتيب سوره را از جهت نزول مطرح مىكند؛ سپس عدد آيات و آراى اختلافى را بررسى مىكند؛ بعد از اين به اهداف و مقاصد سوره مىپردازد. | [[ابن عاشور، محمدطاهر|ابن عاشور]] ضمن رعايت اصول كلى حاكم بر تفاسير مغرب اسلامى در تمام تفسيرش، در هر سورهاى ابتدا به تبيين نام سوره مىپردازد؛ به دنبال آن ترتيب سوره را از جهت نزول مطرح مىكند؛ سپس عدد آيات و آراى اختلافى را بررسى مىكند؛ بعد از اين به اهداف و مقاصد سوره مىپردازد. | ||
تفسير ابن عاشور، تفسيرى تحليلى است كه مؤلف در تفسير هر سوره بعد از تبيين اسم سوره به علت نامگذارى و دلايل آن در كتب روايى، تفسيرى، شهرت بين قراء و مصاحف مختلف مىپردازد. | تفسير ابن عاشور، تفسيرى تحليلى است كه مؤلف در تفسير هر سوره بعد از تبيين اسم سوره به علت نامگذارى و دلايل آن در كتب روايى، تفسيرى، شهرت بين قراء و مصاحف مختلف مىپردازد. | ||