۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''احمد بن محمد بن عبدالله بن ابراهیم بن أبى نصر محمد بن عرب شاه''' (۷۹۱-۸۵۴ق/۱۳۸۹-۱۴۵۰م)، مورخ، | '''احمد بن محمد بن عبدالله بن ابراهیم بن أبى نصر محمد بن عرب شاه''' (۷۹۱-۸۵۴ق/۱۳۸۹-۱۴۵۰م)، مورخ، ادیب، فقیه، لغوی و قاضی | ||
وی به سبب اقامت طولانی در آسیای صغیر «رومی» نیز خوانده شده است. | وی به سبب اقامت طولانی در آسیای صغیر «رومی» نیز خوانده شده است. | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
سخاوی مدت اقامت او را در حلب ۳ سال نوشته است که در مقایسه با تاریخی (۸۲۴ق) که وی آسیای صغیر را ترک کرد و وارد دمشق شد، درست به نظر نمیرسد. | سخاوی مدت اقامت او را در حلب ۳ سال نوشته است که در مقایسه با تاریخی (۸۲۴ق) که وی آسیای صغیر را ترک کرد و وارد دمشق شد، درست به نظر نمیرسد. | ||
وی در دمشق در یکی از حجرههای مسجد القصب گوشه عزلت گزید و در همانجا صحیح مسلم را نزد قاضی شهابالدین حنبلی خواند. | وی در دمشق در یکی از حجرههای مسجد القصب گوشه عزلت گزید و در همانجا صحیح مسلم را نزد قاضی شهابالدین حنبلی خواند. در بازگشتِ مولانا علاءِالدین محمد بخاری از مکه به شام ، به ملازمت او در آمد و تا هنگام درگذشت وی (۸۴۱ق) هرگز او را ترک نگفت. | ||
بعد از فوت بخاری به زیارت حج رفت و در مراجعت در قاهره رحل اقامت افکند و تا پایان عمر در همانجا ماند. | بعد از فوت بخاری به زیارت حج رفت و در مراجعت در قاهره رحل اقامت افکند و تا پایان عمر در همانجا ماند. | ||
خط ۸۹: | خط ۸۷: | ||
وی در گزارش رویدادها و مشاهداتش غالباً از بیان احساسات شخصی خود نیز فروگذار نکرده است؛ به همین جهت استفاده درست از آثار وی مستلزم اعمال دقّت بیشتری است. | وی در گزارش رویدادها و مشاهداتش غالباً از بیان احساسات شخصی خود نیز فروگذار نکرده است؛ به همین جهت استفاده درست از آثار وی مستلزم اعمال دقّت بیشتری است. | ||
==آثار | ==آثار== | ||
=== چاپی === | |||
۱.عجائب المقدور فی نوائب التیمور، در تاریخ تیمور لنگ میباشد. | |||
این کتاب مشهورترین اثر ابن عربشاه و یکی از مآخذ مهم درباره شخصیت، زندگی و فتوحات تیمور است. | |||
کتاب، بعد از مقدمهای کوتاه، با ذکر نام و تبار و قدرت گرفتن تیمور آغاز میشود. | |||
آنگاه مؤلف یورشهای تیمور به خوارزم ، خراسان ، سیستان ، اصفهان ، آسیای صغیر و جنگ با ایلدرم بایزید عثمانی را به تفصیل بیان میکند. | |||
بیش از یک چهارم حجم کتاب به حوادث بعد از مرگ تیمور و جانشینان وی اختصاص دارد. | |||
اگر چه ابنعربشاه در جای جای کتاب از تیمور با کلمات و عبارات تند و ناهنجار یاد کرده است، لیکن فصلی از آن را نیز به صفات تیمور اختصاص داده و در آن او را به مردانگی و شجاعت و سیاست و تدبیر ستوده است. | |||
فصلی کوتاه از کتاب نیز درباره سمرقند و آبادیهای آن و در پایان آن نام و نسب مؤلف و سبب تألیف کتاب آمده است. | |||
این کتاب نخستین بار در ۱۶۳۶م به وسیله گولیوس به لاتینی و بار دیگر در ۱۷۶۷ و ۱۷۷۲م توسط منگر با عنوان «تاریخ تیمور لنگ بزرگ۱» منتشر شده است در ۱۱۱۱ق/۱۶۹۸م مرتضی نظمیزاده آن را به ترکی ترجمه کرد و چون ترجمه ترکی آن معلق و غیر مفهوم بود، در ۱۲۷۷ق/۱۸۶۰م مورد تجدید نظر قرار گرفت و با نام تاریخ تیمور گورکان چاپ گردید. | |||
ترجمه انگلیسی آن نیز توسط ساندرز در ۱۹۳۶م در لندن چاپ شد.متن عربی آن نیز بارها در کلکته و بولاق چاپ شده است. | |||
و ترجمه فارسی آن توسط محمد علی نجاتی با عنوان زندگانی شگفت آور تیمور در ۱۳۳۹ش در تهران منتشر شده است. | |||
۲.فاکهة الخلفاء و مفاکهة الظرفاء، که به گفته خود مؤلف کتابی است از نوع کلیله و دمنه و سلوان المطاع، مشتمل بر داستانهای پندآموز که از زبان حیوانات نقل شده است. | |||
وی معتقد است که اندرزهای سیاسی و سخنان پندآمیز از زبان حیوانات، در امیران و فرمانروایان کارسازتر خواهد بود. | |||
تألیف این اثر در ۸۵۲ق، دو سال پیش از مرگ مؤلف پایان یافته است. | |||
کتاب مشتمل بر یک مقدمه و ۱۰ باب است. | |||
در باب اول تا سوم، عناوین وصایا و احکام ملوک عرب و عجم و ترک، داستانهایی از انوشیروان، ضحاک، قابوس بن وشمگیر، بهرام گور آمده است. | |||
در باب چهارم تا نهم داستانهایی از زبان حیوانات، درباره انس و جن و عفریت و جز آن نقل شده است و باب دهم در رفتار و اخلاق اجتماعی است و بخشی از آن نیز درباره چنگیز و استیلای مغول است. | |||
این کتاب بارها - در بولاق (۱۲۷۶ق)، موصل (۱۸۶۹م) و قاهره (۱۳۰۰ق) - چاپ شده است. | |||
چاپ اول آن با ترجمه لاتینی در ۱۸۳۲م از سوی فرایتاگ، در ۲ جلد در بُن انتشار یافته است. | |||
بابهای چهارم تا هفتم آن در زمان سلطان مراد سوم عثمانی (۹۵۳- ۱۰۰۴ق) توسط دُکالین زاده و عثمان بیک به زبان ترکی ترجمه شده است که نسخ خطی آن در کتابخانه نور عثمانیه، شم ۳۷۳۰ و خالص افندی، شم ۷۲۶۹ موجود است. | |||
همچنین بخش مربوط به چنگیز از فصل دهم کتاب به وسیله شرفالدین یالتقایا به ترکی ترجمه و در نشریه دانشکده ادبیات استانبول (۱۹۲۵م، دوره ۴، شم ۱-۲) چاپ شده است. | |||
نثر این کتاب نیز مانند سایر آثار ابن عربشاه مسجّع است. | |||
شووَن۲ این کتاب را روایتی از مرزبان نامه میداند. | |||
۳.ترجمه مرزبان نامه. | |||
ابن عربشاه آن را از روی ترجمه ترکی مرزبان نامه - که در حدود ۷۸۲ق توسط شیخ اوغلو به نام سلیمان شاه از حکمرانان آل گِرمیان انجام گرفته است (اوزون چارشیلی، - هنگام اقامت در ادرنه به عربی ترجمه کرده است. | |||
این کتاب در ۱۸۶۱م همراه با تصاویری در مصر چاپ شده است. | |||
=== ← خطی === | |||
۱.ترجمان المترجم بمنتهی الارب فی لعة الترک و العجم و العرب. | |||
کتابی است در لغت عربی با معانی فارسی و ترکی و احتمالاً در ۲ جلد میباشد. | |||
نسخهای از جلد اول آن، به شماره ۶۰۴۳ در کتابخانه ملی پاریس موجود است؛ بلوشه، و نسخه منحصر به فرد جلد دوم آن در کتابخانه توپکاپی به شماره ۸۸ نگاهداری میشود. | |||
این جلد که شامل بخش افعال است، به ترتیب الفبایی مصادر و بابها با معادل ترکی و فارسی آنها تنظیم یافته است. | |||
۲.جلوة الامداح الجمالیة فی حلّتی العروض و العربیة، | |||
منظومهای است در عروض و مختصری در نحو. | |||
نسخهای از آن شامل ۱۸۳ بیت به شمارة ۶۷۶۴ در برلین موجود است. | |||
سیرة السلطان الشهیر الملک الظاهر چقمق یا التألیف الطاهر فی شیم الملک الظاهر القائم بنصرة الحق ابی سعید چقمق. | |||
وی این کتاب را در دو بخش در ۸۴۳ق تألیف کرده است. | |||
بخش اول آن که در موضوعاتی اخلاقی مانند فضیلت ، تواضع ، حلم و شفقت است، در واقع اندرزنامهای است همچون سایر اندرزنامهها که در آن مطالبی از جوامع الحکایات، سیاستنامه، ابو سعید ابوالخیر و جز آنها نقل شده است. | |||
بخش دوم شامل رویدادهای تاریخی زمان ملک ظاهر از ۸۴۱ -۸۴۳ق است. | |||
ابن عربشاه در این اثر خود از تیمور و ستمهای وی در شام ، اصفهان ، بغداد و نیز از صلاحالدین ایوبی و خاندان ذوالقدریه بحث میکند. | |||
نسخهای از آن در کتابخانه توپکاپی به شمارة ۲۹۹۲ موجود است. | |||
قصیدهای با عنوان عقود النصیحة که نسخهای از آن در گوتا نگاهداری میشود. | |||
==وابستهها== | == وابستهها == | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
ویرایش