۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان: تفاوت میان نسخه‌ها
المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۱۸
، ۲۳ نوامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ه[[' به 'ه [['
جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ه[[' به 'ه [[') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان''' تأليف [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد|محمد بن احمد بن ادريس حلى]] از علماى قرن ششم مى‌باشد كه از آن به عنوان «مختصر التبيان» يا «منتخب التبيان» نيز ياد مى‌شود. | '''المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان''' تأليف [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد|محمد بن احمد بن ادريس حلى]] از علماى قرن ششم مى‌باشد كه از آن به عنوان «مختصر التبيان» يا «منتخب التبيان» نيز ياد مى‌شود. | ||
بعضى برآنند كه[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] دو اثر قرآنى داشته است: 1-مختصر التبيان (تفسير مورد بحث) و 2-تعليقه و حواشى بر تفسير تبيان، كه اكنون در دست نمى‌باشد. | بعضى برآنند كه [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] دو اثر قرآنى داشته است: 1-مختصر التبيان (تفسير مورد بحث) و 2-تعليقه و حواشى بر تفسير تبيان، كه اكنون در دست نمى‌باشد. | ||
عظمت فكرى و شخصيت ممتاز علمى و نبوغ اجتماعى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] آنچنان گسترده و متقن بوده كه تا مدتها فقهاى زمان خوشه‌چين خرمن فضل و فقه او و دنباله‌رو روش خاص او بوده‌اند. در زمينه تفسير و علوم قرآنى نيز نفوذ عميق و اعتبار بالايى داشته است، به حدّى كه متأخرين از او، دست نوشت او را سرمايه تلاش فكرى خود قرار داده و از اعتبار علمى و وجاهت مقبول و منطقى او بهره‌ها برده‌اند. | عظمت فكرى و شخصيت ممتاز علمى و نبوغ اجتماعى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] آنچنان گسترده و متقن بوده كه تا مدتها فقهاى زمان خوشه‌چين خرمن فضل و فقه او و دنباله‌رو روش خاص او بوده‌اند. در زمينه تفسير و علوم قرآنى نيز نفوذ عميق و اعتبار بالايى داشته است، به حدّى كه متأخرين از او، دست نوشت او را سرمايه تلاش فكرى خود قرار داده و از اعتبار علمى و وجاهت مقبول و منطقى او بهره‌ها برده‌اند. | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
چندين اثر تفسيرى پيرامون تفسير التبيان بوجود آمده است كه تلخيص يا تعليق بر تبيان بوده‌اند كه مختصر التبيان[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] حلى از آن جمله است. | چندين اثر تفسيرى پيرامون تفسير التبيان بوجود آمده است كه تلخيص يا تعليق بر تبيان بوده‌اند كه مختصر التبيان[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] حلى از آن جمله است. | ||
مختصر التبيان در دو جلد به زبان عربى است و همه آيات قرآنى را نمى‌پوشاند؛ به عنوان مثال نخستين آيه مورد بحث در آن آيه 136 سوره بقره مى‌باشد.[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] توجه ويژه‌اى به تفسير تبيان داشته و نگارش اين گزيده (كه به نوعى مى‌توان آن را تجليل از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و پايگاه تفسيرى وى به شمار آورد) از اين جهت كه[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] نخستين منتقد آراء فقهى و اصولى شيخ بوده، توجه برخى محققان از جمله مرحوم [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقا بزرگ طهرانى]] را برانگيخته است. | مختصر التبيان در دو جلد به زبان عربى است و همه آيات قرآنى را نمى‌پوشاند؛ به عنوان مثال نخستين آيه مورد بحث در آن آيه 136 سوره بقره مى‌باشد.[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] توجه ويژه‌اى به تفسير تبيان داشته و نگارش اين گزيده (كه به نوعى مى‌توان آن را تجليل از [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و پايگاه تفسيرى وى به شمار آورد) از اين جهت كه [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] نخستين منتقد آراء فقهى و اصولى شيخ بوده، توجه برخى محققان از جمله مرحوم [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقا بزرگ طهرانى]] را برانگيخته است. | ||
مختصر التبيان گزيده‌اى از هر سوره مى‌باشد كه[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] در سال 582ق از آن نگارش آن فارغ شده است. جلد اول آن تا بخشى از سوره هود و جلد دوم از بقيّه سوره هود تا آخر سوره زلزال مى‌باشد. | مختصر التبيان گزيده‌اى از هر سوره مى‌باشد كه [[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] در سال 582ق از آن نگارش آن فارغ شده است. جلد اول آن تا بخشى از سوره هود و جلد دوم از بقيّه سوره هود تا آخر سوره زلزال مى‌باشد. | ||
روش ايشان به اين صورت است كه با عنوان «فصل» آيه را مطرح كرده، معناى لغات مشكل را با استفاده از نظرات لغويينى مانند زجاج، ابن دريد و استشهاد به شعر عرب، بيان مى‌دارد. معمولاً پس از نقل اقوال، نظر خود را نيز با تعبير «و الذي يقتضيه مذهبنا» عنوان مى‌كند. | روش ايشان به اين صورت است كه با عنوان «فصل» آيه را مطرح كرده، معناى لغات مشكل را با استفاده از نظرات لغويينى مانند زجاج، ابن دريد و استشهاد به شعر عرب، بيان مى‌دارد. معمولاً پس از نقل اقوال، نظر خود را نيز با تعبير «و الذي يقتضيه مذهبنا» عنوان مى‌كند. | ||