۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'ایراني' به 'ایرانی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| تعداد جلد =3 | | تعداد جلد =3 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15489 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =15489 | ||
| کتابخوان همراه نور =12048 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
«اردبيل یکی از شهرای كهن ایران است، به طورى كه بسیاری از مورخان اسلامی بنای شهر اردبيل را به فيروز ساساني (453-459م) نسبت دادهاند و از اينرو نام آن را باذن پيروز، پيروزآباد يا فيروزگرد آوردهاند؛ اما آنچه از منابع و اسناد برمىآيد بنای اردبيل خيلي قديمىتر از زمان فيروز بوده و حتي سابقه آن را به دوره اشكاني هم رساندهاند. | «اردبيل یکی از شهرای كهن ایران است، به طورى كه بسیاری از مورخان اسلامی بنای شهر اردبيل را به فيروز ساساني (453-459م) نسبت دادهاند و از اينرو نام آن را باذن پيروز، پيروزآباد يا فيروزگرد آوردهاند؛ اما آنچه از منابع و اسناد برمىآيد بنای اردبيل خيلي قديمىتر از زمان فيروز بوده و حتي سابقه آن را به دوره اشكاني هم رساندهاند. | ||
در زمان خلافت حضرت علی(ع) ولايت آذربايجان نخست با سعيد بن ساريه خزاعي و سپس با اشعث بوده، در زمان ولايت اشعث اكثر مردم آذربايجان اسلام آورده بودند و قرآن مىخواندند. او گروهي از اعراب اهل عطا و ديوان را در اردبيل سكونت داد و به آنان امر كرد كه مردم این سامان را به اسلام دعوت كنند. اشعث اردبيل را پايتخت خود ساخت و در مدت حكومت او اردبيل آباد شد. به دستور وی مسجدي در اردبيل بنا كردند و این مسجد بعدها توسعه يافت زماني كه سپاهيان عرب در آذربايجان و اردبيل بودند عشيرههای عرب از كوفه، بصره و شام بدانجا روی آوردند. اينان هر چقدر توانستند برای خود زمین بدست آوردند و گروهي از ايشان زمینهای | در زمان خلافت حضرت علی(ع) ولايت آذربايجان نخست با سعيد بن ساريه خزاعي و سپس با اشعث بوده، در زمان ولايت اشعث اكثر مردم آذربايجان اسلام آورده بودند و قرآن مىخواندند. او گروهي از اعراب اهل عطا و ديوان را در اردبيل سكونت داد و به آنان امر كرد كه مردم این سامان را به اسلام دعوت كنند. اشعث اردبيل را پايتخت خود ساخت و در مدت حكومت او اردبيل آباد شد. به دستور وی مسجدي در اردبيل بنا كردند و این مسجد بعدها توسعه يافت زماني كه سپاهيان عرب در آذربايجان و اردبيل بودند عشيرههای عرب از كوفه، بصره و شام بدانجا روی آوردند. اينان هر چقدر توانستند برای خود زمین بدست آوردند و گروهي از ايشان زمینهای ایرانیان را خريدند و عدهای از زارعين نيز برای حفظ خود زمینها را به آنان سپردند و خود كشاورز آنان شدند. | ||
در اواخر قرن دوم هجری كه آذربايجان همچنان به دست خلفای بغداد اداره مىشد یک نهضت مذهبی كه مبتني بر احساسات ملي و عقايد مزدكي بود، به نام خرمدينان پديد آمد. بابك در حدود سال 201 هجری قمری به پيشوايي خرمدينان رسيد و در اردبيل و حوالي آن مدت 22 سال مبارزه او با دولت عباسي طول كشيد. پنجاه سال بعد از شكست خرمدين؛ يعني از سال 276 تا سال 317 هجری در آذربايجان سلسله ساجيان به وجود آمد. مركز ساجيان نخست در مراغه بود. بعداً به اردبيل انتقال يافت، اولاد محمد بن ابىالساج تا سال 325 هجری در اردبيل و بردع و مراغه حكمراني میكردند. نخستين سكههایي كه نام اردبيل دارد مربوط به این خاندان است. پس از ساجيان سلسله ديلمی مسافران با سالاريان جای آن را گرفت؛ ولی دولت سالاريان نيز مستعجل بود». | در اواخر قرن دوم هجری كه آذربايجان همچنان به دست خلفای بغداد اداره مىشد یک نهضت مذهبی كه مبتني بر احساسات ملي و عقايد مزدكي بود، به نام خرمدينان پديد آمد. بابك در حدود سال 201 هجری قمری به پيشوايي خرمدينان رسيد و در اردبيل و حوالي آن مدت 22 سال مبارزه او با دولت عباسي طول كشيد. پنجاه سال بعد از شكست خرمدين؛ يعني از سال 276 تا سال 317 هجری در آذربايجان سلسله ساجيان به وجود آمد. مركز ساجيان نخست در مراغه بود. بعداً به اردبيل انتقال يافت، اولاد محمد بن ابىالساج تا سال 325 هجری در اردبيل و بردع و مراغه حكمراني میكردند. نخستين سكههایي كه نام اردبيل دارد مربوط به این خاندان است. پس از ساجيان سلسله ديلمی مسافران با سالاريان جای آن را گرفت؛ ولی دولت سالاريان نيز مستعجل بود». |
ویرایش