۵۳٬۳۲۷
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR01334J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
«ترجمه فارسى إحياء علوم الدين»، أثر مؤيد الدين محمد خوارزمى | «ترجمه فارسى إحياء علوم الدين»، أثر مؤيد الدين محمد خوارزمى <ref>در سال 1351ش كه اولين چاپ اين ترجمه با نام مؤيد الدين محمد خوارزمى چاپ شد، از سوى آقاى احمد نذير مورد نقادى واقع شد و نام مترجم از نظر وى، «مجد الدين، ابوالمعالى، مؤيد بن محمد جاجرمى» مىباشد، اما مصحح محترم پس از شنيدن سخنان ناقد، بعضى از نسخههاى لاهور را نيز بررسى كرد و نام صحيح را همان «مؤيد الدين محمد خوارزمى» اعلام نمود (نذير، 1375ش، ص 33)</ref> است. اين اثر، ترجمه كتاب «إحياء علوم الدين» به قلم أبوحامد محمد غزالى است. | ||
مترجم در بيان انگيزه خود مىنويسد: «در اواخر سال 620ق، خدمت مؤيد الملك محمد فرزند فخر الملك ابوسعيد جنيدى رسيدم، إشارت فرمود كه «إحياء العلوم» را به پارسى ترجمه بايد كرد تا همگنان را از آن فايده باشد؛ چه، أكثر خلق از إدراك عبارات تازى قاصرند. آن حقايق و معارف در ذات خود مشكل است. چون عسرت تازى با آن ضم شود، تعذر إدراك و تعسّر دريافت تضاعف پذيرد. چون تحريك اين داعيه توفيق رحمانى و تأييدى يزدانى بود، إمتثال آن مثال و إرتسام آن إشارت واجب و لازم شناخته آمد و به جدى كامل و جهدى وافر، روى بدان آورده شد» | مترجم در بيان انگيزه خود مىنويسد: «در اواخر سال 620ق، خدمت مؤيد الملك محمد فرزند فخر الملك ابوسعيد جنيدى رسيدم، إشارت فرمود كه «إحياء العلوم» را به پارسى ترجمه بايد كرد تا همگنان را از آن فايده باشد؛ چه، أكثر خلق از إدراك عبارات تازى قاصرند. آن حقايق و معارف در ذات خود مشكل است. چون عسرت تازى با آن ضم شود، تعذر إدراك و تعسّر دريافت تضاعف پذيرد. چون تحريك اين داعيه توفيق رحمانى و تأييدى يزدانى بود، إمتثال آن مثال و إرتسام آن إشارت واجب و لازم شناخته آمد و به جدى كامل و جهدى وافر، روى بدان آورده شد» <ref>غزالى، 1386، ص 4</ref>. | ||
تقسيمبندى غزالى در «إحياء العلوم» كه كتاب را به چهار ربع تقسيم كرده: عبادات، عادات، مهلكات، منجيات و هر ربع آن را مشتمل بر ده كتاب قرار داده و هر كتابش را به موضوعى از مباحث دين و اخلاق و فلسفه و عرفان اسلامى مختص نموده، در ترجمه فارسى آن نيز رعايت شده است. | تقسيمبندى غزالى در «إحياء العلوم» كه كتاب را به چهار ربع تقسيم كرده: عبادات، عادات، مهلكات، منجيات و هر ربع آن را مشتمل بر ده كتاب قرار داده و هر كتابش را به موضوعى از مباحث دين و اخلاق و فلسفه و عرفان اسلامى مختص نموده، در ترجمه فارسى آن نيز رعايت شده است. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
فصل چهارم، در ذكر آن قواعد كه در ترجمه اين كتاب رعايت يافته است. | فصل چهارم، در ذكر آن قواعد كه در ترجمه اين كتاب رعايت يافته است. | ||
== ويژگىهاى ترجمه:== | == ويژگىهاى ترجمه:== | ||
1. اين ترجمه، ترجمهاى تحتاللفظى است و حتىالمقدور سعى شده از واژگان فارسى در معادليابى استفاده شود. مترجم، در باره اين مهم مىفرمايد: «در آن كوشيده آمده است كه بيشتر ألفاظ، پارسى باشد؛ مگر جايى كه يافته نشده است و اگر يافته شده است، مصطلح و متعارف نبوده است و اگر بوده است، سلاست و عذوبت لفظ تازى نداشته است و از گرانىاى و استكراهى خالى نبوده... فىالجمله، عدول از پارسى جز به موجبى نبوده است». | 1. اين ترجمه، ترجمهاى تحتاللفظى است و حتىالمقدور سعى شده از واژگان فارسى در معادليابى استفاده شود. مترجم، در باره اين مهم مىفرمايد: «در آن كوشيده آمده است كه بيشتر ألفاظ، پارسى باشد؛ مگر جايى كه يافته نشده است و اگر يافته شده است، مصطلح و متعارف نبوده است و اگر بوده است، سلاست و عذوبت لفظ تازى نداشته است و از گرانىاى و استكراهى خالى نبوده... فىالجمله، عدول از پارسى جز به موجبى نبوده است». | ||
2. اين ترجمه، سلسيس و روان است و از تكلفات بىجا پرهيز كرده است. مترجم در اين باره چنين مىنويسد: «از تكلف عبارت و تنوّق | 2. اين ترجمه، سلسيس و روان است و از تكلفات بىجا پرهيز كرده است. مترجم در اين باره چنين مىنويسد: «از تكلف عبارت و تنوّق <ref>تنوّق: چربدستى</ref> استعارت و طلب مقارنه و تسجيع و كوشيدن در تنجيس و ترصيع احتراز نموده شده است». | ||
3. اين ترجمه همراه با توضيحات است. مترجم مىفرمايد: «هر سخنى كه به زيادت بيان و تفسير و شرح و تقرير حاجت داشت و يا تنبيه بر نكتهاى و دقيقهاى آنجا مهم بود، آن نيز بر طريق اختصار آورده شده است». وى اضافات خود را بدين لفظ كه «مترجم مىگويد»، از متن جدا كرده و گاه قطع سخن براى اندك دقيقهاى روا ندانسته و گفتار خود را در ضمن عبارت متن مندرج كرده است. | 3. اين ترجمه همراه با توضيحات است. مترجم مىفرمايد: «هر سخنى كه به زيادت بيان و تفسير و شرح و تقرير حاجت داشت و يا تنبيه بر نكتهاى و دقيقهاى آنجا مهم بود، آن نيز بر طريق اختصار آورده شده است». وى اضافات خود را بدين لفظ كه «مترجم مىگويد»، از متن جدا كرده و گاه قطع سخن براى اندك دقيقهاى روا ندانسته و گفتار خود را در ضمن عبارت متن مندرج كرده است. | ||
خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
مسبوق بر اين ترجمه، «إحياء» را ترجمهاى نيست و مصصح در ابن باره مىنويسد: «از فيض نسخ موجود در قاهره بود كه برايم مسلم شد اين كتاب - از روزگار غزالى تا اين تاريخ - تنها يك بار به فارسى ترجمه شده | مسبوق بر اين ترجمه، «إحياء» را ترجمهاى نيست و مصصح در ابن باره مىنويسد: «از فيض نسخ موجود در قاهره بود كه برايم مسلم شد اين كتاب - از روزگار غزالى تا اين تاريخ - تنها يك بار به فارسى ترجمه شده <ref>همان، ص چهارده</ref>. | ||
اين كتاب، اولين بار در سال 1351ش، به زينت طبع آراسته شده است و در سال 1386ش، به چاپ ششم خود رسيده است. | اين كتاب، اولين بار در سال 1351ش، به زينت طبع آراسته شده است و در سال 1386ش، به چاپ ششم خود رسيده است. | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۶: | ||
اين تصحيح را شأنى ويژه است، چرا كه مصحح آن در اين تحقيق، تلاشهاى پيگير و تحمل رنج سفرهاى دور و دراز توأم با رنج جانكاه غربت و دورى زن و فرزند را بر خود هموار ساخته و حدود پانزده سال از نقد عمر بر سر اين كار نهاده است. | اين تصحيح را شأنى ويژه است، چرا كه مصحح آن در اين تحقيق، تلاشهاى پيگير و تحمل رنج سفرهاى دور و دراز توأم با رنج جانكاه غربت و دورى زن و فرزند را بر خود هموار ساخته و حدود پانزده سال از نقد عمر بر سر اين كار نهاده است. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
خط ۱۱۴: | خط ۱۲۰: | ||
2. نذير، احمد (1375ش)، نظرى به ترجمه و مترجم إحياء العلوم، كيهان فرهنگى، ص 32 - 33؛ | 2. نذير، احمد (1375ش)، نظرى به ترجمه و مترجم إحياء العلوم، كيهان فرهنگى، ص 32 - 33؛ | ||
خط ۱۲۲: | خط ۱۲۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
ویرایش