پرش به محتوا

المنتخب من تفسير القرآن و النكت المستخرجة من كتاب التبيان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه‌گ' به ''
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '')
خط ۴۹: خط ۴۹:
ابن ادريس به تبعيت از شيوه استدلال فقهى و مطرح كردن نظرات پيشينيان و تجزيه و تحليل آنها، اينجا نيز تفسير آيه را با نقل اقوال صحابه و تابعين (از قبيل، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن زيد، حسن بصرى، قتاده، جبائى، ربيع بن انس و ابراهيم) و تجزيه و تحليل و نقد آنها و بيان نظر خود دنبال مى‌كند.
ابن ادريس به تبعيت از شيوه استدلال فقهى و مطرح كردن نظرات پيشينيان و تجزيه و تحليل آنها، اينجا نيز تفسير آيه را با نقل اقوال صحابه و تابعين (از قبيل، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن زيد، حسن بصرى، قتاده، جبائى، ربيع بن انس و ابراهيم) و تجزيه و تحليل و نقد آنها و بيان نظر خود دنبال مى‌كند.


مفسر در بحث‌هاى اصولى به مقدار مناسب آيه وارد مى‌شود و با همان سبک نتيجه‌گيرى مى‌كند؛ براى نمونه ذيل آيه 143 سوره بقره راجع به حجيت اجماع، نظر بلخى را مطرح و نقد مى‌نمايد. در آيه 159 سوره بقره (ج 1، ص34) نيز درباره عمل به خبر واحد، به‌طور مفصل ديدگاه خود را بازگو كرده است.
مفسر در بحث‌هاى اصولى به مقدار مناسب آيه وارد مى‌شود و با همان سبک نتيجيرى مى‌كند؛ براى نمونه ذيل آيه 143 سوره بقره راجع به حجيت اجماع، نظر بلخى را مطرح و نقد مى‌نمايد. در آيه 159 سوره بقره (ج 1، ص34) نيز درباره عمل به خبر واحد، به‌طور مفصل ديدگاه خود را بازگو كرده است.


مفسر بحث‌هاى فقهى را ذيل آيات احكام به اختصار مطرح مى‌كند و از تفصيل دورى مى‌جويد.
مفسر بحث‌هاى فقهى را ذيل آيات احكام به اختصار مطرح مى‌كند و از تفصيل دورى مى‌جويد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش