۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاریخ تفسیر قرآن کریم (بابایی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‌گ' به ''
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‌گ' به '') |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
# تفسیرهاى مأثور (نقل‌شده) از آنان را نیز یکى دیگر از شواهد مفسر بودن آنان می‌توان دانست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33846/2/58 ر.ک: همان، ص58]</ref>. | # تفسیرهاى مأثور (نقل‌شده) از آنان را نیز یکى دیگر از شواهد مفسر بودن آنان می‌توان دانست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33846/2/58 ر.ک: همان، ص58]</ref>. | ||
نویسنده ائمه | نویسنده ائمه دوازدانه را به برگزیدگان مفسران نام‌گذاری کرده است و دلیل برگزیده بودن آنان را حکمت خدا و نصوص امامت، حدیث ثقلین و روایات صریح دانسته است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33846/2/58 ر.ک: همان، ص58-61]</ref>. آنان در تفسیر قرآن نقش و وظیفه‌هایی دارند که برخی از آن‌ها چنین است: | ||
# حفظ دانش و آثار تفسیرى رسول خدا(ص)؛ | # حفظ دانش و آثار تفسیرى رسول خدا(ص)؛ | ||
# تعلیم تفسیر و تعمیق و توسعه آن؛ | # تعلیم تفسیر و تعمیق و توسعه آن؛ | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
نویسنده در پایان این مباحث چنین نتیجه می‌گیرد که: | نویسنده در پایان این مباحث چنین نتیجه می‌گیرد که: | ||
# در تمام دوران عصر حضور (۱۱-۲۶۰ق)، تفسیر قرآن استمرار داشته و مفسرانى براى آن بوده‌اند. | # در تمام دوران عصر حضور (۱۱-۲۶۰ق)، تفسیر قرآن استمرار داشته و مفسرانى براى آن بوده‌اند. | ||
# در تمام آن دوران، مفسرى برگزیده از جانب خدا که به همه معانى قرآن آگاه و در فهم و تفسیر آن مصون از خطا بوده، وجود داشته و در هیچ زمانى قرآن بدون چنین مفسرى نبوده است؛ هرچند زمینه استفاده و | # در تمام آن دوران، مفسرى برگزیده از جانب خدا که به همه معانى قرآن آگاه و در فهم و تفسیر آن مصون از خطا بوده، وجود داشته و در هیچ زمانى قرآن بدون چنین مفسرى نبوده است؛ هرچند زمینه استفاده و بهریری از دانش چنین مفسرانى در برهه‌های مختلف آن دوران یکسان نبوده است. | ||
# در آن دوران افزون بر مفسران برگزیده خدا، مفسران فراوان دیگرى نیز وجود داشته‌اند که از نظر کمیت و کیفیت دانش تفسیر مختلف بوده‌اند. جمع زیادى از آنان کتاب تفسیرى داشته‌اند و جمعى فاقد تألیف تفسیرى بوده‌اند. | # در آن دوران افزون بر مفسران برگزیده خدا، مفسران فراوان دیگرى نیز وجود داشته‌اند که از نظر کمیت و کیفیت دانش تفسیر مختلف بوده‌اند. جمع زیادى از آنان کتاب تفسیرى داشته‌اند و جمعى فاقد تألیف تفسیرى بوده‌اند. | ||
# برخی از آنان صاحب تألیف و اثر و گروهی از آنان از اصحاب ائمه بشمار می‌روند. | # برخی از آنان صاحب تألیف و اثر و گروهی از آنان از اصحاب ائمه بشمار می‌روند. | ||
# در بین مفسران عصر حضور، افرادى از شهرهاى مختلف مانند: مکه، مدینه، کوفه، بصره، یمن، قم، خراسان، سرخس، نیشابور، اهواز و سامرا دیده می‌شوند، ولى بیشتر مفسران آن عصر از شهر کوفه بوده‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33846/2/259 ر.ک: همان، ص259-261]</ref>. | # در بین مفسران عصر حضور، افرادى از شهرهاى مختلف مانند: مکه، مدینه، کوفه، بصره، یمن، قم، خراسان، سرخس، نیشابور، اهواز و سامرا دیده می‌شوند، ولى بیشتر مفسران آن عصر از شهر کوفه بوده‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33846/2/259 ر.ک: همان، ص259-261]</ref>. | ||
آثار تفسیرى عصر حضور، در سه عنوان «کتاب‌های موجود (26 تفسیر)»، «کتاب‌های مفقود (78 تفسیر)»، «روایات و آراى پراکنده در کتاب‌های تفسیرى»، شناسایى و بررسى شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33846/2/263 ر.ک: همان، ص263]</ref>. نویسنده در پایان این بخش می‌گوید: از آنچه در بخش دوم (آثار تفسیرى عصر حضور) بیان شد، مطالب زیر را می‌توان | آثار تفسیرى عصر حضور، در سه عنوان «کتاب‌های موجود (26 تفسیر)»، «کتاب‌های مفقود (78 تفسیر)»، «روایات و آراى پراکنده در کتاب‌های تفسیرى»، شناسایى و بررسى شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33846/2/263 ر.ک: همان، ص263]</ref>. نویسنده در پایان این بخش می‌گوید: از آنچه در بخش دوم (آثار تفسیرى عصر حضور) بیان شد، مطالب زیر را می‌توان نتیجیری کرد: | ||
# آثار تفسیرى مفقود عصر حضور بسیار بیشتر از آثار تفسیرى موجود آن عصر است. | # آثار تفسیرى مفقود عصر حضور بسیار بیشتر از آثار تفسیرى موجود آن عصر است. | ||
# با توجه به اینکه در آثار تفسیرى آن عصر، عناوین «أحكام القرآن»، «معاني القرآن»، «غريب القرآن»، «إعراب القرآن» و مانند آن زیاد به چشم می‌خورد، می‌توان حدس زد که در تفسیر آن عصر نیز گرایش فقهى و گرایش ادبى رایج بوده است. | # با توجه به اینکه در آثار تفسیرى آن عصر، عناوین «أحكام القرآن»، «معاني القرآن»، «غريب القرآن»، «إعراب القرآن» و مانند آن زیاد به چشم می‌خورد، می‌توان حدس زد که در تفسیر آن عصر نیز گرایش فقهى و گرایش ادبى رایج بوده است. | ||