۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
<big>'''[[ | |||
<big>'''[[مسند الإمام الباقر أبي جعفر محمد بن علي عليهما السلام]]'''</big> | |||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR01001J1.jpg|بندانگشتی|مسند الإمام الباقر أبي جعفر محمد بن علي عليهما السلام|175px]] | ||
'''مسند الإمام الباقر أبيجعفر محمد بن علي(ع)'''، تأليف شيخ [[عزيزالله عطاردى]]، ششمين كتاب از مجموعه بزرگ مسانيد اهلبيت(ع)، دائرةالمعارفى حديثى است كه به زبان عربى در شش جلد منتشر شده است. اين مجموعه، اثرى مرجع محسوب مىشود و براى همگان، بهويژه پژوهشگران كاربرد دارد. مجموعه مسانيد ائمه(ع) و فاطمه زهرا(س) در 71 جلد منتشر شده است. | |||
مسند حاضر، مشتمل بر سه بخش است: | |||
1. احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت آن معصوم است كه در 14 باب آمده است؛ | |||
در | 2. احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كردهاند كه همچون ساير مجموعههاى حديثى در قالب «كتاب» و مشتمل بر ابواب، ذكر شده است؛ | ||
3. راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كردهاند به ترتيب حروف الفبا، بههمراه ذكر مختصرى از حالات ايشان و مدح و جرحهايى كه در باره آنها ذكر شده است. | |||
نويسنده در نگارش اين اثر، تمام منابع و مصادر دست اول شيعه، اهل سنت، زيديه و اسماعيليه را كه اخبار مدون دارند، مورد بررسى قرار داده است. | |||
نويسنده در نگارش مسند امام باقر(ع) كوشيده است تا تمام روايات اين امام بزرگوار را از كتابخانههاى خطى ايران و دنيا جمعآورى كند. | |||
در جلد نخست اين مسند، حدود 160 صفحه به... [[مسند الإمام الباقر أبي جعفر محمد بن علي عليهما السلام|'''ادامه''']] | |||
------ | ------- | ||
<big>'''[[حج در ادب فارسی]]'''</big> | |||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR03840J1.jpg|بندانگشتی|حج در ادب فارسی|175px]] | ||
«حج در ادب فارسى»، تأليف خليلالله يزدانى، پژوهشى است پيرامون «حج» در ادبيات فارسى که در دوران معاصر نوشته شده است. | |||
كتاب با پيشگفتارى از نويسنده آغاز و مطالب در پنج فصل، سامان يافته است. | |||
نگارنده در اين كتاب، بر آن است كه انعكاس «حج» را در ادبيات فارسى، با ذكر شواهد متعدد نشان دهد. وى ابتدا به آيات قرآنى مربوط به حج اشاره كرده و ترجمه و تفسير آن را به دست مىدهد، سپس سابقه تاريخى حج و حوادث مهمى را كه در طول تاريخ بر كعبه گذشته، روايت مىكند و سرانجام با بررسى برخى متون معروف ادب فارسى، اعم از سفرنامهها و متون نظم و نثر عرفانى، ديدگاه نويسندگان آنها را بهاختصار، بازگو مىكند (كتاب ماه ادبيات: فهرست كتابهاى منتشرشده در مردادماه 1379، ص82). | |||
در پيشگفتار، ضمن اشاره به برخى از آياتى كه مربوط به حج مىباشد، توضيح مختصرى پيرامون موضوع و محتواى كتاب، ارائه گرديده است (پيشگفتار، ص11-19). | |||
در فصل اول، به بررسى آيات مربوط به حج، پرداخته شده است. از جمله اين آيات، مىتوان به آيه 96 و 97 سوره آل عمران اشاره نمود: «نخستين خانهاى كه براى مردم (و نيايش خداوند) قرار داده شده، در سرزمين مكه است كه پربركت و مايه هدايت جهانيان است و در آن، نشانههاى روشن است؛ (از جمله) مقام ابراهيم و هركس داخل آن شود در امان خواهد بود. براى خدا بر مردم است كه آهنگ خانه او كنند، آنها كه توانايى رفتن بهسوى آن را دارند و هركس كفر بورزد (و حج را ترك كند به خود زيان رسانده)، خداوند از همه جهانيان بىنياز است». اين آيه مباركه، زمانى بر پيامبر(ص) نازل شد كه يهوديان ايراد گرفته و مىگفتند: چرا محمد قبله را از بيتالمقدس به جانب مكه برگردانده است، درحالىكه بيتالمقدس بر كعبه برترى دارد! و آيه مىفرمايد: علت انتخاب كعبه بهعنوان قبله، اين است كه اين خانه اولين خانهاى است كه خداوند متعال براى عبادت بندگان در زمين ساخته است و نخستين خانه توحيد و پرسابقهترين معبد است در روى زمين. هيچ مكانى پيش از آن، مركزِ پرستش پروردگار نبوده است. | |||
به اعتقاد نويسنده، تاريخ اسلام و منابع معتبر اسلامى نيز حاكى است كه خانه كعبه، نخست بهصورت خيمهاى از خيمههاى بهشت، از ياقوت سرخ براى تسكين و دلدارى حضرت آدم(ع) از آسمان فروفرستاده شد و در محلّ كنونى كعبه نصب گرديد، سپس به دست آدم(ع) و به قولى به دست فرزند او شيث(ع) ساخته شد و در طوفان نوح آسيب ديد و سپس به فرمان و هدايت الهى توسط حضرت ابراهيم(ع) تجديد بنا گرديد. به باور نويسنده، اين آيه بهوضوح نظر نويسنده تفسير «المنار» را كه معتقد است بناى كعبه، اولين بار به دست حضرت ابراهيم(ع) بوده، رد مىكند؛ زيرا به اعتقاد وى مسلم است كه پيش از ابراهيم(ع)، عبادتگاههاى ديگرى وجود داشته است (متن كتاب، ص23-24). | |||
فصل دوم، در مورد حج و تاريخ مىباشد. نويسنده، معتقد است...[[حج در ادب فارسی|'''ادامه''']] | |||
ویرایش