البشارة و الإتحاف بما بين ابن تيمية و الألباني في العقيدة من الإختلاف: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'خ‎ا' به 'خ‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ک' به 'ی‌ک')
جز (جایگزینی متن - 'خ‎ا' به 'خ‌ا')
خط ۳۹: خط ۳۹:
[[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با زیر سؤال بردن احادیث مورد اجماع اهل سنت و با نسبت‎دادن جعل، وضع و ضعیف‌السند به روایات، مورد بازخواست و سرزنش بسیاری از اهل علم از اهل سنت و جماعت قرار گرفته است. یکی از روایاتی که ابن تیمیه آن را نقد و رد کرده است، حدیث ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در غدیر است. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] قائل است که این حدیث در صحیحین وارد نشده و از جمله احادیث مُسند محسوب نمی‎‎شود. او در کتاب حاضر با استناد به سخن [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] که گفته حدیث «من کنت مولاه فعی مولاه» از طریق ثقات نقل نشده صحت این حدیث را مورد تردید قرار داده است.
[[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با زیر سؤال بردن احادیث مورد اجماع اهل سنت و با نسبت‎دادن جعل، وضع و ضعیف‌السند به روایات، مورد بازخواست و سرزنش بسیاری از اهل علم از اهل سنت و جماعت قرار گرفته است. یکی از روایاتی که ابن تیمیه آن را نقد و رد کرده است، حدیث ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در غدیر است. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] قائل است که این حدیث در صحیحین وارد نشده و از جمله احادیث مُسند محسوب نمی‎‎شود. او در کتاب حاضر با استناد به سخن [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] که گفته حدیث «من کنت مولاه فعی مولاه» از طریق ثقات نقل نشده صحت این حدیث را مورد تردید قرار داده است.


البانی در جلد چهارم کتاب «سلسلة ‎‎الأحادیث الصحیحة» سندی را برای این حدیث می‎‎نویسد که نشان از متقن و صحیح‌بودنِ سند آن دلالت دارد<ref>ر.ک: همان، ص90-89</ref>‏. همچنین در کتاب الصحیح خود می‌نویسد: «جداً مایه تعجب است که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|شیخ‎الاسلام ابن تیمیه]] در منهاج السنة بر انکار و تکذیب این حدیث اصرار می‎ورزد» و در پایان می‌گوید: «هیچ وجهی برای تکذیب این حدیث جز شتاب‎زدگی و مبالغه در رد شیعه نمی‌بینم» <ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>‏.
البانی در جلد چهارم کتاب «سلسلة ‎‎الأحادیث الصحیحة» سندی را برای این حدیث می‎‎نویسد که نشان از متقن و صحیح‌بودنِ سند آن دلالت دارد<ref>ر.ک: همان، ص90-89</ref>‏. همچنین در کتاب الصحیح خود می‌نویسد: «جداً مایه تعجب است که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|شیخ‌الاسلام ابن تیمیه]] در منهاج السنة بر انکار و تکذیب این حدیث اصرار می‎ورزد» و در پایان می‌گوید: «هیچ وجهی برای تکذیب این حدیث جز شتاب‎زدگی و مبالغه در رد شیعه نمی‌بینم» <ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>‏.


به نظر می‌رسد قضیه دشمنی [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با شیعیان امری مشهود شمرده می‌شود که حتی البانی نیز که از پیروان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به شمار می‎‎رود و دشمنی خاصی با شیعه دارد، به این مسئله مهم اشاره می‎‎کند. از سخن [[البانی، محمد ناصرالدین|البانی]] این نتیجه به‌دست می‌آید که در بسیاری از مواردی که ابن تیمیه به نقد می‌پردازد و بسیاری از احادیث را زیر سؤال می‌برد، باید به این دشمنی او با شیعیان توجه نمود‎. با تذکر این نکته، بسیاری از سخنان او فاقد اثر و حجیت خواهند بود‎<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95420/90 ر.ک: کاظمی، ابراهیم، ص91-90]</ref>‏.
به نظر می‌رسد قضیه دشمنی [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با شیعیان امری مشهود شمرده می‌شود که حتی البانی نیز که از پیروان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به شمار می‎‎رود و دشمنی خاصی با شیعه دارد، به این مسئله مهم اشاره می‎‎کند. از سخن [[البانی، محمد ناصرالدین|البانی]] این نتیجه به‌دست می‌آید که در بسیاری از مواردی که ابن تیمیه به نقد می‌پردازد و بسیاری از احادیث را زیر سؤال می‌برد، باید به این دشمنی او با شیعیان توجه نمود‎. با تذکر این نکته، بسیاری از سخنان او فاقد اثر و حجیت خواهند بود‎<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95420/90 ر.ک: کاظمی، ابراهیم، ص91-90]</ref>‏.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش