۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یک' به 'یک') |
جز (جایگزینی متن - 'خا' به 'خا') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با زیر سؤال بردن احادیث مورد اجماع اهل سنت و با نسبتدادن جعل، وضع و ضعیفالسند به روایات، مورد بازخواست و سرزنش بسیاری از اهل علم از اهل سنت و جماعت قرار گرفته است. یکی از روایاتی که ابن تیمیه آن را نقد و رد کرده است، حدیث ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در غدیر است. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] قائل است که این حدیث در صحیحین وارد نشده و از جمله احادیث مُسند محسوب نمیشود. او در کتاب حاضر با استناد به سخن [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] که گفته حدیث «من کنت مولاه فعی مولاه» از طریق ثقات نقل نشده صحت این حدیث را مورد تردید قرار داده است. | [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با زیر سؤال بردن احادیث مورد اجماع اهل سنت و با نسبتدادن جعل، وضع و ضعیفالسند به روایات، مورد بازخواست و سرزنش بسیاری از اهل علم از اهل سنت و جماعت قرار گرفته است. یکی از روایاتی که ابن تیمیه آن را نقد و رد کرده است، حدیث ولایت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] در غدیر است. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] قائل است که این حدیث در صحیحین وارد نشده و از جمله احادیث مُسند محسوب نمیشود. او در کتاب حاضر با استناد به سخن [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم]] که گفته حدیث «من کنت مولاه فعی مولاه» از طریق ثقات نقل نشده صحت این حدیث را مورد تردید قرار داده است. | ||
البانی در جلد چهارم کتاب «سلسلة الأحادیث الصحیحة» سندی را برای این حدیث مینویسد که نشان از متقن و صحیحبودنِ سند آن دلالت دارد<ref>ر.ک: همان، ص90-89</ref>. همچنین در کتاب الصحیح خود مینویسد: «جداً مایه تعجب است که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم| | البانی در جلد چهارم کتاب «سلسلة الأحادیث الصحیحة» سندی را برای این حدیث مینویسد که نشان از متقن و صحیحبودنِ سند آن دلالت دارد<ref>ر.ک: همان، ص90-89</ref>. همچنین در کتاب الصحیح خود مینویسد: «جداً مایه تعجب است که [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|شیخالاسلام ابن تیمیه]] در منهاج السنة بر انکار و تکذیب این حدیث اصرار میورزد» و در پایان میگوید: «هیچ وجهی برای تکذیب این حدیث جز شتابزدگی و مبالغه در رد شیعه نمیبینم» <ref>ر.ک: متن کتاب، ص29</ref>. | ||
به نظر میرسد قضیه دشمنی [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با شیعیان امری مشهود شمرده میشود که حتی البانی نیز که از پیروان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به شمار میرود و دشمنی خاصی با شیعه دارد، به این مسئله مهم اشاره میکند. از سخن [[البانی، محمد ناصرالدین|البانی]] این نتیجه بهدست میآید که در بسیاری از مواردی که ابن تیمیه به نقد میپردازد و بسیاری از احادیث را زیر سؤال میبرد، باید به این دشمنی او با شیعیان توجه نمود. با تذکر این نکته، بسیاری از سخنان او فاقد اثر و حجیت خواهند بود<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95420/90 ر.ک: کاظمی، ابراهیم، ص91-90]</ref>. | به نظر میرسد قضیه دشمنی [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] با شیعیان امری مشهود شمرده میشود که حتی البانی نیز که از پیروان [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] به شمار میرود و دشمنی خاصی با شیعه دارد، به این مسئله مهم اشاره میکند. از سخن [[البانی، محمد ناصرالدین|البانی]] این نتیجه بهدست میآید که در بسیاری از مواردی که ابن تیمیه به نقد میپردازد و بسیاری از احادیث را زیر سؤال میبرد، باید به این دشمنی او با شیعیان توجه نمود. با تذکر این نکته، بسیاری از سخنان او فاقد اثر و حجیت خواهند بود<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/95420/90 ر.ک: کاظمی، ابراهیم، ص91-90]</ref>. |
ویرایش