لمعة الاعتقاد الهادي إلی سبيل الرشاد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'لـ' به 'ل'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ب' به 'ن‌ب')
جز (جایگزینی متن - 'لـ' به 'ل')
 
(۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| تصویر =NUR14747J1.jpg
| تصویر =NUR14747J1.jpg
| عنوان =لمعة الاعتقاد الهادي إلی سبيل الرشاد
| عنوان =لمعة الاعتقاد الهادي إلی سبيل الرشاد
| عنوان‌های دیگر =الـهادي الي سيبل الرشاد  
| عنوان‌های دیگر =الهادي الي سيبل الرشاد  
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[ابن قدامه، عبدالله بن احمد]] (نویسنده)
[[ابن قدامه، عبدالله بن احمد]] (نویسنده)
خط ۱۶: خط ۱۶:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =  
| کتابخانۀ دیجیتال نور =14747
| کتابخوان همراه نور =14747
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۲۲: خط ۲۳:
}}
}}


'''لمعة الاعتقاد الهادي إلی سبيل الرشاد'''، اثر ابن قدامه مقدسی (541-620ق)، کتابی است اعتقادی در موضوع خداوند و پیامبر که بر اساس ظاهر آیات و روایات نوشته شده است.
'''لمعة الاعتقاد الهادي إلی سبيل الرشاد'''، اثر [[ابن قدامه، عبدالله بن احمد|ابن قدامه مقدسی]] (541-620ق)، کتابی است اعتقادی در موضوع خداوند و پیامبر که بر اساس ظاهر آیات و روایات نوشته شده است.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۳۶: خط ۳۷:
دراین‌بین، قرآن کریم نیز از قبیل کلام خداوند سبحان بشمار می‌رود؛ قرآنی که طبق روایت نبوی، خواندن هر حرف از آن ده حسنه دارد و [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] درباره آن فرموده: هرکس به یک حرف آن، کافر شود، همانا به تمام آن کافر شده است<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref>.
دراین‌بین، قرآن کریم نیز از قبیل کلام خداوند سبحان بشمار می‌رود؛ قرآنی که طبق روایت نبوی، خواندن هر حرف از آن ده حسنه دارد و [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] درباره آن فرموده: هرکس به یک حرف آن، کافر شود، همانا به تمام آن کافر شده است<ref>ر.ک: همان، ص11-12</ref>.


نویسنده، معتقد است که خداوند در قیامت قابل رؤیت است. مؤمنان، پروردگارشان را با چشمانشان می‌بینند و او را زیارت می‌کنند و با او هم‌کلام می‌شوند و خداوند در این‌باره در قرآن فرموده: '''وُجُوهٌ يوْمَئِذٍ نٰاضِرَةٌ إِلىٰ رَبِّهٰا نٰاظِرَةٌ''' (سوره قیامت: 22-23)؛ «در آن روز چهره‌هایی شادند؛ به‌سوی پروردگارشان می‌نگرند». علاوه بر این پیامبر نیز فرموده است: به‎زودی پروردگارتان را می‌بینید؛ همان ‎طور که ماه را می‌بینید و در رؤیت او با همدیگر تصادم نمی‌کنید<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.
نویسنده، معتقد است که خداوند در قیامت قابل رؤیت است. مؤمنان، پروردگارشان را با چشمانشان می‌بینند و او را زیارت می‌کنند و با او هم‌کلام می‌شوند و خداوند در این‌باره در قرآن فرموده: '''وُجُوهٌ يوْمَئِذٍ نٰاضِرَةٌ إِلىٰ رَبِّهٰا نٰاظِرَةٌ''' (سوره قیامت: 22-23)؛ «در آن روز چهره‌هایی شادند؛ به‌سوی پروردگارشان می‌نگرند». علاوه بر این پیامبر نیز فرموده است: به‌زودی پروردگارتان را می‌بینید؛ همان ‎طور که ماه را می‌بینید و در رؤیت او با همدیگر تصادم نمی‌کنید<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>.


ایشان در تعریف ایمان گفته که ایمان اقرار با زبان، عمل با ارکان و اعضای بدن و اعتقاد با قلب است. طاعت و بندگی موجب ازدیاد ایمان و عصیان باعث کم شدن آن می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. علاوه بر ایمان به خدا، ایمان به هر آنچه پیامبر به ما فرموده و از طریق صحیح به دست ما رسیده است، واجب است؛ حال فرق نمی‌کند آنچه آن حضرت فرموده، در درک ما بگنجد یا اینکه ما به آن جاهل باشیم و از حقیقت آن مطلع نباشیم؛ همچون اینکه ملک‎الموت زمانی که می‌خواست حضرت موسی را قبض روح کند، او ملک‎الموت را سیلی زد و دیده او را برکند و او به نزد پروردگارش برگشت و خداوند چشمش را دوباره برگرداند و نیز مواردی همچون خروج دجال، نزول حضرت عیسی، خروج یأجوج و مأجوج، خروج دابة الأرض، طلوع آفتاب از مغرب و امثال این موارد که با سند صحیح رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص15-16</ref>.
ایشان در تعریف ایمان گفته که ایمان اقرار با زبان، عمل با ارکان و اعضای بدن و اعتقاد با قلب است. طاعت و بندگی موجب ازدیاد ایمان و عصیان باعث کم شدن آن می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>. علاوه بر ایمان به خدا، ایمان به هر آنچه پیامبر به ما فرموده و از طریق صحیح به دست ما رسیده است، واجب است؛ حال فرق نمی‌کند آنچه آن حضرت فرموده، در درک ما بگنجد یا اینکه ما به آن جاهل باشیم و از حقیقت آن مطلع نباشیم؛ همچون اینکه ملک‌الموت زمانی که می‌خواست حضرت موسی را قبض روح کند، او ملک‌الموت را سیلی زد و دیده او را برکند و او به نزد پروردگارش برگشت و خداوند چشمش را دوباره برگرداند و نیز مواردی همچون خروج دجال، نزول حضرت عیسی، خروج یأجوج و مأجوج، خروج دابة الأرض، طلوع آفتاب از مغرب و امثال این موارد که با سند صحیح رسیده است<ref>ر.ک: همان، ص15-16</ref>.


او درباره پیامبر می‌گوید: او خاتم پیامبران و سید مرسلین است و ایمان بنده صحیح نیست، مگر اینکه ایمان به رسالت و شهادت به نبوتش دهد. افضل امت پیامبر، آن چهار خلیفه به‎‎ترتیب می‌باشند. در این‌باره عبدالله بن عمر نقل می‌کند که ما در زمان پیامبر چنین می‌گفتیم و پیامبر منکر آن نشد و نیز اینکه اجماع صحابه بر این است که بعد از پیامبر، ابوبکر نسبت به بقیه صحابه مقدم است و با او بیعت نمودند.
او درباره پیامبر می‌گوید: او خاتم پیامبران و سید مرسلین است و ایمان بنده صحیح نیست، مگر اینکه ایمان به رسالت و شهادت به نبوتش دهد. افضل امت پیامبر، آن چهار خلیفه به‎‎ترتیب می‌باشند. در این‌باره عبدالله بن عمر نقل می‌کند که ما در زمان پیامبر چنین می‌گفتیم و پیامبر منکر آن نشد و نیز اینکه اجماع صحابه بر این است که بعد از پیامبر، ابوبکر نسبت به بقیه صحابه مقدم است و با او بیعت نمودند.
خط ۴۸: خط ۴۹:


==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
خط ۵۵: خط ۵۶:
   
   
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


   
   
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:25 فروردین الی 24 اردیبهشت]]
[[رده:سال97-1اردیبهشت الی31]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش