پرش به محتوا

بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ی‎ه' به 'ی‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ن‎ب' به 'ن‌ب')
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ه' به 'ی‌ه')
خط ۴۱: خط ۴۱:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
معنای عنوان کتاب این است: برخی از معایب ناصبیان، در ردّ کتاب برخی از رسوایی‎های رافضیان.
معنای عنوان کتاب این است: برخی از معایب ناصبیان، در ردّ کتاب برخی از رسوایی‌های رافضیان.


این تألیف در وهله‎ نخست، اثری کلامی از نوع ردیه‎نویسی است، اما به سبب گزارش‎ها و اخباری که از اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نگارش خود می‌دهد و آداب و رسوم و موارد مختلفی از جنبه‌های زندگانی مردم و جامعه‎ انسانی دیار ری را منعکس می‌کند، اهمیت تاریخی دارد. به همین دلیل، در زمره‎ آثار مهم و کلیدی تاریخ کهن ری، به‌ویژه سده‌های پنجم و ششم قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
این تألیف در وهله‎ نخست، اثری کلامی از نوع ردیه‎نویسی است، اما به سبب گزارش‎ها و اخباری که از اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نگارش خود می‌دهد و آداب و رسوم و موارد مختلفی از جنبه‌های زندگانی مردم و جامعه‎ انسانی دیار ری را منعکس می‌کند، اهمیت تاریخی دارد. به همین دلیل، در زمره‎ آثار مهم و کلیدی تاریخ کهن ری، به‌ویژه سده‌های پنجم و ششم قرار گرفته است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۵۳: خط ۵۳:
او کتاب را با خطبه‌ای فارسی، مشتمل بر حمد و سپاس خدا، آغاز می‌کند و در ادامه، به سبب نگارش آن اشاره می‌نماید و سپس به ارائه‎ پاسخ به ادعاهای «بعض فضائح الروافض» می‌پردازد. بدین شیوه، جملات کتاب مذکور را از «بسم الله» آغازین تا عبارت پایانی آن مجموعه که دربرگیرنده‎ تاریخ پایان نگارش آن است، ذکر و اشاره می‌کند و به نقد آن می‌پردازد<ref>ر.ک: همان</ref>.
او کتاب را با خطبه‌ای فارسی، مشتمل بر حمد و سپاس خدا، آغاز می‌کند و در ادامه، به سبب نگارش آن اشاره می‌نماید و سپس به ارائه‎ پاسخ به ادعاهای «بعض فضائح الروافض» می‌پردازد. بدین شیوه، جملات کتاب مذکور را از «بسم الله» آغازین تا عبارت پایانی آن مجموعه که دربرگیرنده‎ تاریخ پایان نگارش آن است، ذکر و اشاره می‌کند و به نقد آن می‌پردازد<ref>ر.ک: همان</ref>.


او تمام سطرهای کتاب مورد نظر خود را نقل می‌کند و برایش چندین سطر پاسخ می‌نویسد؛ عقاید خویش را عقاید اصولیه‎ امامیه می‌شمارد و مطالب «بعض فضائح الروافض» را برخی لعن و شتم، برخی را بهتان و بی‌پایه، برخی را آرای اخباری‎های امامی و برخی را ساخته نویسنده می‌داند و می‌گوید:
او تمام سطرهای کتاب مورد نظر خود را نقل می‌کند و برایش چندین سطر پاسخ می‌نویسد؛ عقاید خویش را عقاید اصولیه‎ امامیه می‌شمارد و مطالب «بعض فضائح الروافض» را برخی لعن و شتم، برخی را بهتان و بی‌پایه، برخی را آرای اخباری‌های امامی و برخی را ساخته نویسنده می‌داند و می‌گوید:


گروهی از علمای هر طایفه، به استقصای تمام، تفحص اوراق آن کتاب نموده‌اند و بر کلمات نیک و بدش وقوفی یافته‌اند و استبعاد و تعجب نموده که اصول و فروع مذاهب، بر علما و فضلا پوشیده نباشد و شتم و لعن و زور و بهتان در کتب، معتاد و معهود نبوده است بی‌دلیل و الزام و در اثنای آن مؤلف حوالاتی و اشاراتی به متقدمان امامیه‎ اصولیه کرده که پُری از آن مذهب غلات و اخباریه و حشویه است علی اختلاف آرائهم و نفی و تبرّا از آن و از ایشان در کتب اصولیان اثناعشریه ظاهر است و بعضی خود وضع و تمویل کرده که مذهب کسی نبوده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
گروهی از علمای هر طایفه، به استقصای تمام، تفحص اوراق آن کتاب نموده‌اند و بر کلمات نیک و بدش وقوفی یافته‌اند و استبعاد و تعجب نموده که اصول و فروع مذاهب، بر علما و فضلا پوشیده نباشد و شتم و لعن و زور و بهتان در کتب، معتاد و معهود نبوده است بی‌دلیل و الزام و در اثنای آن مؤلف حوالاتی و اشاراتی به متقدمان امامیه‎ اصولیه کرده که پُری از آن مذهب غلات و اخباریه و حشویه است علی اختلاف آرائهم و نفی و تبرّا از آن و از ایشان در کتب اصولیان اثناعشریه ظاهر است و بعضی خود وضع و تمویل کرده که مذهب کسی نبوده است.<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۶۰: خط ۶۰:


عمده اطلاعاتی که کتاب، درباره تاریخ به خوانندگان خود عرضه می‌کند در سه محور خلاصه می‌شود:
عمده اطلاعاتی که کتاب، درباره تاریخ به خوانندگان خود عرضه می‌کند در سه محور خلاصه می‌شود:
# اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نویسنده: وی در این زمینه، به اسامی شهرها، مناطق مهم اهل سنت (اصفهان، همدان، ساوه، قزوین و آذربایجان) و در مقابل، شیعیان آن روز (قم، کاشان، آبه، مازندران و سبزوار) اشاره می‌کند. اوضاع سیاسی نامناسب گذشته‎ شیعیان را یادآور می‌شود. از اوضاع نسبتاً مطلوب عصر خویش سخن می‌گوید. قدرت و توانایی سیاسی - اقتصادی شیعیان ری، عالمان و بزرگان آنان، رویارویی مردم و حکومت با فتنه‎ اسماعیلیان الموت، فرق و مذاهب اسلامی موجود در ری، محله‌ها‎ی شیعه‎نشین و سنی‌نشین ری، مساجد، کتابخانه‌های ری، مانند: کتابخانه صاحبی و دیگر شهرها، مانند: کتابخانه‎ بزرگ اصفهان، کتابخانه‎ بوطاهر خاتونی ساوه و مدارس معروف شیعی (مدرسه‎ بزرگ سید تاج‎الدین ‎محمد، مدرسه‎ شمس‌الاسلام، مدرسه‎ خانقاه زنان، مدرسه‎ بُلفتوح، مدرسه‎ فقیه علی جاسبی در کوی اصفهانیان، مدرسه‎ خواجه عبدالجبار مفید، مدرسه‎ کوی فیروز، مدرسه‎ خواجه امام رشید رازی در دروازه‎ی جاروب‎بندان، مدرسه‎ شیخ حیدر مکی در مصلح‎گاه)، کتاب‌های فقهی متداول آن زمان ([[المقنعة|مُقنعه]]، عویص، فرائض، مصباح، [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرایع]]، [[من لا‌يحضره الفقيه|من‎لايحضره الفقيه]]، [[علل الشرایع|علل الشرائع]]، [[المبسوط في فقه الإمامية|المبسوط]] و...)، آداب و رسوم مردم و امثال آن را برمی‌شمارد؛ بدین ترتیب، آگاهی‎های بسیار ارزشمندی در اختیار ما قرار می‌دهد؛ برای مثال، از سنتی به نام «منقبت‎خوانی» در میان شیعیان یاد می‌کند که عده‌ای با عنوان «منقبت‎خوان»، در کوچه و بازار و مناطق پرعبور و مرور حاضر می‌شدند، مناقب و فضایل امیرالمؤمنین(ع) را می‌خواندند و با استقبال و تکریم بزرگان و متمولان شیعی مواجه می‌شدند. در مقابل، جمعی از اهل سنت با عنوان «فضایل‎خوان»، در کوی و برزن به‎ راه می‌افتادند و به فضیلت‎خوانی خلفای سه‌گانه و لعن و شتم دیگران می‌پرداختند.
# اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نویسنده: وی در این زمینه، به اسامی شهرها، مناطق مهم اهل سنت (اصفهان، همدان، ساوه، قزوین و آذربایجان) و در مقابل، شیعیان آن روز (قم، کاشان، آبه، مازندران و سبزوار) اشاره می‌کند. اوضاع سیاسی نامناسب گذشته‎ شیعیان را یادآور می‌شود. از اوضاع نسبتاً مطلوب عصر خویش سخن می‌گوید. قدرت و توانایی سیاسی - اقتصادی شیعیان ری، عالمان و بزرگان آنان، رویارویی مردم و حکومت با فتنه‎ اسماعیلیان الموت، فرق و مذاهب اسلامی موجود در ری، محله‌ها‎ی شیعه‎نشین و سنی‌نشین ری، مساجد، کتابخانه‌های ری، مانند: کتابخانه صاحبی و دیگر شهرها، مانند: کتابخانه‎ بزرگ اصفهان، کتابخانه‎ بوطاهر خاتونی ساوه و مدارس معروف شیعی (مدرسه‎ بزرگ سید تاج‎الدین ‎محمد، مدرسه‎ شمس‌الاسلام، مدرسه‎ خانقاه زنان، مدرسه‎ بُلفتوح، مدرسه‎ فقیه علی جاسبی در کوی اصفهانیان، مدرسه‎ خواجه عبدالجبار مفید، مدرسه‎ کوی فیروز، مدرسه‎ خواجه امام رشید رازی در دروازه‎ی جاروب‎بندان، مدرسه‎ شیخ حیدر مکی در مصلح‎گاه)، کتاب‌های فقهی متداول آن زمان ([[المقنعة|مُقنعه]]، عویص، فرائض، مصباح، [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرایع]]، [[من لا‌يحضره الفقيه|من‎لايحضره الفقيه]]، [[علل الشرایع|علل الشرائع]]، [[المبسوط في فقه الإمامية|المبسوط]] و...)، آداب و رسوم مردم و امثال آن را برمی‌شمارد؛ بدین ترتیب، آگاهی‌های بسیار ارزشمندی در اختیار ما قرار می‌دهد؛ برای مثال، از سنتی به نام «منقبت‎خوانی» در میان شیعیان یاد می‌کند که عده‌ای با عنوان «منقبت‎خوان»، در کوچه و بازار و مناطق پرعبور و مرور حاضر می‌شدند، مناقب و فضایل امیرالمؤمنین(ع) را می‌خواندند و با استقبال و تکریم بزرگان و متمولان شیعی مواجه می‌شدند. در مقابل، جمعی از اهل سنت با عنوان «فضایل‎خوان»، در کوی و برزن به‎ راه می‌افتادند و به فضیلت‎خوانی خلفای سه‌گانه و لعن و شتم دیگران می‌پرداختند.
# حوادث صدر اسلام: [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] به‌مناسبت‎های مختلف، موارد متعددی از رویدادهای صدر اسلام را نقل می‌کند که برخی از آنها عبارتند از: غزوه‎ خیبر، ماجرای سقیفه، واقعه رد الشمس، تشییع جنازه‎ امام حسن(ع).
# حوادث صدر اسلام: [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] به‌مناسبت‎های مختلف، موارد متعددی از رویدادهای صدر اسلام را نقل می‌کند که برخی از آنها عبارتند از: غزوه‎ خیبر، ماجرای سقیفه، واقعه رد الشمس، تشییع جنازه‎ امام حسن(ع).
# تاریخ تشیع: تاریخ تشیع را نمی‌توان جدای از آن دو محور پیشین دانست، اما از آنجایی که برخی از موارد، رویدادهای تاریخی بین دو مقطع تاریخی ذکرشده را شامل می‌شود، می‌توان آن را عنوانی جدا و قسیم دو عنوان مذکور قرار داد؛ به‌ویژه که نویسنده‎، مطالبی را درباره تاریخ پیدایش شیعه و امثال آن ذکر می‌کند؛ برای مثال، به نام برخی از راویان ثقه‎ ائمه (ابوبصیر، زید شحام، علی بن یقطین، سدیر الصراف، معلی بن خنیس، معاویة بن عمار، جابر جعفی، عمار الدهنی، محمد بن الصلت و امثالهم) و دانشمندان و عالمان شیعی اشاره می‌نماید<ref>ر.ک: همان</ref>.
# تاریخ تشیع: تاریخ تشیع را نمی‌توان جدای از آن دو محور پیشین دانست، اما از آنجایی که برخی از موارد، رویدادهای تاریخی بین دو مقطع تاریخی ذکرشده را شامل می‌شود، می‌توان آن را عنوانی جدا و قسیم دو عنوان مذکور قرار داد؛ به‌ویژه که نویسنده‎، مطالبی را درباره تاریخ پیدایش شیعه و امثال آن ذکر می‌کند؛ برای مثال، به نام برخی از راویان ثقه‎ ائمه (ابوبصیر، زید شحام، علی بن یقطین، سدیر الصراف، معلی بن خنیس، معاویة بن عمار، جابر جعفی، عمار الدهنی، محمد بن الصلت و امثالهم) و دانشمندان و عالمان شیعی اشاره می‌نماید<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۶۷: خط ۶۷:
در ابتدای کتاب، فهرست اجمالی مطالب و در انتهای آن، فهرست تفصیلی مطالب و فهارس فنی ذکر شده است.
در ابتدای کتاب، فهرست اجمالی مطالب و در انتهای آن، فهرست تفصیلی مطالب و فهارس فنی ذکر شده است.


در پاورقی‎ها توضیح برخی از جملات و آدرس مطالب ذکر شده است.
در پاورقی‌ها توضیح برخی از جملات و آدرس مطالب ذکر شده است.


==پانویس==
==پانویس==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش