۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نیکلسون، رینولد الین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ه‍‌ه' به 'ه‍‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ى‌ن' به 'ى‌ن') |
جز (جایگزینی متن - 'ه‍‌ه' به 'ه‍‌ه') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبان‌هاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را | او تحصيلات مقدماتى خود را در اسكاتلند آغاز نمود و براى ادامه تحصيل به كالج ترينيتى در دانشگاه كمبريج رفت و در 24 سالگى جايزه اول دانشگاه كمبريج در زبان‌هاى هندى را از آن خود كرد. زبان عربى را در دانشگاه ليدن و استراسبورگ فراگرفت، ولى آموزش زبان فارسى در دانشگاه استراسبورگ براى او آشنايى با مستشرق بزرگ، يعنى [[براون، ادوارد گرانویل|ادواردبراون]] را به‍‌همراه داشت كه مصاحبت با او دريچه‌هاى معرفت و آشنايى با بزرگان شرق، به‌ويژه [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] را برايش گشود.چون پروفسور [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] دلبستگی خاصی به آثار عارفان ایران داشت، نیکلسن برای پایان‌نامهٔ دکتری خود به راهنمایی او دیوان شمس، مجموعهٔ غزل‌های [[مولوی، جلال‌الدین محمد|جلال‌الدین محمد بلخی]] را برگزید و منتخبی از آن را در ۱۸۹۸ در سی سالگی به انگلیسی ترجمه کرد و همراه با متن اصلی به چاپ رساند كه با ترغيب رابرتسون اسميت، استاد عربى همراه بود. اين اثر به نظر كارشناسان فن، بسيار استادانه ويرايش، ترجمه و تفسير شده و با اينكه بيش از يك قرن از ترجمه آن گذشته است، هنوز در زمره آثار باارزش كلاسيك جاى دارد. | ||
== فعالیتهای علمی == | == فعالیتهای علمی == | ||