۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تراث أبي‌الحسن الحرالي المراكشي في التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها
تراث أبي‌الحسن الحرالي المراكشي في التفسير (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۳۴
، ۷ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'ی‌ب' به 'ی‌ب'
جز (جایگزینی متن - 'م‌ا' به 'م‌ا') |
جز (جایگزینی متن - 'ی‌ب' به 'ی‌ب') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
# حرف حلال؛ که صلاح نفس و بدن به‌وسلیه آن، اتفاق می‌افتد. اصل این دو حرف در تورات بوده و در قرآن، به کمال رسیده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/57 ر.ک: همان، ص57-58]</ref>. | # حرف حلال؛ که صلاح نفس و بدن به‌وسلیه آن، اتفاق می‌افتد. اصل این دو حرف در تورات بوده و در قرآن، به کمال رسیده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/57 ر.ک: همان، ص57-58]</ref>. | ||
پس از این دو حرف، دو حرف در صلاح معاد | پس از این دو حرف، دو حرف در صلاح معاد می‌باشد که عبارتند از: | ||
# حرف زجر و نهی؛ که صلاح آخرت به‌وسیله دوری از آنها حاصل می‌شود. | # حرف زجر و نهی؛ که صلاح آخرت به‌وسیله دوری از آنها حاصل می‌شود. | ||
# حرف امر؛ که صلاح آخرت، به‌واسطه امتثال آن به دست می‌آید. اصل این دو حرف، در انجیل بوده و اتمام و اکمال آن در قرآن است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/58 ر.ک: همان، ص58]</ref>. | # حرف امر؛ که صلاح آخرت، به‌واسطه امتثال آن به دست می‌آید. اصل این دو حرف، در انجیل بوده و اتمام و اکمال آن در قرآن است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/58 ر.ک: همان، ص58]</ref>. | ||
پس از این دو حرف، دو حرف در صلاح دین | پس از این دو حرف، دو حرف در صلاح دین می‌باشند که اولی «حرف محکم» می‌باشد؛ یعنی آن حرفی که خطاب پروردگار در آن برای عبداز جهت احوال قلب و اخلاق نفس و اعمال بدنش، روشن است. دیگری، «حرف متشابه» است که به‌واسطه قصور عقل از ادراک آن، برای عبد، خطاب در آن روشن نیست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/58 ر.ک: همان]</ref>. | ||
به اعتقاد نویسنده، اصل این شش حرف در کتب آسمانی پیشین، موجود بوده اما اکمال و اتمام آن، در قرآن کریم اتفاق افتاده است و تنها حرف هفتم که حرف «حمد» | به اعتقاد نویسنده، اصل این شش حرف در کتب آسمانی پیشین، موجود بوده اما اکمال و اتمام آن، در قرآن کریم اتفاق افتاده است و تنها حرف هفتم که حرف «حمد» می‌باشد، مختص به حضرت محمد(ص) و کتاب اوست. این حرف، حرفی است که در «فاتحة الكتاب» و «أم القرآن» آمده و خداوند با آن کتاب خویش را آغاز نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/59 ر.ک: همان، ص59]</ref>. | ||
نویسنده پس از ذکر این حروف، به تشریح و تعریف هریک پرداخته و برای هرکدام، شاهدی از آیات قرآن، ذکر کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/62 ر.ک: همان، ص62-119]</ref>. | نویسنده پس از ذکر این حروف، به تشریح و تعریف هریک پرداخته و برای هرکدام، شاهدی از آیات قرآن، ذکر کرده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/62 ر.ک: همان، ص62-119]</ref>. | ||
ج)- «التوشية و التوفية للمفتاح»: | ج)- «التوشية و التوفية للمفتاح»: | ||
این کتاب، دربردارنده دو موضوع اساسی زیر | این کتاب، دربردارنده دو موضوع اساسی زیر می‌باشد: | ||
# در مواردی که ظاهر آیه‌ای، نکوهش یا سرزنش نسبت به پیامبر(ص) | # در مواردی که ظاهر آیه‌ای، نکوهش یا سرزنش نسبت به پیامبر(ص) می‌باشد، نکوهش یا سرزنش حقیقی نیست، بلکه در طی آن بلیغترین و والاترین ستایش از اخلاق و فضایل جبلی اوست. | ||
# تنبیه و تشویق افهام به تدبر در آیات الهی، مخصوصاً آیاتی که به ذکر اخبار ادیان پیش از اسلام پرداخته است و وجود فایده در تکرار اخبار امم سابقه برای این امت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/8 ر.ک: مقدمه، ص8]</ref>. | # تنبیه و تشویق افهام به تدبر در آیات الهی، مخصوصاً آیاتی که به ذکر اخبار ادیان پیش از اسلام پرداخته است و وجود فایده در تکرار اخبار امم سابقه برای این امت<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21799/1/8 ر.ک: مقدمه، ص8]</ref>. | ||