۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاريخ الإسماعيلية و فرق الفطحية، الواقفية، القرامطة، الدروز و النصيرية: تفاوت میان نسخهها
تاريخ الإسماعيلية و فرق الفطحية، الواقفية، القرامطة، الدروز و النصيرية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۳:۲۵
، ۷ سپتامبر ۲۰۱۹جایگزینی متن - 'یب' به 'یب'
جز (جایگزینی متن - 'نک' به 'نک') |
جز (جایگزینی متن - 'یب' به 'یب') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
# قرامطه: این فرقه معتقد به امامت «محمد بن اسماعیل بن جعفر الصادق(ع)» است و میگویند او غائب شده است. | # قرامطه: این فرقه معتقد به امامت «محمد بن اسماعیل بن جعفر الصادق(ع)» است و میگویند او غائب شده است. | ||
# دروز: این فرقه معتقد به یازده امام هستند که آخرین امام غایب آنها «الحاکمبامرالله» است. | # دروز: این فرقه معتقد به یازده امام هستند که آخرین امام غایب آنها «الحاکمبامرالله» است. | ||
# مستعلیه: این فرقه، امامت را به امام سیزدهم، «المستنصربالله»، میرسانند و بعد از وی معتقد به امامت فرزند او | # مستعلیه: این فرقه، امامت را به امام سیزدهم، «المستنصربالله»، میرسانند و بعد از وی معتقد به امامت فرزند او «المستعلیبالله» هستند. این فرقه خود به دو قسمت داودیه و سلیمانیه منقسم میشود. | ||
# نزاریة: این فرقه نیز امامت را به «المستنصربالله» رسانده و پس از وی قائل به امامت فرزند دیگر او «نزار بن معد» هستند. این فرقه نیز به مؤمنیه و قاسمیه که معروف به آغاخانیه هستند، منقسم میشود<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>. | # نزاریة: این فرقه نیز امامت را به «المستنصربالله» رسانده و پس از وی قائل به امامت فرزند دیگر او «نزار بن معد» هستند. این فرقه نیز به مؤمنیه و قاسمیه که معروف به آغاخانیه هستند، منقسم میشود<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>. | ||
نویسنده در فصل اول میگوید: مذهب اسماعیلیه دارای آراء و عقایدی است که در این فصل به خلاصه آنها اشاره میشود و در فصول بعد تفصیلا بیان میگردد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>. | نویسنده در فصل اول میگوید: مذهب اسماعیلیه دارای آراء و عقایدی است که در این فصل به خلاصه آنها اشاره میشود و در فصول بعد تفصیلا بیان میگردد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>. | ||
اسماعیلیه، همچون بسیاری از انقلابهای ضد اموی، با شعار دوستی و پیروی از اهلبیت آغاز گردید و از افتخارات آنها وابستگی خلفای آنها به خاندان رسالت و نبوت بود؛ بهگونهای که نام حکومت خود را فاطمیون نهادند و هدف از این نامگذاری تحریک احساسات بود؛ با این حجت که فرزندان، فضائل پدرانشان را به ارث | اسماعیلیه، همچون بسیاری از انقلابهای ضد اموی، با شعار دوستی و پیروی از اهلبیت آغاز گردید و از افتخارات آنها وابستگی خلفای آنها به خاندان رسالت و نبوت بود؛ بهگونهای که نام حکومت خود را فاطمیون نهادند و هدف از این نامگذاری تحریک احساسات بود؛ با این حجت که فرزندان، فضائل پدرانشان را به ارث میبرند و اینکه تکریم خاندان رسول خدا، همان تکریم رسول خداست.<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
تأویل ظواهر و حمل آنها برخلاف آنچه در عرف متشرعه از آنها متبادر میشود، از خصوصیات بارز و از پایههای اصلی این فرقه بشمار میرود؛ بهگونهای که اگر این نباشد، تمایزی از سایر فرق شیعه ندارند، جز صرف امامت از امام کاظم(ع)، به برادرش اسماعیل<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. | تأویل ظواهر و حمل آنها برخلاف آنچه در عرف متشرعه از آنها متبادر میشود، از خصوصیات بارز و از پایههای اصلی این فرقه بشمار میرود؛ بهگونهای که اگر این نباشد، تمایزی از سایر فرق شیعه ندارند، جز صرف امامت از امام کاظم(ع)، به برادرش اسماعیل<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
فصل دوم کتاب به بازگویی مطالبی درباره اسماعیلیه با توجه به معاجم و کتب ملل و نحل اختصاص یافته است. نویسنده در اینباره میگوید: مطالبی که درباره اسماعیلیه در این منابع آمده، از زندگینامه اسماعیل بن جعفر صادق و مطالبی جزئی درباره عقیده آنها تجاوز نمیکند. ایشان در ادامه قول نوبختی، [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعری]]، [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|بغدادی]]، اسفراینی، [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانی]]، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[امین، محسن|سید محسن امین]] در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] را نقل میکند<ref>ر.ک: همان، ص23-27</ref>. | فصل دوم کتاب به بازگویی مطالبی درباره اسماعیلیه با توجه به معاجم و کتب ملل و نحل اختصاص یافته است. نویسنده در اینباره میگوید: مطالبی که درباره اسماعیلیه در این منابع آمده، از زندگینامه اسماعیل بن جعفر صادق و مطالبی جزئی درباره عقیده آنها تجاوز نمیکند. ایشان در ادامه قول نوبختی، [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعری]]، [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|بغدادی]]، اسفراینی، [[شهرستانی، محمد بن عبدالکریم|شهرستانی]]، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] و [[امین، محسن|سید محسن امین]] در [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] را نقل میکند<ref>ر.ک: همان، ص23-27</ref>. | ||
نویسنده در ادامه میگوید: از اسماعیلیه در این زمان فقط دو فرقه «آغاخانیه» و «بهره» باقی ماندهاند؛ که امام آغاخانیه به نام محمد شاه (آغاخان سوم) هماکنون در بمبئی است. شمار بهره (بر وزن زهره)، در هند و یمن، حدود چهارصد هزار نفر است و همگی اهل کار و تلاشند و هیچ نیازمندی در میان آنها یافت نمیشود (اساسا واژه بهره، یک واژه هندی و به معنای تلاش و جدیت | نویسنده در ادامه میگوید: از اسماعیلیه در این زمان فقط دو فرقه «آغاخانیه» و «بهره» باقی ماندهاند؛ که امام آغاخانیه به نام محمد شاه (آغاخان سوم) هماکنون در بمبئی است. شمار بهره (بر وزن زهره)، در هند و یمن، حدود چهارصد هزار نفر است و همگی اهل کار و تلاشند و هیچ نیازمندی در میان آنها یافت نمیشود (اساسا واژه بهره، یک واژه هندی و به معنای تلاش و جدیت میباشد)<ref>ر.ک: همان، ص27-28</ref>. | ||
محمد بن مقلاص معروف به ابوالخطاب اسدی، مغیرة بن سعید، بشار شعیری و... از جمله کسانی هستند که حرکات باطنی را ابداع و گروهی از شیعیان ائمه اهلبیت(ع) را اغفال نمودند. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آشکار از آنها برائت جست<ref>همان، ص33</ref>. | محمد بن مقلاص معروف به ابوالخطاب اسدی، مغیرة بن سعید، بشار شعیری و... از جمله کسانی هستند که حرکات باطنی را ابداع و گروهی از شیعیان ائمه اهلبیت(ع) را اغفال نمودند. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آشکار از آنها برائت جست<ref>همان، ص33</ref>. | ||