دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

دیوان کامل قمری: در مناقب و مصائب چهارده معصوم(ع) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۳:۴۵

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - 'ی‎ب' به 'ی‌ب'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۴۸: / خط ۴۸: @@
 [[قمري، محمدتقي|قمری]] از سی سالگی به روضه‎خوانی و مقتل‎نویسی پرداخت و کتاب كنز المصائب را به نظم درآورد. این کتاب بارها در تبریز چاپ شد. او به‌جز كنز المصائب، اشعار دیگری هم داشت. قمری در پنجاه سالگی آن اشعار را به كنز المصائب افزوده می‌کند و این اثر را دیوان کامل قمری می‌نامد که دربردارنده اشعار ترکی و فارسی اوست. دیوان کامل قمری با تصحیح آقا بن عابد در باکو به سال 1285ق و در تهران به سال 1372ش، به چاپ رسیده است.<ref>ر.ک: محمدزاده، نوری، نگـاهی به ادبیـات فارسی در داغستان</ref>.
-شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهل‎بیت(ع) و به‎خصوص امام حسین(ع) و یارانش می‎باشد، ولی اشعار عارفانه و ساقی‌نامه‌ها هم در شعرش به چشم می‌خورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل می‎باشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل ‎بیت و یارانش از روضة‎ الشهدای کاشفی به‌عنوان سند تاریخی و از حدیقة ‎السعدای فضولی (چنان‎که خودش از مکتب فضولی پیروی می‌کرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و به‌جز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم می‎باشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که می‌گوید:
+شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] بیشتر دربردارنده مدح و مرثیه اهل‎بیت(ع) و به‎خصوص امام حسین(ع) و یارانش می‌باشد، ولی اشعار عارفانه و ساقی‌نامه‌ها هم در شعرش به چشم می‌خورند. قالب بیشتر شعرهای وی قصیده و غزل می‌باشد، ولی در شعر فارسی او رباعیات هم وجود دارد. [[قمري، محمدتقي|محمدتقی قمری]]، در شعر مرثیه خود در عزای امام حسین(ع) و اهل ‎بیت و یارانش از روضة‎ الشهدای کاشفی به‌عنوان سند تاریخی و از حدیقة ‎السعدای فضولی (چنان‎که خودش از مکتب فضولی پیروی می‌کرد) بهره جسته است. او در سرایش شعر فارسی از شعر [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]]، منوچهری و محتشم کاشانی تأثیر پذیرفته است. شعر [[قمري، محمدتقي|قمری]] از زیبایی خاصی برخوردار است و به‌جز مرثیه و مدح، شامل محتوای عارفانه هم می‌باشد. او چنان در عشق خدا مغروق است که می‌گوید:
 {{شعر}}
 {{ب|''أحسن الله باز طبعم پر زد از پرواز عشق''|2=''بال زرین برگشاد از همت آغاز عشق''}}
@@ خط ۵۸: / خط ۵۸: @@
 {{ب|''الرحيم است ابتدای نهج منهاج الهدی''|2=''زیور الحمد لله تاج فرق شاه عشق''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>.
-شعرهای در وصف بهار و طبیعت که نشانگر زیباشناسی فوق‎العاده شاعر می‎باشد، در میان اشعار [[قمري، محمدتقي|قمری]] زیاد به چشم می‌خورند:
+شعرهای در وصف بهار و طبیعت که نشانگر زیباشناسی فوق‎العاده شاعر می‌باشد، در میان اشعار [[قمري، محمدتقي|قمری]] زیاد به چشم می‌خورند:
 {{شعر}}
 {{ب|''نسیم صبحدم دم بردمید از اوج بر فطرا''|2=''صفاانگیز و بهجت‎خیز و عطرآمیز و روح‎افزا''}}
 {{ب|''وزان بوی بهار آمد زمان حمل یار آمد''|2=''نگار گل‎عذار آمد ز بطن توده غبرا''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>.
-اشعار [[قمري، محمدتقي|قمری]] مملو از کنایات، استعاره‌ها و تشبیهات کثیر و خوش‎طبع می‎باشد و ازاین‎رو وی خود را شاعری ماهر می‌داند. او هرچند به شعرای دیگر احترام می‌گذارد، ولی می‌گوید:
+اشعار [[قمري، محمدتقي|قمری]] مملو از کنایات، استعاره‌ها و تشبیهات کثیر و خوش‎طبع می‌باشد و ازاین‎رو وی خود را شاعری ماهر می‌داند. او هرچند به شعرای دیگر احترام می‌گذارد، ولی می‌گوید:
 {{شعر}}